Dezelfde poot. Dezelfde medicatie. Dezelfde Intensive Care. Mem zit sinds gisteren weer in de ziekenboeg :-(

In de zomer van 2018 hebben we gevochten voor Mem’s leven. Het ziet er naar uit dat we dat nu weer moeten doen. Arme Mem. Weer al die prikken.
Wordt Vervolgd.

Wil je weten wat er NU aan de hand is met Mem, lees dan eerst wat er TOEN aan de hand was met Mem.

Woensdag 4 juli 2018

MEM IN DE ZIEKENBOEG

Mem ligt al een paar dagen in de ziekenboeg. Ze kan linksachter niet meer staan. Haar poot voorzichtig onderzoeken was er niet bij, op een haar na had ze Dennis vol op zijn hoofd geraakt.

“Trappen ze?,” wordt hier wel eens gevraagd. “Kunnen wel, maar ze doen het nooit. Hier tenminste niet.”

Maar Mem is de enige die een paar keer getrapt heeft. Net zoals paarden: onverwacht, vliegensvlug en levensgevaarlijk. Gemeen van Mem?

De enkele keer dat ze hier trapte, was toen we haar met de hand moesten melken omdat Bulle ziek was en niet bij haar kon drinken. (Mem is hier de enige koe met een achtergrond in de melkindustrie. Waarschijnlijk werd ze herinnerd aan de melkmachine).

Mem hinktepinkte dus wat rond, maar haar poot werd steeds dikker en sinds zondagavond ligt ze in de ziekenboeg. Ze wist niet meer waar ze het zoeken moest van de pijn. En toen kwam de volgende hobbel: de behandeling. Om te beginnen met pijnbestrijding.

Maar koeien kun je oraal niets toedienen.

Er zat niks anders op: injecties dus. Kon je het haar maar uitleggen: even schrikken vrouwtje die prik, even pijn, maar dan krijg je verlichting. En dan nog een prik om je zieke poot weer beter te krijgen. Voorlopig dagelijks twee prikken dus :-(

Sinds vanochtend ligt Mem er gelukkig weer wat rustiger bij.

De pijnstiller doet zijn werk. Aaien en haar bemoedigend toespreken. Van tijd tot tijd een appeltje. En tweemaal daags bezoekuur van pleegdochter Grietje. Komt Mem ook op een natuurlijke manier van haar melk af. Zijn wij even blij…
Wordt Vervolgd.

#koeien #ziekenboeg