Het Beloofde Varkensland is niet voor niks opgericht. Toen ik op de boerenschool zat kreeg ik met name over 2 handelingen in de bio-industrie slapeloze nachten. Onverdoofde biggencastratie en bloedtappen.
In de bio-industrie is bloedtappen een vast gegeven binnen het systeem. Wettelijk bepaald. Geen varkensboer die er aan ontkomt. Het klinkt onschuldig. Iedere maand 12 bloedmonsters (van 12 varkens) als steekproef. Deze worden onderzocht op de ziekte van Aujeszky en klassieke varkenspest. De bloedmonsters worden door een dierenarts afgenomen.
Maar in de blog van gisteren staat beschreven hoe dat in de praktijk gaat :-( Het komt voor dat de zeugen er in blijven. Of de volgende ochtend dood in het hok liggen.
Ik ben er een keer bij geweest op een varkensbedrijf in de Achterhoek. Op mijn verzoek. Ik moest het een keer met eigen ogen hebben gezien om het goed op te kunnen schrijven. Mocht het zelfs filmen als ik de gezichten van de dierenarts en de boer niet in beeld zou nemen. Deal. Dat was, meen ik, in 2003. Ik heb dat filmpje tot op heden nog niet terug kunnen kijken. Ik zal hier verder niet op de details in gaan.
Niet ondenkbaar, eerder alle kans, dat La Mama, De Moeder van Sjonnie, Betsy, Granny en Muk tijdens hun lange carrière in de bio-industrie ook kennis gemaakt hebben met dat bloedtappen. Je moet er niet aan denken.
Die half om half zwijntjes van de Franse dierenopvang gaan me dus niet voor niks zo aan hart.
Nu de Franse overheid weet heeft van hun bestaan en er boven op zit, moeten we alles op alles zetten om dit onder narcose te laten uitvoeren.
Het kán onder narcose, maar dat is een stuk ingewikkelder. Door de narcose is de ader in de hals niet of nauwelijks meer te vinden. (Daar is die hele neusstrop nu juist voor uitgevonden…).
Kun je die ader niet vinden, dan kom je dus niet aan bloed. Vorig jaar bij De Moeder van Sjonnie ook zo. Om te weten te komen wat ze onder de leden had moest Dokter Peter een bloedmonster bij haar afnemen. Uiteraard ging ze eerst onder narcose. En toen. Dokter Peter prikte en prikte en prikte maar het lukte niet. Dan onder haar tong proberen. Lukte ook niet.
Opgeven dan maar?
Ineens kwam ik op een idee. ‘En de ader aan de onderkant van haar staart?’
‘Nooit aan gedacht, nooit gedaan, maar laten we het proberen,’ zei Dokter Peter. Het werkte! De Moeder van Sjonnie lag onderwijl lekker te snurken en merkte er niks van.
Nu ligt er een uitgewerkt plan voor de zwijntjes in Frankrijk.
Wordt Vervolgd.
Fijne zaterdag allemaal!
PS
En om de moed er in te houden hier een leuk filmpje van Juffrouw Loes. Ik stond koffie te zetten in het keukentje. Ze wilde een plak koek. Maar Juffie Ongeduld kon niet wachten. Kijk maar.
FILMPJE
https://Bofkont.TV/20200207-Bofkont-TV-Juffrouw-Loes-wil-koek.mov