Op weg naar ‘dat rete-spannende’ zagen we een afslag Werkhoven. Hoe zou het eigenlijk met boer Gert gaan, boer Gert van de ingezamelde bloemen, chocoladeletters en al die mysterieuze branden?
Alleen het woonhuis stond nog overeind. Leeg en verlaten. Daarachter, waar eens het strobedrijf en de vleesstieren hadden gestaan, was niks meer. Aan het hek hing een groot reclamebord van een sloopbedrijf.
Even later keek ik op internet. Mijn mond viel open. Eerder op de middag was er voor de zesde keer brand gesticht op een ander adres van boer Gert, een dorp verderop. Buiten dat ene bericht in de AD, afgelopen donderdag, hielden de media, voor zover ik weet, zich koest.
En nu we toch in de buurt waren:
Even kijken hoe het met de varkentjes gaat die ganzeneieren moesten eten? Ja, laten we dat doen. Ze waren er niet meer. O nee toch wel. En nu ben ik al twee dagen diep bedroefd. Eerst woedend, toen verslagen en nu treurig. Wat te doen?
Wordt Vervolgd.
Fijne zaterdag!
PS
En dat ‘rete-spannende’? De eerste stap is gezet, maar het is geen gelopen race. Nog lange niet.