Over ons bezoekje naar Utopia valt veel te vertellen. Maar my lips are sealed. Daar heb ik een handtekening voor gezet. Ik ging daar voor Katie heen. Voor dat leuke beessie heb ik graag getekend. Ik heb haar verzorgers en met name varkenshoedster Lotus in die korte tijd zoveel mogelijk over het houden van minivarkens verteld. Toch ben ik iets vergeten. Het nachtverblijf van Katie staat in het omheinde stukje van de geitjes…
Uit het Minivarkenswoordenboek:
‘GEIT
Geiten zijn geen ideaal gezelschap voor minivarkens. Geiten kunnen ze gemeen stoten met hun hoorns. Ik weet zelfs van een minivarken dat daar een dwarslaesie door opliep en moest inslapen.’
Hopelijk komt Lotus het woord GEIT vanzelf tegen in het Minivarkenswoordenboek.
GEDUMPTE MINIVARKENTJES
Het blijft onbegrijpelijk dat het minivarken zo’n modieus huisdier geworden is terwijl ze verder gewoon niet meetellen. Twee weken geleden waren er twee minivarkentjes gedumpt in een woonwijk in Brabant. Jonge beestjes. Ze hebben nachtenlang op een veldje rondgezworven. Dakloos. Ik ben de vrouw, die mij er meteen over berichtte, blijven adviseren wat ze moest doen. Ping! daar kwam weer een sms. Ping! Ping! Tot in de kleine uurtjes aan toe.
Ze liep tegen een muur op. Dit was het resultaat van haar dagenlange inspanningen:
1. De Dierenpolitie verwees naar de NVWA
2. De Dierenambulance reed niet voor vee en verwees door naar de NVWA
3. De NVWA deed niets omdat de varkentjes niet geoorgemerkt waren en verwees door naar de dierenarts of veearts
4. De politie is wel komen kijken, maar nam ze niet mee, vond het een gemeentelijke kwestie
5. De landelijke en regionale dierenbescherming adviseerden de gemeente te benaderen
6. De gemeente, in dit geval Tilburg, deed er niets mee
DAKLOOS
En al die tijd hadden die twee varkentjes geen dak boven hun koppies. Iedereen weet dat februari-nachten tot de koudste nachten van het jaar behoren. Ik kon er niet heen, hier met handen en voeten gebonden door La Mama. Lang verhaal kort: de varkentjes zijn uit-ein-de-lijk in een opvang terecht gekomen.
WAAROM LATEN DE INSTANTIES HET AFWETEN?
Minivarkens vallen altijd tussen de wal en het schip. De instanties laten ze gewoon barsten. Een publiek geheim is dat dierenbeschermingsorganistaties bang zijn om hun donateurs te verliezen als ze de problematiek rond minivarkens (ongeschikt als huisdier, daarom dumpen etc.) gaan aanpakken. En dus kijkt iedereen weg.
NIEUWE CAMPAGNE
Van de week kreeg ik deze mail over een nieuwe campagne van samenwerkende organisaties:
‘Stichting Dier&Recht slaat de handen ineen met de Dierenbescherming, de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie (KNHS) en de Federatie van Nederlandse Ruitersportcentra (FNRS) om het belang van sociaal contact onder de aandacht te brengen.’
Mooi initiatief. Ik gun de paarden ook het beste. Maar terwijl deze ‘samenwerkende organistaties’ die campagne aan het voorbereiden waren werden die twee gedumpte varkentjes aan hun lot over gelaten.
MINIVARKENS IN NOOD
Stichting Dier&Recht? Die horen toch bij Varkens in Nood? Waarom dan nooit eens een keer Minivarkens in Nood? Ben ik de enige die hier niets van begrijpt?
Fijne zaterdag allemaal!
PS
Met grote dank aan de klokkenluidster die zich om deze gedumpte varkentjes bekommerde!