Van een schoolkinderen-platform tot Jinek en wat daar allemaal nog tussen zit: het varkensconcert is niet onopgemerkt gebleven.
Hoe nu verder?
In het kader van het Jaar van het Varken zou ik vandaag twee biggetjes gaan ‘bestellen’. Geboren op de dag van het Chinese Nieuwjaar. Maar dat gaat niet lukken. Niet vandaag.
Ik moet een belangrijke beslissing gaan nemen over La Mama.
Vertoont ze doodziek gedrag? Nee.
Maar heeft ze het nog fijn? Fijn genoeg? Ik denk het niet.
‘Te slecht voor het leven, te goed voor de dood’. Die dierenartsen-uitdrukking spookt nu al dagen door mijn hoofd. Te goed voor de dood. Daar begin ik steeds meer aan te twijfelen.
Wat zijn de feiten?
La Mama krijgt steeds meer moeite om van staan tot liggen te komen. En andersom. Eerst gaat ze zitten. En dan bljft ze maar zitten. Op één bil. Beide achterpoten naar een kant.
Als ik haar zo zie moet ik altijd denken aan dames uit de jaren 50. Zoals zij op een stoel behoorden te zitten. Netjes. Vóór op de zitting, het lichaamsgewicht op één bil, de voeten in pumps, knieën bij elkaar en de benen bevallig samen één kant uit gestoken. Schuinweg. Tuttige elegantie ten top. Maxima zit nog steeds zo bij staatsbezoeken.
Bij Koningin La Mama heeft die zit een andere reden. De bobbel in haar buik is groter geworden en begint haar nu echt in de weg te zitten. Voor ze dan ein-de-lijk ligt, heeft ze heel wat hobbels moeten nemen.
Nu ik dit zo opschrijf weet ik het antwoord helaas.
Wie La Mama bij leven nog even gedag wil komen zeggen is welkom, zondag na de workshop, vanaf 18.30 uur.
Wel graag even van tevoren melden:
mail@familiebofkont.nl
Fijne vrijdag allemaal!