De buurboer kwam aanzetten met een kletsnatte ansichtkaart die hij van de dijk had geplukt. Een tapdanser met twee roze varkenssmoeltjes op de achterkant geplakt. Van wie? Daar was niks meer van te zien. Kwam die misschien van jou? Dankjewel!
Regelmatig liggen er grote blauwe balen aan de dijk. Vol muesli. Ben jij die geheimzinnige gever? Dankjewel namens Familie Bofkont!
Soms liggen er zakken vol broden en broodjes.
Van jou? Dankjewel!
Er komen ook brieven en kaarten. Vanmiddag even iets terugschrijven denk ik dan. Een paar dagen later: o jee, dat moet ik nog doen. Weet in ieder geval dat het altijd in dankbaarheid aanvaard is!
Ooit had ik een secretaresse-tje. Altijd om me heen en ze bemoeide zich met alles. Maar na haar dood is er nooit meer een katje geweest dat met zoveel toewijding bij het toetsenbord zat te spinnen. Zelfs Sneeuwwitje niet. Boy George heeft nog wel een poging gedaan. Maar hij viel altijd in slaap.
Over katjes gesproken. Weten jullie nog dat we vorig jaar met z’n allen naar de kat van Adrie zochten? De hulp had het raam open laten staan en Bontje was verdwenen. Precies een jaar geleden gingen we met haar naar het asiel om te kijken of haar Bontje daar in een hokje zat. Ondanks alle hulptroepen is er nooit meer iets van Bontje vernomen.
Adrie raakte in de war.
Een lang verhaal kort. Adrie is verhuisd naar een verpleeghuis, vlak bij haar om de hoek. Er wordt goed voor haar gezorgd en dat is een pak van mijn hart. Binnenkort is Adrie weer jarig. 27 januari. Dan wordt ze 91 jaar. Als het lukt ga ik een kopje thee bij haar drinken.
Wie het leuk vindt om Adrie weer een kaartje te sturen (vorig jaar kreeg ze stápels), dit is haar adres:
Adrie Rustenburg
Kamer 17
Vreugdehof
De Klencke 111
1083 HH Amsterdam
Dank vast en fijne maandag!