Deze foto komt niet in aanmerking voor de hoofdprijs, de gelegenheid wel.
La Mama en Aagje stonden gisteren samen in de deuropening te koekeloeren. Daar kwam Edwin aan. Hij blafte van enthousiasme. Hé m’n verkering!Hé m’n moeder!
Drie roze varkens op de foto. Wat hier zo bijzonder aan is?
Ze komen alledrie van hetzelfde varkensbedrijf.
La Mama was uitgewerkt en moest naar de slacht. Edwin en Aagje zouden haar later volgen. Nog zes maanden, dan waren ze zwaar genoeg.
Aagje en Edwin wisten niet eens van elkaars bestaan af. Op het varkensbedrijf zaten ze in verschillende hokken op de afdeling vleesvarkens.
Maar zowel La Mama als Edwin en Aagje kwamen nooit in het slachthuis terecht.
Biggetje Aagje kwamen we als eerste halen. Anderhalve maand later mochten La Mama en Edwin ook aanschuiven bij Familie Bofkont. En daar leerden Aagje en Edwin elkaar kennen. Ze kregen verkering. De rest is geschiedenis.
Toch leuk als je dan 9 jaar later op het erf loopt en deze foto kunt maken. Nog steeds blij met elkaar. En daarom is het plaatje bij dit praatje mij dierbaar.
Fijne donderdag allemaal!