De afgelopen weken zat ik in een achtbaan van angst, woede, verlamming, vechtlust. Angst als het me niet lukt om Familie Bofkont te redden. Woede omdat ik al jaren onder een te zware druk leef. Verlamming omdat ik dat miljoen niet bij elkaar geharkt krijg. Vechtlust voor al die bloedjes van bofkonten die van mij afhankelijk zijn.
Maar dan stroomt de mailbox vol met bofkontfans.
‘Met trots meld ik mij aan voor de Bofkont Brigade.’
‘Ik heb altijd al in het leger gewild.’
‘Ik sta klaar in de voorste linie.’
‘Allen ten wapen.’
En dan weet ik: er komt hulp om de draak te verslaan.
Met middelen des bofkonts, dat spreekt voor zich. En niet waar iemand bang voor was: ‘Ik wil me in zetten maar heb geen zin in een stel te fanatieke activisten. Nu weet ik wel dat jullie dat zelf niet zijn maar je trekt wellicht het te fanatieke volk aan met teksten als militairen en harde kern…’
Militairen? De schuld van Wikipedia ;-). Bofkont Brigade? Dat wel. Stoere bofkonttaal is een onderdeel van het spel. En aan de reacties te zien vinden veel bofkontfans het leuk om soldaatje te spelen ;-) Maar laat dit voor iedereen duidelijk zijn: fanatieke mensen zijn niet welkom.
Waarom Familie Bofkont volgens jou/jullie moet blijven levert mooie getuigenissen op. Ze sterken me in mijn denkproces. Hoe ga ik dit varkentje wassen? Niet als slachtoffer maar als de feniks die uit de as herrijst.
BEGIN CITAAT
‘In mei vorig jaar op de workshop geweest en sindsdien kom ik elke dag op de site. Ik duld geen tegenspraak als het om veganisme, activisme, etc. draait, mijn visie is de enige juiste EN wat nou zo bijzonder is, is dat ik je kan horen en in plaats van heel erg boos worden ga ik erover nadenken. Jouw aanpak van verleiden lijkt soms beter te werken.
Het is voor mij heel persoonlijk en heel bijzonder dat je tussen mijn gedachten kan komen.
Ik kan eigenlijk helemaal nul komma nul respect voor boeren en alle anderen in het dierenellendevoedselsysteemproces opbrengen, laat staan verder gaan dan dat. En toch, ik denk vaak aan je en wat je zegt en doet. En dat straalt uit naar mijn eigen handelen. Dus alleen daarom al moet je blijven.
En voor de rest: educatie, respect, de mensen om je heen, en alle lieve schatten, al die prachtige dieren! Bovendien ben ik verliefd op het bonte varken op het eiland die mij klem zette tussen hem en een ander. Het helpt mij dromen over de toekomst!’
EINDE CITAAT
En dáárom moet Familie Bofkont dus op Het Beloofde Varkensland blijven. En is het niet meer dan eerlijk dat het verwoeste hoofdgebouw in ere wordt hersteld? Ook de Bofkontboerderij is een personage dat een rol speelt in de geschiedenis van Familie Bofkont. En hoe. Ze heeft zich lang koest gehouden, wist dat de dieren voorrang hadden na de brand. Maar nu begint ze zich toch te roeren: zorg voor mij. Zorg ook voor mij…
Wordt Vervolgd.
PS
Meer lezen?
Op zoek naar dé boerderij:
http://boek.bfknt.nl/varkensvrouw-deel-1.pdf