Laten we de post van gisteren beschouwen als deel 1 van The Story of The Year. Laten we de serie, want dat gaat het worden, Boer versus Bofkont gaan noemen. Vandaag deel 2.
Ik lag te denken. Als ik Familie Bofkont in 1 woord zou moeten samen vatten, welk woord is dat dan? Het eerste dat bij me opkwam: liefde. Waar, maar zoals iedere waarheid ook cliché. Verder denken: Ik kwam uit op hoop. Hoop. Ja hoop. Daar zit verlangen in. Toekomst. Betere tijden voor dieren. Betere tijden voor mensen.
Familie Bofkont is hoop.
Hoop en liefde dus. En over clichés gesproken: daar kwam als vanzelf het woord geloof bij. Ik weiger te geloven dat de soep zo heet gegeten gaat worden als ie door de makelaar van de boer/speculant/verhuurder werd opgediend. Ik móet geloven dat alles op zijn pootjes terecht komt. Ik geloof in Bofkontsoep.
Geloof hoop en liefde! Alsof de combi van die 3 woorden zich voor het eerst aan de wereld openbaarde. Slapeloze nachten doen rare dingen met een mens :-).
Waar komt het op neer?
Boer/speculant/verhuurder wil cashen. En hij wil de hoofdprijs. Als Stichting Familie Bofkont die niet kan betalen, komt er een andere koper.
‘Een belegger?’ vroeg ik – tegen beter weten in – aan de makelaar van de boer/speculant/verhuurder.
‘Nee. Iemand die hier wil gaan wonen.
En dan moeten jullie eruit.’
Wordt Vervolgd.