Vandaag een ontvoerde bruid op Het Beloofde Varkensland. Haar zussen en vriendinnen hadden besloten dat zij eerst maar eens een middagje tussen de varkens moest doorbrengen voordat ze in het huwelijk trad. De bruid was in Utrecht bij de kapper vandaan gepluk. Instappen jij en naar Het Beloofde Varkensland!
Als meisje hielp ze haar oom bij de varkens. Er was een varken dat altijd eerst een handje voer kreeg voor haar oom de hele trog volgooide. Dat handje voer werd haar klusje. Toen ze terugkwam van vakantie, was het varken sterk vermagerd. Zonder dat handje voer van haar, en niemand anders, weigerde het dier te eten.
Een van de vriendinnen had ook ervaring met varkens. Zij herinnerde zich vooral vervelende krijsbeesten. En dat ze zo stonken…
Bij doorvragen bleek dat om heel veel varkens in een schuur te gaan. ‘s Avonds ging de schuurdeur open en dan stonden al die varkens daar oorverdovend te krijsen. Geen wonder. Ze kregen eten en dat bleek ook hun enige verzetje op de hele dag. Voor de rest sleten ze hun leven in gevangenschap op beton. Een propvolle gevangenis zonder enige vorm van afleiding.
Nu is het zo dat het krijgen van voer voor alle varkens een zeer stressvol moment is, ook voor de mijne. Dat komt omdat varkens dan een extra stresshormoon aanmaken. Aagje loopt tijdens het voeren wel tig keer op en neer naar haar drinkbak en drinkt voortdurend water tussendoor. Afwijkend gedrag door stress (alleen als Vrouw Vos in de buurt is).
Zo’n overvolle schuur met gillende varkens is inderdaad geen pretje. Er gaat een enorme agressie en radeloosheid van uit. Angstaanjagend. Maar door onbegrip krijgen ze hierdoor ook nog eens een slechte naam. Kunnen zij het helpen?
De rest van de middag heb ik extra mijn best gedaan om de naam van het varken te zuiveren. Dat is gelukt. Het was uiteindelijk Aagje, die ze over de streep trok. Aanvankelijk wilde ze het clubje meiden niet in haar huisje hebben. Verbijsterend iedere keer opnieuw hoe zij toch precies weet welk vlees ze in de kuip heeft. Ik heb haar letterlijk voorgemasseerd. Het hele gezelschap hing over het hek, keek toe en raakte in haar ban. En met die gezamenlijke concentratie werden ze toegelaten tot haar boudoir. En wat bleek? Aagje en Vrouw Vos stonken helemaal niet…
Natuurlijk niet. Alleen de varkens in de bio-industrie stinken. En daar kunnen die stakkers zelf dus he-le-maal niks aan doen.