Welkom bij Familie Bofkont op Het Beloofde Varkensland...





Zaterdag 2 september 2006
De Dag van De Volbrenging




Het was ingrijpend en aangrijpend.
Heel intensieve periode achter de rug, al een heel lange tijd natuurlijk.
Nu is dat achter de rug. Het is volbracht.

Het beeld van de Schone Slaapster zal me nooit meer verlaten.
Ze is op eigen kracht in haar eigen huisje ingeslapen.
Het lange donkere haar op het wit satijnen kussen uitgespreid.
Totale ontspanning op haar gelaat. Sereen en verstild, voor de eeuwigheid.
Wat een waardige kracht, wat een schoonheid.
De bovennatuurlijke uitstraling van een heilige.

De mannen van het uitvaartcentrum hadden nog nooit zoiets gezien, zeiden ze.
We hebben haar drie dagen thuis gehouden en gister begeleid naar het
crematorium van Driehuis Westerveld.

Alles was anders op deze uitvaart.
Alle cliches, zoals onpersoonlijke rouwcentra en enge kille aula's omzeild.
Er een compleet persoonlijke draai aan gegeven en onder de klanken
van Elvis Presley hebben we haar zwijgend vaarwel gezegd.
Ik zal er nog wel over gaan schrijven, maar weet nu nog niet hoe.

En zie hier, de Familie Bofkont, die nu al mijn aandacht opeist.
Om te beginnen had Arie Bombarie en al zijn gevederde vrienden al opgehokt
moeten zitten, sinds gister.
Help!

En nog spannender, half oktober moet ik weer samen met Gerard Spong in de
rechtszaal staan.
Ik ben opgeroepen voor Het Hoger Beroep van de oormerkenkwestie.
Drie rechters gaan zich er deze keer over buigen.
Er komt ook een getuige-deskundige van het Ministerie van LNV aan te pas deze keer.
Ze zijn vast van plan om te gaan winnen.

Hoogste tijd om de messen te gaan slijpen...



Donderdag 31 augustus 2006
De Week van De Schone Slaapster




Mijn zus is dinsdagochtend 29 augustus gestorven.
Deze hele week staat in het teken van De Schone Slaapster.
Later meer.



Zondag 27 augustus 2006
De Dag van Gieltje




Ben een paar dagen uit beeld - dat betekent ook dat ik dit jaar niet op de Uitmarkt sta.
Is dat erg? Nee, dit jaar is dat helemaal niet erg.

Ik zie dat Gieltje aan de beurt is in de Soap.
Kijk maar goed. Het komt allemaal helemaal goed voor hem.
En dat kan ik nu - na ruim een jaar - nog steeds beamen.
Het is een ontzettend lief varken geworden.
Zacht karakter en hij geniet volop van het leven.
Aflevering 12. Gieltje

PS
werd van de week enthousiast aangesproken in het Ziekenhuis door een verpleegkundige.
Blijkt dat de herhaling van de Familie Bofkont Soap ook weer op tv was. Wist ik niet.



Woensdag 23 augustus 2006
De Dag van De Boerenromantiek




Kreeg gister weer een mail over de zogenaamde varkensbal.
Waarom werd er niet bij gezegd maar ik vermoed voor een varken dat zich verveelt.

De Italiaanse varkens schijnen er dol op te zijn.
(Varkensvriendin Karin heeft mijn suggestie overgebracht aan een Italiaanse boer, en zijn varkens zijn nu helemaal wild van rode paardenballen).
Paardenballen zijn een soort skippyballen, waar zij hun verveling op bot kunnen vieren.

Ik ben blij voor die Italiaanse varkens. Beter nog om ze buiten te laten, maar ja dat zal wel een eeuwige droomwens voor ze blijven.

Kom er steeds meer achter dat goede voorlichting broodnodig blijft.
In het themanummer van Linda. 'op de boerderie' wordt o.a. uitgebreid ingegaan op het leven van kippen en verantwoord voedsel. Goeie zaak.

Een paar pagina's verderop worden een stel boerinnen geportretteerd.
Prachtig gefotografeerd in mooie opwaaiende zomerjurken.
Romatinsche weiden vol bloemen en hoog gras.

Maar de een heeft een stal met 50.000 kippen, de ander 1000 vleesvarkens en een derde hanteert de geboortekrik (!) bij de geboorte van een kalf.
(de geboortekrik is al jaren verboden).

Wat is hier loos?
Ik vermoed dat de redactie van Linda. gewoon niet op de hoogte is.
Of het kan ze niks schelen, als ze maar een paar mooie plaatje hebben.
Ik weet het niet.
Maar ik weet wel dat het boerenleven een hardnekkig romantisch imago heeft,
daar tuint iedereen weer keer op keer met open ogen in.

Op de foto een scene uit vroeger tijden.
Mijn familie aan het hooien op een warme zomerdag.
Wat ziet dat er aanlokkelijk uit.
Maar ook toen: keihard werken in de zinderende hitte om alles op tijd binnen te hebben.
Ik ben blij dat ik die foto's nog heb.



Dinsdag 22 augustus 2006
De Dag van Aagje & de Zeehond




In Zweden hebben jagers een gat in de markt ontdekt:
Zeehondenvlees. Ze brengen een kookboek uit met allerlei recepten.
Twaalf vooraanstaande chef-koks en restaurateurs uit Zweden,
Noorwegen en Finland geven in het kookboek hun favoriete recept.
Het schijnt te smaken tussen vis en eland.

Tijdens de workshop van afgelopen zondag speelde het wel/niet eten van vlees weer een grote rol. Er werd druk over gepraat. Heel goed om je visie weer eens aan te scherpen.
Nu lees ik het recept van de zeehondensteaks.
Bizar toch hoe de woorden bacon en steaks volkomen normaal geworden zijn.
Stel je voor dat er zou staan:

Zeehond
Voor vier personen:
100 gr bacon (AAGJE), in dunne plakken
2 uien, in ringen
600 gr (zeehondensteaks) (ZEEHOND, ik weet niet hoe die Zeehond heette, dus dat maakt het al weer een stuk anoniemer)
0,75 dl grote kappers
4 eetlepels Dyon mosterd
boter, zout en witte peper

Bak de bacon (AAGJE) knapperig en laat afdruipen op een stukje keukenrol. Fruit de uienringen in de boter, breng op smaak met zout en peper. Snij het zeehondenvlees (ZEEHOND) in vier steaks. Bak in boter en kruid met zout en peper. Serveer met gebakken ui, bacon (AAGJE), kappers en mosterd. Smaakt uitstekend met aardappelpuree en gefruite savooienkool.

Ben blij dat ik geen Zeehond hoef te eten.
En Aagje al helemaal niet...



Vrijdag 18 augustus 2006
De Dag van Pijn & Troost




Het lijkt wel of de hele wereld van pijn en troost aan mekaar hangt.
Toen ik vanochtend het luik weghaalde bij Opaatje (de Zanger)
schoot er een klein vogeltje achter weg.
Een zwaluwbaby!

De zwaluws hebben op dit moment een tweede nestje in de stal
en dit kleintje is er kennelijk uitgevallen.
Hij zat verscholen bij Opaatje, vlak bij de plek van hun nestje.
Toen ik het wilde vangen vloog het naar buiten, een boom in.
Die gaat het dus niet overleven...

Als troost een leuke aflevering van de Familie Bofkont Soap.
Aflevering 11 - De ooglidcorrectie



Donderdag 17 augustus 2006
De Dag van Geluk in Barre Tijden




Jaren lang tegen aangehikt en nu is het zover.
De zolder is opgeruimd!
Bergen troep naar buiten gesmeten, heel veel weggegooid.

Kwam een juweeltje tegen. Een kaart uit 1905 van een varkensfamilie.
Verstuurd door een fan van de Familie Bofkont.
Wat een wondermooi tafereeltje. Zooo liefdevol gemaakt.
Mama Knor voor 100% toegewijd aan haar taak. Die blik in haar ogen!
Wat een varkensgeluk.
Dit doet een mens goed in barre tijden.



Dinsdag 15 augustus
De Dag van Jan




Gister bij thuiskomt grote schrik.
Jan is dood. Vanuit het niks lag ie daar ineens.
Hartaanval? Wie zal het zeggen.

Jan kwam mee met de 600 andere asielzoekende hanen uit het Amstelpark, nu ruim 4,5 jaar geleden.
Hij was toen nog eigenlijk nog maar een groot kuiken.
Groeide uit tot een prachtige boerenhaan, met hier en daar gele en bruine veren en een echte grote rode hanenkam.

Vanaf begin af aan was het duidelijk dat Jan bij de Familie Bofkont hoorde
en dus op Het Beloofde Varkensland zou blijven wonen.
Hij maakte naam op televisie en in de kranten en vervulde een belangrijke rol in de workshops.
Als je zijn naam riep, rende hij op altijd op je af.

Begin dit jaar werd Jan ziek, mede door die ellendige ophokplicht, waardoor hij ook een oog kwijtraakte.
Ik ging met hem naar de beste vogelarts in Meppel.
Jan herstelde goed, maar is daarna wel beschermd gaan wonen.
In de binnentuin met een eigen harem had hij een fijn leven.
Tot gister.
Gadverdamme.

Vandaag aflevering 10 van de Familie Bofkont Soap: De Zangeres zonder Naam - deel 1.



Dinsdag 8 augustus 2006
De Dag van De Schuld van George Clooney




Veel mails weer de afgelopen dagen met vragen over zieke en/of eenzame hangbuikzwijnen.
Ze lijken zo makkelijk, die hangbuikzwijntjes.
En in wezen zijn ze dat ook wel, mits de juiste omstandigheden en daar ontbreekt het dus meestal aan.

Ik zag George Clooney laatst bij Oprah vertellen over zijn hangbuikzwijn.
Het is allemaal zijn schuld, hahaha. Hij is er mee begonnen, al heel lang geleden.
Tijdens filmopnames liep er een biggetje op de set en dat moest na afloop weg of dood.
Toen heeft hij het beestje meegenomen naar huis.

Max is nu 19 jaar vertelde hij en weegt 150 kilo
(maar je weet nooit wanneer die uitzendingen van Ophra zijn opgenomen,
dus misschien is het inmiddels allang verleden tijd).
Staat me ook iets van bij dat Max al dood is.

Hoe dan ook, die 150 kilo lijkt me onmogelijk,
want met zo'n gewicht wordt een hangbuikzwijn nooit 19.
Absoluut uitgesloten.

Enfin, door George C. is het hebben van een hangbuikzwijn in huis een rage geworden in Amerika en dus ook hier. Arme hangbuikzwijntjes...

Vandaag aflevering 9 van de Familie Bofkont Soap.
De Drie Musketiers:
Brammetje & Bonestaakje & Gieltje.
Drie roze biggetjes, Genieten maar!


Dafne's nieuwe columns zijn er weer!

Dafne's Lessen in Dierengeluk voor Dierennieuws - 25 augustus 2006:

Les 28 - Het Veilige Strobed

'..Het wilde zwijn is een prooidier.
Daarom slaapt het van nature onder takken en bladeren in het bos.
Iedere avond maken ze een slaapnest.'
lees verder...


Dafne's column voor Twee Vandaag - 3 augustus 2006:

Kanker

Sommige mensen hebben geluk.
Op een dag wordt er vanuit het niks bij ze op de deur geklopt.
Ze doen open en daar staat ie: De Dood.
'Meekomen,' gebaart hij.
Ze trekken de voordeur achter zich dicht en lopen met hem mee.
Dat was het dan.

Mijn zus heeft pech. Zij wordt al 5 jaar achtervolgd door kanker.
Na elke operatie, behandeling of bestraling wordt ze 'genezen' verklaard.
Melanoom? Genezen. Lymfeklierkanker? Genezen. Baarmoederhalstumor? Genezen.
Maar iedere keer duikt vroeger of later het K. monster toch weer ergens op.
Nu is haar arme lever aan de beurt.
En op de scan blijkt het ook rondom de darmen niet meer pluis te zijn.

In het Parool lees ik dat het Academisch Ziekenhuis Maastricht er in geslaagd is
uitgezaaide borstkanker bij muizen te genezen met behulp van stamcellen.
Of deze behandeling op den duur ook toegepast kan worden op mensen, is nog niet te zeggen.
Zouden deze muizen ook pijnstillers krijgen, is het eerste dat bij me opkomt.
Dat kanker ook gepaard gaat met pijn is me inmiddels helaas meer dan duidelijk geworden.
Moet ik als rechtgeaarde dierenbeschermer tegen deze proeven zijn, ook al ligt mijn eigen zus op sterven?

Vorig jaar werd de bekende Amerikaanse dierenrechtenvoorvechter Tom Regan hier op
Het Beloofde Varkensland geinterviewd door het Jeugdjournaal.
Ik zie hem nog in het stro liggen, temidden van mijn varkens.
Stel dat zijn vrouw ongeneeslijk ziek zou zijn?
En dat zij dan door een dier gered zou kunnen worden?
Hoe zou hij daar tegenover staan?

Tom Regan reageerde heel stellig:
'Geen sprake van. Geen enkel dier mag opgeofferd mogen worden voor een mens.
Zelfs niet voor mijn eigen vrouw.'
Ik moet hier vaak aan denken, de laatste weken. Heeft hij gelijk?
Wat vindt zijn vrouw van die uitspraak?
Zelf heb ik gister gelukkig een muisje uit de klauwen van mijn kat kunnen redden.
Een prachtdiertje. Miniscuul kleine pootjes. Schrandere oogjes. Zijdezacht velletje.
Overstuur door wat het overkwam, maar vast van plan om te willen blijven leven.

'Gebeurde er maar een wonder,' hebben mijn zus en ik al wel 100 keer tegen elkaar gezegd.
'Josine van Dalsum was toch ook opgegeven en moet je nu eens kijken.
Ze is er nog steeds.'
Ja. Gebeurde er maar een wonder...


REACTIES:

geplaatst door: s. van os datum: 04 Aug 2006
' Onwillekeurig moest ik denken aan het verhaal dat ik jaren geleden las over een psycholoog. Honderden mensen, vaak echtparen met relatie problemen, had hij in zijn langdurige praktijk, behandeld. Toen plotseling zijn vrouw hem verliet klom hij gek van verdriet in een boom die voor het huis stond waarin zij verbleef om maar een glimp van haar op te kunnen vangen. Kennis en idealen blijken vaak relatief als leed jezelf treft. Het verhaal van Daphne typeert haarzuiver het dilemma tussen ethiek en confronterende realiteit. Ik gun haar en haar zus zo van harte hun wonder, het wonder. Wie weet overleeft het muisje ook wel de aanval van de kat. Dat is dan een wondertje dat hoop geeft. '

geplaatst door: Cocky datum: 04 Aug 2006
' Zelf heb ik ook borstkanker (gehad hoop ik, maar dat weet je niet...). Ik ben ook geen voorstander van het mishandelen van dieren, maar ik weet wel dat mede dankzij dierproeven het huidige geneeskundige peil is bereikt. chirurgen oefenen op varkens voordat ze worden losgelaten op mensen. heel veel , zo niet alle geneesmiddelen zijn eerst uitgebreid getest op dieren. als je daar tegen bent, moet je ook niet van hun reeds vergaarde kennis gebruik maken, dat is hypocriet. en het gaat nog verder, heel veel veiligheidsmaatregelen worden ook getest met dieren, denk aan veiligheidsgordels en airbags, dus geen auto meer rijden dan maar? '

geplaatst door: ron datum: 04 Aug 2006
' het dilema is eigenlijk niet op te lossen. Als je niemand kent die het nodig heeft vind je dierenleed niet goed en als het iemand kan helpen waar je veel van houd twijfel je over je eerdere gedachten. Iets wat heel logisch is. Het is makkelijk gezegd als het er niet toe doet, maar beslis maar eens over levens (mensen en dieren). Het redden van een muis uit de handen van een kat is overigens ook niet echt natuurlijk te noemen. Wel een wonder vanuit het perspectief van de muis. '



Maandag 7 augustus 2006
De Dag van De Bramen




Gister bijna de hele dag bramen geplukt voor de varkens.
Mijn vingers zijn helemaal paars en nog zijn de bramenstruiken niet leeg.
De varkens zijn er dol op. Mannetje Bromsnor plukt ze zelf.
Hij kruipt er helemaal onder en doet zich tegoed aan de onderste takken.

Kreeg een paniekmail van een vrouw met een hangbuikzwijn.
Haar varkentje was plotseling helemaaal kaal geworden.
Alleen boven op het kopje nog een plukje en achter bij de staart nog wat.
Ik heb haar gerust kunnen stellen:
De hele Familie Bofkont is inmiddels zo goed als kaal, behalve Vrouw Vos,
maar dat is ook een halve wilde.

Over een paar maanden groeit alles weer aan en tegen de tijd dat het winter is,
hebben ze allemaal weer een dikke jas aan.

Vandaag aflevering 8 van de Familie Bofkont Soap: Brammetje is thuis.
Smullen van een babybiggetje aan de fles.
Snel kijken dus...



Zondag 6 augustus 2006
De Dag van De Gelukkige Bruid




Suzanne Blonk, programmamaker van AT5, kwam gister eindelijk aaan haar trekken op Het Beloofde Varkensland.
Bijna 2 jaar geleden kwam ze hier een item maken over Maximilliaan.
Daarna wilde ze per se een keer een vrijgezellenfeestje meemaken.
Gister kreeg ze haar kans, want een vriendin gaat binnenkort trouwen en zij mocht het feestje regelen.

Dat was in de ochtend en 's middags kwam er nog een andere bruid met een stel vriendinnen.
Die hadden zich allemaal mooi aangekleed op het thema roze.
En wat heel leuk was, we hebben hier helemaal in de stijl van de Amerikaanse soaps een rehearsel gehouden.
Knor was stand-in voor de bruidegom.
Ont-zet-tend leuk!



Zaterdag 5 augustus 2006
De Dag Van Jarige Miss Universe




Miss Universe is jarig. 4 jaar is ze geworden.
Ze heeft haar naamdag in stijl gevierd.
Nukkig als ze is, liet ze zich eerst een uitgebreide massage welgevallen.
Daarna werd ze kribbig en moest er niks meer van hebben.
Dan niet mevrouw, het is uw feestje.
Wie had dat kunnen denken van dat kleine poppedijntje, ooit...



Donderdag 3 augustus 2006
De Dag van Brammetje




In het kader van de komkommertijd herhalen we de 16 delige TV serie - de Familie Bofkont Soap.
Aflevering 7 van de Bofkontjes.
Vandaag: Brammetje.

Iedere keer laat ik het filmpje zien tijdens de workshops.
We kunnen er niet over uit hoe klein hij toen nog was.
Wat een mannetje!

Hoe was het ook alweer?
Brammetje (een week oud) lag vorig jaar te verrekken op een kinderboerderij.
Een lieve dame ontfermde zich over hem.
Ze nam hem mee naar huis.

Afspraak met de kinderboerderijbeheerder was dat zij hem moest terugbrengen als hij 6 weken oud was. Dan zou Brammetje met z'n broers en zussen op transport gaan voor de export...

Dame kwam in gewetensnood - terecht! - en vroeg of Brammetje naar Het Beloofde Varkensland mocht komen. Dat mocht. De rest is geschiedenis.
Kijk zelf maar en verval van de ene ooh in de andere aah...



Woensdag 2 augustus 2006
De Dag van De Kippenruiming




Vanochtend is in alle vroegte de verschrikking begonnen voor 25.000 kippen in Voorthuizen.
Een voor mensen onschuldige variant van de kippengriep.
Plus nog eens een keer dat hiermee bewezen is dat het dus niks met trekvogels te maken heeft, maar alles met (on)menselijk handelen.
Te veel dieren op elkaar, vervoer en dan die ellendige export.

Ik moet er niet aan denken wat die kippen hebben moeten doorstaan tijdens hun langzame vergassingsdood.
Die verdomde export ook.
Waarom niet produceren voor eigen land en alle dieren een echt goed leven bieden?
Een dier is geen exportprodukt!



Maandag 31 juli 2006
De Dag van De Man Met De Stok




Dit afgelopen weekend was er absoluut een met een gouden randje.
Drie workshops. Zo hoop je dat ze altijd zijn.
Een goede workshop is een chemie tussen wat je aanbiedt en de 'kwaliteit' van de deelnemers.

Deze deelnemers hadden alles in huis. Toewijding, humor, ernst en plezier.
Het was in een woord geweldig.
Als klap op de vuurpijl kwam ook De Man Met De Stok nog langs:
Gerard Zwetsloot, de scharrelslager uit Kamerik en voormalig baasje van Brutus.

Hij bracht een groot fotoboek mee. Allemaal foto's van Brutus van kleine big tot grote lummel. Brutus in de modder, Brutus aan zee, Brutus met Giel Beelen, Brutus op weg naar Het Beloofde Varkensland.

De slager heeft inmiddels een nieuwe big, Caesar.
Brutus, Caesar, hij blijft dus wel in de beroemde veldheren - traditie.
Binnenkort gaan we met Caesar aan het strand wandelen.



Zaterdag 29 juli 2006
De Dag van de Beeldige Buurvrouwen




Van de week heb ik nieuwe buren gekregen. Acht halfwas schaapjes.
Jonge ooitjes met in ieder oortje een oormerk. Daar kan ik maar niet aan wennen.
Zo lelijk, de rust die van dieren afstraalt wordt er gewoon door verstoord.

Maar wat zijn we leuk! Verschrikkelijk nieuwsgierig en steeds willen weten wat ik uitspook.
Ze liggen lekker in de schaduw van de bomen en begroeten me steeds als ik langsloop.

Caesar heeft niet veel interesse in ze. Ik des te meer. Ga regelmatig even bij ze kijken.
Dan rennen ze eerst weg, daarna rennen ze allemaal weer terug en moeten aan alles van me snuffelen. Ben nu al helemaal weg van ze.

Wat de Bofkontjes betreft: we zijn toe aan aflevering 6 - De Massage.
Spreekt geheel voor zichzelf.


Dafne's nieuwe columns zijn er weer!

Dafne's Lessen in Dierengeluk voor Dierennieuws - 25 juli 2006:

Les 27 - Koe & Hittegolf

'..Menige koe die deze hete zomer te water is geraakt.
Menig brandweerman ook, die uit moest rukken om het dier weer op de kant te krijgen.'
lees verder...


Dafne's column voor Twee Vandaag - 25 juli 2006:

Stom?

..Of ik eigenlijk het verschil tussen een kip en een haan wel weet, luidde een van de commentaren op mijn vorige column. Nou en of! Zojuist weer heel vroeg ontwaakt door 100 van die enthousiaste mannetjes.'
lees verder...



Woensdag 26 juli 2006
De Dag van O Ja Helemaal Vergeten...




Ik ben compleet uit m'n doen, dat blijkt wel.
Al een poosje geen dagelijkse weblog meer, af en toe een snipper.
Ineens bedacht ik vanmiddag dat ik bezig was met de herhaling van Bofkont TV.
Ook vergeten dus.

Maar, dat gaat weer goed komen.
Vandaag dus aflevering 5 - Berig.
Iets wat niet alleen op de soap van vorig jaar te zien is, maar vandaag ook weer real live.
Miss Universe heeft het weer eens op haar heupen...
Iedereen vlucht voor haar weg.

De twee kuikentjes worden groot.
Ze slapen al met moeder samen hoog op een tak.
Prachtig gezicht.



Zaterdag 22 juli 2006
De Dag van de Eigenwijze Koeien




Ik loop te hoesten en te proesten en heb een prachtige koortslip.
Alle dagen in en uit het AMC vanuit de airco in de hitte en vice versa, hebben me een leuke kriebelkeel met gevolgen opgeleverd.
Kan me niks schelen, er zijn momenteel veel ergere zaken.

Dacht dat varkens zulke eigenwijze dieren zijn, nou koeien kunnen er anders ook van van.
Uitgerekend met deze krankzinnig hete dagen wilden Brutale Griet en Rosamunde op het heetste stuk land lopen.
Zonder bomen of welke andere vorm van schaduw dan ook.

Het zat me niks lekker. Plus drinken uit de sloten, ook al een doorn in mijn
oog met deze hete dagen. Ik snap het wel.
Dat weiland is net gemaaid en geurt heerlijk
naar kamille en allerlei andere kruiden.

Ik had al extra kuipen met vers water voor ze neergezet.
Maar die stonden te dicht bij hun huis en daar wilden ze voorlopig
helemaal niet komen, zoveel was duidelijk.

Dus toen de zon weg was en het al aardig begon te schemeren
besloot ik dat ze nu toch echt naar huis moesten komen.
Brutale Griet was helemaal klam van de transpiratie.
Rosamunde lag onverschillitg te herkauwen bij het water.
Ze keek me aan met een blik van 'ik doe toch lekker wat ik zelf wil.'

Maar na een zachte aandrang liepen ze toch gezellig mee.
Wat is dat toch genieten om samen met de koeien een stuk door het land op te lopen.
Dat zijn de momenten waarop ik me even een echte boerin voel.

Tot we bij de boerderij arriveerden en dus bij de bomen.
Daar moest natuurlijk nog eerst uitgebreid het blad van afgegeten worden.
Hele takken trokken ze naar beneden met die grote ruwe tongen van ze.

Een echte boerin had ze dan een por gegeven en weggejaagd.
Ik dus niet. Stond vol bewondering te kijken hoe leuk het toch is dat ze hier hun eigen zin kunnen volgen...
Het wordt niks met mijn boerinnenbestaan.
Ik ben gewoon veel te verliefd op die beesten.



Vrijdag 21 juli 2006
De Dag van de Slechte Varkensogen




Vanmiddag een rondje over Het Beloofde Varkensland gemaakt met een verslaggeefster van de radio. We liepen van modderpoel naar modderpoel. Ze lagen allemaal slap in de schaduw, in de modder of in de 'koelte' onder afdak, boom of stal. Zelfs de interesse in eten is er nauwelijks.

De verslaggeefster was vroeger in haar tenen gebeten door een varken.
Logisch. Ze stond als vijfjarige met open schoentjes in een varkenstrog tijdens etenstijd.
Slechte varkensogen en een waanzinnig goede neus deden de rest...
Ik heb haar weten te overtuigen dat er geen opzet in het spel was.



Zondag 16 juli 2006
De Dag van Het Leven..




Vanochtend was er een jonge duif uit z'n nestje gekukeld.
Wat een prachtdiertje. Kwetsbaar en sterk tegelijk.
Maar nog niet in staat om te kunnen vliegen en zonder zijn ouders te kunnen overleven.
Hij zit nu weer veilig in z'n nestje en heeft zijn hele leven nog voor zich.

Daarna trof ik een jonge ekster aan bij de Magier.
Eveneens zo'n levenskracht. Hij pikte keihard in m'n vinger.
Ook hij vloog de vrijheid weer tegemoet.

De laatste dagen bijna non-stop in het AMC doorgebracht.
Mijn zus die zich zo dapper door alles had heengeslagen, is opnieuw geveld.
Er kan nu niks meer gedaan worden.
Morgen weer een gesprek met de artsen en daarna kan ze waarschijnlijk naar huis.
Iedereen weet wat dat betekent.
Onwerkelijke dagen. Het dringt nog bij niemand goed door.

Vandaag aflevering 4 van de Bofkontjes.
Miss Piggy wordt bevrijd van haar oormerk.
Er blijft een groot gat als bewijs achter.

De Bofkontjes - aflevering 4 - Het oormerk



Donderdag 13 juli 2006
De Dag van Roodpels & Heks




De ene mooie zomerdag na de andere.
Ontzettend leuke kindergroep gistermiddag met een paar moeders en de juf.
Wat zijn kinderen toch een verademing. Zo open en direct.
Lagen we allemaal om het kollosale lijf met Brutus heen gevleid,
vraagt zo'n meisje ineens vanuit het niks: "Hoe oud ben jij eigenlijk?"
En of ik verliefd was op Dennis, hahaha.

Vandaag alweer aflevering 3 van de Bofkontjes.
Je ziet hoe ik met Roodpels naar Schagen rij in het Blije Beesten Busje.
Op weg naar Paula Hendriks, de beste poezenarts van Nederland.
Maar ook zij kan niks meer voor hem doen.
Ib Haarsma (RTL4), die hier wekelijks over de vloer kwam voor de opnames,
heeft het allemaal heel mooi in beeld gebracht.
Kijk maar:

De Bofkontjes - aflevering 3 - Het afscheid


Dafne's nieuwe Les in Dierengeluk is er weer!

Dafne's Lessen in Dierengeluk voor Dierennieuws - 12 juli 2006:

Les 26 - Varkensdamesleed

'..Zelfs gelukkige varkens hebben soms iets te wensen over.
Op de foto zien we Aagje liggen mokken.
Ze heeft net een heel rondje over Het Beloofde Varkensland gemaakt op zoek naar een beschikbare vent. '
lees verder...



Woensdag 12 juli 2006
De Dag van Roodpels For Ever




De Bofkontjes
Deel 2 - Roodpels heeft Aids

In deze aflevering zien we Roodpels.
Heel erg ziek, heel erg dapper en heel erg zijn best blijven doen.
Onuitstaanbaar dat deze bijzondere kat hier niet meer rondloopt.
Kijk zelf...



Dinsdag 11 juli 2006
De Dag van De Zomerherhalingen - De Bofkontjes




Geheel in stijl met televisieland gaat De Familie Bofkont Soap in de zomerherhaling.
Nostalgie alom voor mij, want in de leader loop ik steeds met Dansmarieke op de arm...

Vandaag aflevering 1 - De Kennismaking.

Wordt Vervolgd.

p.s.
Als het filmpje niet start installeer dan RealPlayer



Zondag 9 juli 2006
De Dag van Weg met die Troep




Gister weer bezoek gehad van twee goede feeen; Winkie & Marielle.
Twee vrouwen die onafhankelijk van elkaar een workshop
hebben gevolgd en later hun hulp aanboden.

En een van die twee heb ik ook nog 'geloopbaancoacht,'
hier achter in de polder, met als gevolg dat ze haar leven drastisch omgooide
en alsnog de beste neurochirurg ter wereld gaat worden...
(ze is nu nog bezig met het behalen van haar noodzakelijke
vooropleidingen, dus kun je nagaan...).

Dat klussen werd dus gister en ondanks het warme weer hebben ze samen voor tien gewerkt.
De combi scheen ook voor hen goed te bevallen, dus dat wordt zeker vervolgd.

Van die klusjes die eeuwig blijven liggen:
Oud hout dat zich opgestapeld heeft tot een eindeloze bos hout voor de deur.
Lossen takken, stammetjes, planken, ooit bedoeld om tot wal te dienen,
uit elkaar gerost door de varkens etc. etc.

We deden ook nog een vondst:Êeen hagissenfamilie!
Vader, moeder en een boel kleintjes. Beeldschoon.
Ze kwamen bloot te liggen, toen Marielle een stuk hout weghaalde.
En daaronder woonden ze, in het vochtige donker.
Gauw weer met een half vergane plank hun onderkomen in veiligheid gebracht.

De rest van het hout is allemaal op een grote hoop gegooid
en over een paar dagen komt er een vrachtwagen met een knijper om alles op te halen.
Opgeruimd staat netjes.



Vrijdag 7 juli 2006
De Dag van Met Volle Kracht Voorwaarts!




'Dafne je hebt gelijk.....helaas zal het nooit verbeteren, alleen maar verergeren.'

Bovenstaande reactie kreeg ik op mijn laatste 2Vandaag column.
Ik schreef daarin over de Nederlandse kipconsumptie:
Jaarlijks 22 kilo per persoon. Dat zijn ongeveer 15 kipjes - of hanen - per persoon.
Als ik naar buiten kijk, zie ik een groepje van zo'n stuk of 15 hanen zitten,
druk bezig met het poetsen van hun veertjes.
Ze zijn zo mooi in al hun ijver dat het om die reden al onmogelijk is om ze te doden.

Wakker Dier had vorige week een heel goed initiatief: De Vegetarische Buitenhof Barbecue.
Vorig jaar mee begonnen en zo het er naar uitziet op weg naar een jaarlijkse traditie.
Hun BBQ liep simultaan met de vleesvariant op het Binnenhof.
Hartstikke goed!

Er kwamen zelfs nieuwsgierige vleeseters langs.
De opmerkelijkste gast: Annie Schreijer - Tweede Kamerlid CDA - en tevens varkensboerin.
Zij gaat er prat op om 100 biggen per uur te kunnen castreren.
ZONDER NARCOSE...
Hoe trots kun je zijn?

Ik heb een lijstje overgenomen van de Wakker Dier site met een opsomming van de resultaten van Balkenende II:

  • Het geplande verbod op de legbatterij is teruggedraaid. Nog steeds zitten meer dan 10 miljoen kippen in Nederland in legbatterijen.

  • Het nertsenfokverbod is ingetrokken en een recordaantal nertsen (3,5 miljoen) wordt dit jaar voor bontjassen vergast.

  • Het beloofde einde aan de onverdoofde castratie van biggen is van tafel geveegd. Circa 30 miljoen biggen zijn onder het kabinet Balkende onverdoofd van hun balletjes beroofd!

  • De hokken voor varkens in de bio-industrie mogen kleiner en de varkenssector mag straks zelf de hokmaten bepalen en zichzelf controleren.

  • Meer dan 30 miljoen dieren zijn tijdens de vogelpest in 2003 doorgedraaid omdat een beschermende vaccinatie het handelsbelang van de veesector aantaste en daarom niet werd toegepast.

  • Het kabinet geeft nieuwe subsidies aan de visindustrie om een bio-industrie voor vissen te ontwikkelen, afsnijden en afknippen van allerhande lichaamsdelen (snavels, staarten, kammen, tenen) wordt langer toegestaan dan afgesproken.

  • Ronduit ondemocratisch werd het toen een kamermeerderheid vorige week besloot om komende kabinetten bevoegdheden te ontnemen om betere regels voor het dieronterende veetransport te stellen.


  • Tel uit je winst.
    En het gaat inderdaad nog veel erger worden.
    Vorige week werden er plannen gepresenteerd voor nieuwe koeienbedrijven - Cowmunity, met meer dan 1000 koeien per bedrijf.
    En er is sprake van een varkensflat in de Amsterdamse Havens.
    Het einde van het dierenleed is nog lang niet in zicht. Integendeel.

    Er komen nieuwe verkiezingen aan.
    Hoogste tijd voor de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer.
    Iedereen die roept over dierenleed zou op ze moeten stemmen.

    Ook al ben je het niet met alles van ze eens, dat dondert niet.
    Toch op ze stemmen. Ze moeten er in!
    En niet - zoals bij de vorige verkiezing van 2003 - gaan zitten zeiken dat andere zaken zoals pensioenvoorziening - of wat dan ook - ook belangrijk zijn, en om die reden dan dus niet voor de dieren kiezen.

    Echt waar, ik heb het mensen - notabene lid van de dierenbescherming of daar zelfs werkzaam - horen zeggen. Ik wist niet wat ik hoorde.
    Er kan komende verkiezing maar een ding van belang zijn en dat is dat de Partij voor de Dieren - hoe dan ook - in de Kamer komt.
    Eigenbelang aan de kant zetten dus.
    Iedereen die zegt echt om dieren te geven, stemt op 22 november 2006 op de dieren!



    Donderdag 6 juli 2006
    De Dag van Gelukkige Varkens & Een Gelukkig Kind




    Lees net een bericht op Dierennieuws.nl dat iedereen
    die in een ziekenhuis wordt opgenomen,
    voortaan wordt gevraagd of ze met varkens omgaan.
    Dat alles vanwege MRSA, de ziekenhuisbacterie.

    Had laatst een vrouw op bezoek, wier vader kinderarts is.
    Hij zei altijd dat ieder kind met varkens zou moeten opgroeien.
    Dan zouden ze voor de rest van hun leven weerstand
    opgebouwd hebben tegen van alles en nog wat...



    Dinsdag 4 juli 2006
    De Dag van De Melkdieven




    Niks vakantie. Gesloofd moet er worden. Vanmiddag is hier een voorbespreking voor een bedrijfsuitje. Alles moet dus aan kant. Dieren, erf, pad, en binnen staat alle troep nog van van de weekend workshop...

    Vanavond komt er nog een vrachtwagen hooi. Dan heb ik weer voldoende voer voor het komende jaar. Rosamunde & Brutale Griet zijn gelukkig wat afgevallen. Omdat ze zo van het goede leven genieten - en daardoor dus helemaal niet 'slijten' - ligt het dik worden altijd op de loer. Dat is ongezond en niet mooi.

    Ik sta iedere keer weer met verbazing naar 'gewone' melkkoeien te kijken.
    Wat zitten er soms scharminkels tussen, letterlijk vel over been, de botten steken er uit.
    Maar ja die moeten ook topsport leveren. Dag in - dag uit.
    Vorige week werd ik er door een trotse boerin op gewezen dat een van haar koeien 60 liter melk per dag geeft.
    60 liter! Dat is van de gekke.

    30 - 40 kilo (er wordt altijd in kilo's gesproken over melk) is al een topprestatie.
    Leuk voor de boer, maar helemaal niet voor de koe.
    We zijn het oorspronkelijke doel van melk helemaal uit het oog verloren.
    Die melk is helemaal niet voor ons bedoeld.

    Die melk is bestemd voor haar kalf.
    En als dat groot genoeg is om gras te kunnen eten, stopt de melkproductie vanzelf, totdat er weer een nieuw kalf geboren wordt. Net zoals bij mensen. Net zoals bij ieder zoogdier.
    Maar wat doen wij?
    Zodra het kalf geboren is, wordt het onmiddellijk bij de moeder weggehaald (stierkalfjes gaan naar de slacht, koekalfjes worden klaargestoomd om later ook melkkoe te worden).

    En de melk, die bestemd was voor haar kalf, stelen wij.
    Daar maken we slagroom van voor op de appeltaart. En kwark, en boter en yoghurt en het zoveelste monatoetje. Als je in het zuivelschap kijkt, duizelt het je van de zuivelprodukten. En er komen steeds meer bij. Waar is dat in godsnaam voor nodig?

    Arme koe. Tegen zo'n produktie is haar lichaam niet bestand.
    Geen wonder dat ze uitgeput en versleten raakt. Na een jaar of 5 houdt ze dat ook niet meer vol en wordt de melkgift minder. Dan wacht het slachthuis. Als 'worstkoe' brengt ze dan nog geld op.

    Gadver, wat een somber stukje is dit geworden.
    'Bescherm de dieren tegen de beesten' reageerde iemand op mijn TweeVandaag column...

    Ik ga naar buiten. De varkens staan allemaal onder mijn raam hun aria's te oefenen.
    Als ze willen eten brengen ze de mooiste geluiden voort, net operazangers.
    Buiten is het heerlijk en prachtig en ik doe maar net alsof alle dieren zo'n moordleven hebben.
    Anders heb ik zelf namelijk geen leven meer, door al dat gesomber...


    Dafne's nieuwe columns zijn er weer!

    Dafne's Lessen in Dierengeluk voor Dierennieuws - 3 juli 2006:

    Les 25 - De Varkensbadkamer

    '..Varkens & Modder zijn voor elkaar gemaakt.
    Varkens hebben geen zweetklieren.
    Met warm weer hebben ze het dus moeilijk. '
    lees verder...


    Dafne's column voor Twee Vandaag - 3 juli 2006:

    Sterven van genot...

    '..Terwijl ik dit schrijf zie ik buiten een groepje hanen zitten. Ze zitten lekker in de vroege ochtendzon en poetsen hun veertjes. Dat kunnen zij doen want hun snavels zijn niet gekapt. '
    lees verder...



    Maandag 3 juli 2006
    De Dag van Altijd En Nooit Vakantie




    Wat een weer! Zelfs Arie Bombarie heeft zich redelijk koest gehouden,
    terwijl er hier de afgelopen dagen toch behoorlijk wat volk rondliep.
    Twee verjaardagen en een bruid kwamen de Familie Bofkont afgelopen weekend bezoeken.
    Maar Arie B. is in de rui en daardoor is hij gewoon wat van slag.

    We hebben allemaal met jalouzie naar de varkens gekeken.
    Wat een uitkomst is zo'n modderbad toch in die hitte.
    Je zou er zo naast willen ploffen.
    Nu ik dit zo opschrijf denk ik, waarom zou ik dat dan niet doen?
    Niets en niemand belet mij dat... En als ik dan toch bezig ben...

    Dat water waar hun modderpoel aan ligt, ziet er met dit weer ook heel aanlokkelijk uit.
    Als ik vandaag nou eens eens een luchtbed koop en daar dan heerlijk op ga liggen ronddobberen?
    Een mens moet wat nu de varkens mijn zwembadje helemaal in elkaar gerost hebben.
    Een nieuwe kopen heeft geen enkele zin, dat overleeft hun aanvallen ook niet meer.

    En zo is het hier altijd vakantie - vanwege het vrije leven - en tegelijkertijd nooit,
    vanwege het vele werk.
    Maar vandaag kies ik voor het eerste.

    Goede schilderfeeen Suzanne & Gitta hebben trouwens een prachtig kozijn en deuren achtergelaten. Zaterdag komen er weer twee nieuwe. Stukje bij beetje moet de hele boerderij opnieuw in de verf. Maar daar ga ik nu even helemaal niet aan denken...