Welkom bij Familie Bofkont op Het Beloofde Varkensland...
Zaterdag 1 juli 2006
De Dag van Genieten Van De Dag
Nu weet ik dat je je dieren aan kanker kunt verliezen.
Ik heb me heilig voorgenomen om bewuster van iedere dag te genieten.
Nu zijn ze er nog, het kan zomaar afgelopen zijn.
Vandaag is dat niet zo moeilijk, het is prachtig weer.
Was al vroeg op. Mails beantwoorden, klusjes doen, wat rondlummelen etc.
Straks komen er twee dames die zich aanboden als zomerschilder.
Hartstikke fijn, zeker met dit weer, ze kunnen zo aan de slag, schilderwerk zat.
Vrijdag 30 juni 2006
De Dag van Op Pad Met Michel Vandenbosch
Ga straks op pad met Michel Vandenbosch - directeur van de Belgische Dierenbescherming GAIA. Hij belde gister om me mee te vragen naar het zogenaamde koeien knuffelen. Voor zover ik begreep zal hij daar een interview geven en hij wil graag mijn mening.
Op naar de supermarkt van Voorst dus. Daar hebben we afgesproken, zullen daar wel even het plaatselijke cafe induiken voor een tas koffie en om het een en ander uit te wisselen.
En dan op de koeien af.
Gister bij een ongelukkig zwijntje wezen kijken op een Amsterdamse Kinderboerderij.
Ik zeg niet welke - want ze willen het beter gaan doen - daarom werd ik er ook bij geroepen.
Heb het bestuur plus alle medewerkers uitgenodigd op Het Beloofde Varkensland.
Hier gaan we dan een plan voor verbetering bespreken.
Ook daar speelt het stroverhaal weer. Een varkentje had zelfs helemaal geen stro meer,
helemaal niks, omdat ze er altijd zo'n troep van maakt...
Ik begreep dat de beheerder zo besloten had. Omdat ze niet aanwezig was, grepen de assistent beheerder en een vrouw, die les geeft op een Groene School, de kans aan om onmiddellijk een baal stro naar binnen te kieperen.
Het lieve varkentje ging meteen aan de slag om een slaapnest te maken.
Ook het hooi werd enthousiast ontvangen.
Er is dus hoop. Aan de vrijwilligster die mij er bij geroepen had, zal het zeker niet liggen.
Veel onwetendheid, dat zeker. Maar bereid om alles te willen verbeteren.
Hartstikke goed.
Nu de beheerster nog overhalen...
Dafne's nieuwe columns zijn er weer!
Dafne's Lessen in Dierengeluk voor Dierennieuws - 29 juni 2006:
Les 24 - Zomerhangbuikjes
'..Ze zijn er weer, de Zomerhangbuikjes! Op markplaats.nl wemelt het weer van de advertenties van de snoezige hangbuikbiggetjes. Als je die smoeltjes ziet, wil je ze wel allemaal hebben...'lees verder...
Dafne's column voor Twee Vandaag - 29 juni 2006:
Koehandel
'..Het is dus zover. De koe gaat net zo de klos worden als het varken. Het varken als vlees- en de koe als uitsluitend melkmachine. Voor de meesten mensen zijn de leefomstanidgheden van moderne varkens al heel lang een 'vertrouwd' beeld. 'lees verder...
Donderdag 29 juni 2006
De Dag van de Amsterdamse Varkens & De Krulstaartvriendin
Ik heb er weer een nieuwe bijnaam bij: de Krulstaartvriendin.
Editie NL van RTL 4 maakte dat er gisteravond van, hoorde ik.
Ze kwamen 's middags even langs voor een stukkie over de vertrekkende imam el Moumni die homo's nog lager vindt dan varkens, hahaha.
Dus kwam er een homo aan het woord en ik moest het natuurijk weer opnemen voor de varkens.
Ze troffen het, Aagje had net een gigamodderbad genomen.
En 't schijnt dat er in het Amsterdamse havengebied een varkensflat gaat verrijzen. Heb er gister het een en ander over gezegd in Marisa's uitzending op Caz radio (voorheen Yorin).
Ik hoop dat de slachterij er dan ook bij komt, dan hoeven die stakkers niet meer op transport.
Dat zou winst voor ze zijn. Voor de rest hoort een varken niet in een flat, maar met zijn neus in de grond.
Marisa en ik waren het er over eens dat ze maar helemaal niet meer opgegeten moesten worden.
Je bent een Krulstaartvriendin of je bent het niet...
Woensdag 28 juni 2006
De Dag van De Onbekende Fans
Wat een mooie kaarten zijn er gekomen voor Stalker. Het doet me goed om te merken dat zoveel mensen met hem hebben meegeleefd. Er zijn ook een paar bij die helemaal verregend aangekomen zijn. Zelfs het adres op de envelop, niks meer van over. En de kaart zelf, helemaal blanco. Er hebben vast aardige woorden opgestaan. Als ik dus iemand vergeet te bedanken:
Bij deze dus aan Stalker's onbekende fans: heel erg bedankt namens de hele Familie Bofkont!
Trouwens Maximilliaan houdt zijn eigen fanclub behoorlijk goed in stand.
En dat komt heel goed uit. Het was zo: Toen ik hem destijds met het Blije Beesten Busje onder verdoving ging ophalen uit Klazinaveen, was er ontzettend veel mediabelangstelling.
De pers stond daar 's ochtendsvroeg al klaar en onder begeleiding van een cameraman
van Twee Vandaag - die de hele weg naar huis het busje vanuit zijn auto heeft gefilmd -
kwamen we met Max aan op Het Beloofde Varkensland.
Ook daar stond de pers hem al op te wachten.
Het was zo druk dat ik bijna volgnummertjes moest uitreiken, want iedereen wilde het item
nog diezelfde avond op het nieuws hebben.
Enfin, zoals altijd heb ik er nauwelijks iets van terug gezien. Zo gaat dat.
De televisiedingen mis ik meestal en bovendien kan ik hier natuurlijk TV Drenthe ook niet ontvangen. Het Dagblad van Het Noorden zou een exemplaar van de krant opsturen.
Waar heb ik dat meer gehoord?
Dat gebeurt dus nooit...
Vorige week zag ik op de reacties van mijn column op Twee Vandaag dat er iemand uit Hoogeveen bij stond.
Ook nog een naamgenote. Ze vertelde dat haar dochter alles over varkens spaart...
En verdomd laat zij alsnog dat stuk uit die krant over Maximilliaan geregeld hebben!
Ruim anderhalf jaar na dato.
Ik ben daar heel blij mee, want Max blijft de gemoederen bezighouden en nu heb ik zijn archiefje weer wat completer.
Trouwens die Twee Vandaag reportage heb ik toen wel gezien.
Erg goed geworden. De editor vertelde dat er nog nooit zoveel mensen in de montagekamer bij gestaan hadden,
hij moest ze er gewoon uitgooien. Die Max toch.
Hij kan nog steeds bewonderd worden op: (klik op plaatje)
Maandag 26 juni 2006
De Dag van Wonden Likken & Doorgaan...
Er komen zoveel hartverwamende reacties op Stalker.
Ook van mensen die hem nooit gezien hebben, maar door de foto's het idee hebben dat ze hem toch kennen.
Het was zo gek om hem er gister niet bij te hebben tijdens de workshops.
Iedere keer als ik Wim of Theo zie, denk ik dat Stalker daar loopt.
Zo gaat het altijd. Langzaam begint het door te dringen dat het echt voorbij is.
Die workshops waren trouwens te gek. Allebei.
Zowel de bruid, die met allemaal vriendinnen kwam, die elkaar onderling niet kenden.
Maar daar was helemaal niks van te merken.
Die meiden waren stuk voor stuk allemaal super met de beesten.
En de hele Familie Bofkont was dan ook meteen helemaal dol op ze.
Zelfs Arie Bombarie was rustig en hield hele verhalen tegen ze.
Er waren ook een sportmasseuse en een aankomend arts bij, allebei helemaal into Aagje. Prachtig gezicht.
En Gieltje raakte tijdens de 'dierengekkenworkshop' helemaal into een vriendenstel.
Hij was niet bij ze weg te slaan.
Leuke groep ook.
Zelfs deelnemers uit Brussel.
Twee heel jonge meisjes die hun moeders hadden overgehaald naar Het Beloofde Varkensland te gaan. Met die kleine handjes maakten ze zich al heel snel de massagetechnieken eigen.
En nog een ander leuk meisje van 14, dat een droom heeft
om net zoiets met de paarden te gaan doen zoals ik hier met de varkens.
Ze zou niet 'hard' genoeg tegen de paarden zijn, volgens de managehouder.
Wat toch een onzin, dat gedoe altijd met dat zogenaamd stoere paardenvolk.
Gelukkig is dat meisje standvastig genoeg en ik heb haar dan ook erg aangemoedigd om een eigen stijl te gaan ontwikkelen.
Wie weet staat zij straks wel op als vernieuwend paardentalent...
De Tros zou nog langskomen met Martin Gaus, maar nu blijkt dat het om de de nominatie van een Dierendaglintje gaat. Dat lintje heeft de Familie Bofkont al, dus ik heb ze attent gemaakt op Stichting Help de Zwerfkat.
www.helpdezwerfkat.nl
En zo gaan we de nieuwe week maar in.
Het leven gaat gewoon door.