De Dag van De Snuffel Award en Frenk van der Linden
Wat een dag! Vier uur op om de lummelavond van gister in te halen.
Om tien uur een vrijgezellengroep. Enige jongens, met goede belangstelling. Het gekke is dat ik bij de inleiding erg ingegaan ben op de verbouwing en de aanpak van de boerderij. Dat doe ik eingelijk nooit, omdat het heel specifieke informatie is. Maar deze keer wel. En dat bleek niet voor niks, want er bleken 4 architecten bij te zitten!
Wat nog opmerkelijker was, het bleek dat zij op die bewuste bruiloft waren tijdens het drama van Maximiliaan eind vorig jaar! Een van de jongens informeerde namelijk naar Maximiliaan en zo kwam dat hele verhaal weer op de proppen. Nu heb ik dus de ingang om die studenten die Max zo te grazen hebben genomen uit te nodigen en te horen waarom ze dat gedaan hebben. Het is nog steeds niet afgerond, er moet nog een finale komen. En het blijkt inderdaad dat Beau Erven van Dooren er ook was. Dus in september moest ik een en ander maar eens in gang gaan zetten...
Om 14.00 uur moest ik in Castricum arriveren om de Snuffel Award uit te reiken aan Fred en Willie van het Dierenduintje. De burgemeester was er ook, die ik al eens eerder had ontmoet tijdens een congres een paar jaar geleden. Het was erg gezellig en ik vond het een eer om de Award te mogen overhandigen. Ze hebben daar inderdaad een konijnenparadijsje. En twee prachtige varkens temidden van nog een heleboel andere dieren. Die varkens waren zo bijzonder, zulke heb ik nog nooit gezien. Het waren hangbuikzwijnen maar dan van een megaformaat. Dus alsof er blow ups gemaakt waren van een 'normaal' hangbuikzwijn. Ik vermoed dat ze een kruising zijn van een hangbuik met een groot varken.
Helaas wisten ze het zelf ook niet. Ik kon m'n ogen er niet van afhouden. Helaas hebben ze allebei een neusring in tegen het wroeten. Ze hielden anders geen gras meer over, vertelde Fred. Ook dat wijst heel erg de richting op van die vermoedelijke kruising met een groot varken, dat zijn namelijk veel grotere en verwoedere wroeters dan hangbuiken.
Na de koffie en de feesttaart daar, weer snel naar huis. Dienstdoende weekenddierenarts gebeld voor Gevaarlijk Eddy. Nog steeds een ongelukkig mannetje die maar staat te staan en waar geen enkel inititatief meer van uit gaat. En... mijn vermoeden dat het iets met het scheren te maken zou hebben, was juist! De scheerbeurt was erg ruw verlopen volgens de dierenarts, gezien de vele rode striemen, en daar had hij veel last en pijn van, zeker in combinatie met het hete weer. Arme Gevaarlijke Eddy, hij had er zelfs koorts van en rilde over zijn hele lijf.
Wat ben ik blij dat ik de dierenarts erbij geroepen heb! Een paar injecties tegen de pijn en een ontstekingsremmer, en hopelijk zal het dan weer beter gaan. Wat vreemd toch, het kan zijn dat de tondeuze te bot was, in ieder geval was het scheren dus de boosdoener.
En vanavond dus het tv interview door niemand minder dan Frenk van der Linden, die als de beste interviewer van Nederland geldt.
Omdat hij 25 jaar in het vak zit, had hij vandaag - 25 juni - een marathon sessie op tv. Hij zou 25 mensen achter mekaar interviewen. 25 minuten per persoon. En het meest bijzondere was, dat hij niet wist wie er zou komen, hij kon zich dus niet voorbereiden.
Mens wat spannend! Ik was vanavond om 22.00 uur aan de beurt. De laatste zou om 24.00 uur zijn. Een hele eer vond ik het om te midden van Job Cohen, Ellen ten Damme, Catherine Keijl, Jessica Durlacher, Rudi van Dantzig, Simon Vinkenoog etc. etc. ook uitgenodigd te zijn.
We moesten allemaal wat van ons zelf meebrengen. Mij was natuurlijk gevraagd om een varken mee te nemen. Dat ging dus niet, maar Scheefbeekje was mee en met hem op mijn ene arm en model Aagje onder mijn andere, stapte ik het decor van het interview binnen toen het mijn tijd was. Frenk herkende mij als de Varkensfluisteraar. Het gesprek was goed op spanning, er zat dynamiek in en ik vond het jammer dat het voorbij was. Scheefbekje zat lekker te dutten onder de hete studiolampen op een smetteloze witte bank. Na afloop kregen we zijn laatste boek cadeau. Ik vond het allemaal heel feestelijk en vooral ook heel stoer, de eerste keer dat ik zo lang live op tv werd geinterviewd.
Bekijk hier de stream (met RealPlayer).
Er waren enthousiaste reacties en wat leuk was dat Ib ook net de kantine binnenstapte toen ik de studio in moest.
Veel reacties kreeg ik ook op De Familie Bofkont Soap, zowel vanmiddag als vanavond. 't Schijnt dat die goed gevolgd wordt.
Vrijdag 24 juni 2005
De Dag van Na Het Scheren
Gevaarlijke Eddy stond de hele dag op een plek en eet niet. Heel gek. Zou het de hitte zijn? Dat lijkt me toch gek, want ze hebben een heerlijk huisje onder de bomen, waar het redelijk koel is. Niet eten is heel slecht voor een schaap, omdat dan alles 'stil' ligt, het herkauwen etc.
Waar ik ineens aan moest denken was de tondeuze van de schaapsscheerder. Zou er mis gegaan zijn?
De drie biggen zijn verhuisd naar het onderkomen van BabyBig. Ze doet wel wat lelijk tegen ze, maar het valt mee en ik denk dat ze wel snel vriendjes zullen worden. Jammer dat de babytijd nu weer voorbij is. Gieltje groeit als een razende, als je hem ziet, loopt er een varkentje over het erf. Je hoeft maar naar hem te kijken of hij valt om. Dat gaat een massagester worden...
Morgen wordt het druk. had nog van alles willen doen, maar heb verkoeling gezocht in het voorhuis en een beetje voor de tv gehangen.
Er staat een vrouw op de voicemail, die langs wil komen met twee blinde mensen met een verstandelijke handicap. Daar ben ik benieuwd naar.
Donderdag 23 juni 2005
De Dag van De Jassen Uit
Meteen Ib het absurde nieuws verteld, die opnamen kwam maken omdat Gevaarlijke Eddy en Caesar vandaag geschoren werden.
Ik moet helemaal omschakelen in mijn hoofd. Weet ook niet of de naam Zanger nog goed is, bedacht vannacht ineens met schrik dat BabyBig laatst ook berig was en bovenop de Zangeres - herstel de Zanger - was gaan liggen rijen. Als dat omgekeerd ook het geval is geweest, dan lopen er hier dus binnenkort hangbuikbiggetjes rond met hele grote oren...
Nu snap ik ook ineens de wederzijdse belangstelling steeds tussen de dames en de Zanger! En Maximiliaan die ook vaak bij haar - hem - kwam buurten, en dat gekift altijd tussen die twee, dat was dus gewoon een rivalenruzie!
Maar eerlijk gezegd dat ik dat de Zanger een stokoude man is, die met geen mogelijkheid de oudste beweging nog kan maken en zeker niet op Miss Piggy, omdat die zoveel groter is dan hij. Nou ja, we wachten het maar af, over 3 maanden + 3 weken + 3 dagen, weten we meer...
Gevaarlijke Eddy en Caesar zijn hun warme jas kwijt. De derde keer alweer voor ze en zoals ieder jaar weer een bijzondere belevenis. Ze weten het nu wel en het was weer een hele toer om ze in hun kladden te grijpen, want ze willen het natuurlijk niet.
Maar Theo had ze weer stevig in de houdgreep en alles ging goed. Zonder jas blijkt dat Gevaarlijke Eddy een stuk dikker is dan Caesar, vorig jaar was dat niet. Volgens Theo zien ze er alle twee goed uit en is 't helemaal niet erg dat Caesar wat slanker is.
Die malle Zanger! Ik kan er maar niet over uit. Je leest wel eens dat een getrouwde man zich laat ombouwen tot vrouw. Ik heb me altijd afgevraagd wat dat niet moet betekenen voor zijn kinderen en vrouw. Dat moet kranzinning shockerend zijn en nauwelijks te bevatten.
Volgende week is het in ieder geval nieuws in de Familie Bofkont Soap.
Woensdag 22 juni 2005
De Dag van de Absurde Ontdekking...
Vanmiddag de twee P's hier aan tafel voor bespreking. Dat kwam goed uit want B & B konden meteen gechipt worden. Dat ging niet zonder gekrijs, maar de chips zitten er in en na de prik van de injectienaald is het leed dan ook altijd geleden.
Toen nog even naar Miss Piggy. Haar malle gehinkepink was niet over gegaan, en P. wilde haar eigenlijk narcotiseren om wat woekerend eelt weg te snijden onder haar rechtervoorhoef. Maar door de hitte aarzelde hij wat betreft de narcose.
Gelukkig was dat niet nodig want Miss Piggy stortte door haar hoeven, liet zich lekker masseren en gaf verder geen kik, want pijnlijk is het niet, feitelijk is dat eelt gevoelloos. Dus P. kon haar goed behandelen. Omdat Miss P. vlak naast De Zangeres lag, kwam die plotseling overeind en maakte allerlei opgewonden geluiden, snoof en smakte doot haar hek heen. Al die belangstelling betrof dus Miss P.
"Wat is die levendig" zei P. nog, "zo heb ik haar nog nooit gezien". "Ja", antwoorde ik nog "vanochtend trof ik Miss P. zelfs bij haar in het hok aan, die was gewoon over het hek gesprongen". Na het karweitje keken we nog even bij de Zangeres en overlegden om al dan niet door te gaan met Sacha's Blend, een hondenmiddel tegen artrose.
Door haar enthousiame was de Zangeres op haar zij gaan liggen, op een manier die ik nog niet eerder gezien had, maar ze is behoorlijk afgevallen, zodat ze uberhaupt wat mobiler geworden is. "Wat is dat eigenlijk" vroeg ik, terwijl ik op een dikke uitstulping wees bij haar kont.
Dat zag ik voor het eerst. "O, dat is wat vetuitstulping" zei P.
Maar ik vond dat het meer op een paar ballen leken en zei dat ook. P. keek me ongelovig en stapte bij haar binnen om te voelen.
Daarna even aan de onderkant van de buik gekeken, die nu ook voor het eerst goed zichtbaar was. EN WAT BLIJKT?
DE ZANGERES IS EEN ZANGER!
En ik maar alsmaar vragen aan Erik, omdat ze (hij dus) zulke grote slagtanden heeft en zo'n typische berengeur om zich heen had hangen.
Nee hoor, ze had zelfs een keer biggen gehad, dus geen twijfel mogelijk. Erik was daar heel stellig in.
Nu weet ik dus ook wat Miss P. daar in dat hok deed vanochtend. Die is zo berig als wat... En ineens drong het tot me door dat er in principe dus een paring plaats heeft kunnen vinden...
Dinsdag 21 juni 2005
De Dag van De Poezenbegrafenis
Gister belde Channah, de bevriende poezenjournalist in tranen op. Ze had haar oude kater Pulchra moeten laten inslapen. Omdat het zo verschrikkelijk warm is, had ze hem bij de dierenarts achtergelaten, nog niet wetende wat verder te doen. Begraven bij de vriend bij wie ze meer poezen heeft 'liggen' bleek niet meer mogelijk. Ik bood haar een plekje bij mij aan.
Dat was dus vanavond, op de langste dag en bij volle maan. Tegelijkertijd waren er een stuk of 6 mannen hier bezig hooi te lossen. Toen Channah haar plekje had uitgekozen, liet ik haar alleen en kon ze verder haar gang gaan. Toen de mannen klaar waren, liepen ze een stukje het land op. Ze wisten niet dat C. daar bezig was met het maken van een graf voor haar kater.
Op dat moment zat ik bij BabyBig, maar ik kon mooi alles volgen. Ze liepen het land in en passeerden de houtwal, waar C. achter zat. De een na de ander draaide z'n kop naar rechts en zagen daar, ja wat zagen ze daar eigenlijk, waarschijnlijk een heks die geknield op de aarde, bezig was met allerlei begrafenisriutelen... C. en ik hebben er later erg om moeten lachen, want 't schijnt dat ze haar allemaal eerbiedig begroet hadden met een 'Dag Mevrouw'.
Toen het grafje klaar was - het ziet er erg mooi uit - zijn we er naast gaan zitten met allerlei lekkere dingen, die C. had meegebracht.
Eeuwen geleden dat ik zo in het gras zat met lekkers om me heen. De varkens lagen al te slapen dacht ik, maar Billie Bofkont had het toch door en kwam helemaal naar achteren gestiefeld. Hij is zo beschaafd, dat hij niet alles en iedereen omver bulldozert, dus daar hebben we hem rijkelijk voor beloond door hem schandalig te verwennen.
Ondanks de droevige aanleiding was het een magnifieke avond en pas heel laat heb ik C. en D - die meehielp met het hooi - weer terug gebracht naar de hoofdstad A.
Maandag 20 juni 2005
De Dag van Arme Miss Universe
Ik moest om 6.00 uur opstaan, maar ik was dood. Een uurtje langer blijven liggen, toen alles vlug vlug, want de drie Musketiers zouden voor het eerst naar buiten gaan en ik wilde hun mooie maagdelijk roze marsepeinen voorkomen nog vastleggen op foto en film.
Ib kwam om 10 uur en toen heb ik ze mee naar buiten genomen. Bonestaakje zat als eerste onder de zwarte vegen. Mannetje Bromsnor, Miss Universe en Stalker waren er namelijk als de kippen bij. Maximiliaan was zoals gewoonlijk erg vriendelijk tegen ze, de rest dus niet.
Maar wat hadden ze het leuk! Het bijzondere van deze keer is dat ze bij elkaar bleven en mij niet achterna liepen. Ze zijn helemaal op elkaar gericht. Alle andere biggen waren dat altijd op mij. En deze mannetjes hebben elkaar. Heel erg goed om te merken. Maar niet handig.
Want toen ik naar Amsterdam moest, kreeg ik ze nauwelijks meer naar binnen. Ik vertrouwde het niet om ze meteen de hele tijd zonder mijn toezicht alleen buiten te laten, dus met een hoop kunst en vliegwerk heb ik ze uiteindelijk toch weer binnen gekregen.
Dat was niet eenvoudig, want Stalker stond bij de deur te posten en gaf ze iedere keer een beuk, als ik de biggen erin en hem eruit probeerde te duwen. Eenmaal binnen vielen ze als een blok in slaap. We zullen het morgenavond weer allemaal in de Familie Bofkont Soap kunnen zien.
Bij thuiskomst een drama. Een onwaarschijnlijk gekrijs. Ik stormde naar achter en daar hing Miss Universe met een geopende bek in het nieuwe gaas van BabyBig en kon geen kant meer uit. Alle varkens hadden zich om haar heen verzameld. Paniek. Complete paniek, zowel van de varkens als van mij. Hoe lang ze daar al hing stond er niet bij, maar het zag er niet goed voor haar uit. Er was totaal geen beweging in te krijgen, en bij alles wat ik probeerde gilde ze nog een paar octaven hoger.
Ik stormde in de rondte op zoek naar een nijptang om het gaas open te knippen, maar dat gaas is zo sterk en dik dat 't met geen mogelijkheid ging. D. in paniek gebeld en die is meteen in een taxi gesprongen, omdat 2 altijd meer dan 1 kunnen. Met voer de andere varkens weggelokt zodat de arme Missie wat minder panisch werd, maar wel in een shock aan het hek bleef hangen. Het was vreselijk om aan te zien.
Op een gegeven moment heeft ze zo hard gekrijst en geworsteld dat ze ineens los schoot. Ik vermoed dat ze door het gaas met BabyBig is gaan kiften en dat het draad haar kaak en tanden heeft klemgezet. Ze is meteen gaan liggen - helemaal versuft - haar kaak is pijnlijk, daar mag ik niet aankomen en ik hoop dat het geen ontstekingen gaat geven door die hele ontwrichting. Heb haar een pijnstiller gegeven.
Maar wat nu? Want nu moet er weer een andere oplossing komen voor dit hek. Ik was van plan om de biggen morgen bij BabyBig te laten, maar vertrouw dat gaas nu niet meer. Die kleine biggenkopjes kunnen er ook wel doorheen, vermoed ik, en dan zouden ze zichzelf wel kunnen wurgen. Dus.... al het werk van zaterdag ten spijt, er moet weer want anders gemaakt worden. Houdt het hier dan nooit eens op?
Nee, het houdt hier nooit meer op...