Vrijdag 20 t/m Maandag 23 mei 2005
De Dagen van Sneeuwvlokje tot Sneeuwbui tot Sneeuwstorm tot Lawine



Ik maak meestal een hoop mee maar de afgelopen dagen leek het wel of ik in een film terecht gekomen was. De ene scene volgde op de andere en nauwelijks bekomen van het een, werd ik al weer in beslag genomen door het ander. Het is nu maandagavond en ik moet even terug naar vrijdag, wat er ook weer allemaal was.

VRIJDAG 20 mei 2005
1.
Giel koppelde mij aan de boswachter van Sneeuwvlokje in zijn radio-uitzending...
2.
De boswachter vroeg mijn telefoonnummer en we maakten een afspraak...
3.
De VARA bleek er een persbericht over uitgestuurd te hebben...
4.
De tamtam kwam op gang en pers begon te bellen...
5.
Idioot tweegesprek op Radio Gelderland met Marianne Thieme die namens de Partij voor de Dieren zeer verbolgen was over het feit dat Sneeuwvlokje naar Het Beloofde Varkensland komt. Zij willen dat S. op de Veluwe blijft, omdat een wild zwijn daar hoort (mee eens) en de hele jacht moet stoppen (alsof je dat voor elkaar zou krijgen binnen een maand) Bizar standpunt, omdat het afschieten al op 1 juli gaat beginnen.
Ik kies voor de praktische oplossing, dit dier is in nood en redden dus, want vanwege de witte kleur letterlijk het eerste doelwit...
6.
Een groep van 17 meiden kwam voor hun vrijgezellenfeestje. Aanvankelijk vonden ze er niks aan, al die dieren, maar het werd uiteindelijk een ontzettende leuke middag en wilden ze niet meer uit hun overall...
7.
Ondertussen belde de pers voortdurend op en legde ik uit dat ik nog niet op de foto kon met S. omdat ik pas maandag een afspraak met Staatbosbeheer had en dat dat er voorlopig helemaal nog niet in zat. Verder belde het bestuur van de Faunabescherming dat zij geen goed idee vinden dat Sneeuwvlokje hier komt...
7a.
Er belde ook een beeldend kunstenaar die een haan wilde komen 'lenen' voor een les op een kunstacademie. Niet gedaan.
8.
Toen we met de groep bij Gevaarlijke Eddy & Caesar stonden, stopte er een brandweerman op de dijk. Hij had op het nieuws van Radio 538 gehoord dat Sneeuwvlokje hier komt wonen en kwam spontaan de eerste donatie brengen...
9.
Toen ik naar Varkens in Nood wilde gaan voor de lezing van de beroemde Amerikaanse moraalfilosoof Tom Regan over dierenrrechten belde de redactie van Premtime om langs te komen voor een opname. Dat werd na 100 x heen en weer bellen verplaatst naar zondagochtend.
10.
Lezing Tom Regan in de Universiteit van Amsterdam. Na afloop werd ik door zoveel mensen aangesproken dat vriendin Merel en ik op straat zijn gaan staan omdat we elkaar lange tijd niet gezien hadden. Daar hebben we verder het leven doorgenomen. Heel laat naar bed...

ZATERDAG 21 mei 2005
1.
Om 4.00 uur opgestaan, want een groep van 35 dierenartsassistenten en een dierenarts annex kleinschalige varkensboer kwamen al om 8.30 uur.
En ik moest de bende van Brammetje & Bonestaakje & Gieltje nog opruimen, schoonmaken, dieren voeren, erf aanvegen, stallen kuisen, de Zangeres haar speciale ochtenddieet serveren, het programma doornemen, visitekaartjes maken etc. etc...
2.
Om 10.00 uur arriveerde de moraalfilosoof Tom Regan met een delegatie van Varkens in Nood en het Jeugdjournaal en een hele bult kinderen, voor een reportage. Ondertussen was de dierenarts begonnen met zijn presentatie Varkensignalen. Ik pendelde heen en weer en lag op een gegeven moment naast Tom en Aagje in de salon voor een uitleg varkensmassage.
3.
Er arriveerde een echtpaar uit Veenendaal vanuit het niks, die wilden komen kijken waar S. komt te wonen. D. heeft ze een quick tour gegeven terwijl het Jeugdjournaal stond te draaien. Tom R. was erg onder de indruk over alles. Een uiterst aimabele man, vond dat ik 'wonderful work' doe en omhelsde me bij het afscheid en toen was ik onder de indruk...
4.
Na de lunch het erf op met die hele club, prachtig weer, veel vragen, daarna de salon in met z'n allen. Levendige discussies, het was ontzettend goed.
5.
Toen ze weg waren heb ik Gieltje voor het eerst laten kennis maken met Brammetje & Bonestaakje. Ging goed. Wel wat vechten, maar vooral spelen, keten en ravotten. Het is een grote lummel bij die 2 hummeltjes. Hun grote broer.
6.
Al gauw arriveerden Giel & Marisa. Gieltje was aan de diarree en ik liep voortdurend met een emmer sop te draven. Giel vertelde dat het Sneeuwvlokjesnieuws in werkelijk alle kranten stond. AD zelfs voorpagina. Vond standpunt Partij voor de Dieren onbegrijpelijk.
5.
Reportage van Tom Regan op Het Beloofde Varkensland was mooi op Jeugdjournaal en s'avonds om 22.00 uur was S. op het NOS nieuws.
Halfdood in bed gevallen...

ZONDAG 22 mei 2005
1.
Krankzinnig vroeg op, want moest om 8.00 uur in Purmerend zijn om de staldeuren te openen van een koeienboer samen met M. als aftrap van de campagne van de Partij voor d.D. tegen de grondwet. Maar voordat ik ergens heenga moet hier alles op orde zijn, eten geven, stallen etc. etc. Dan heb ik dus al een halve werkdag achter de rug. Beetje malle vertoning omdat ik erg teleurgesteld ben in de partij, maar goed het nee tegen de Europese grondwet dat was nog wel gezamenlijk. En afspraak is afspraak. Mooi weer, een aantal fotografen en de koeien liepen allemaal lekker in de wei met hun BOEdekjes om. En... er was een snoezig klein zwartbles lammetje. Toen ik die in mijn armen hield kon de hele wereld niet meer stuk.
2.
Als een haas terug, want Premtime zou komen met cameraploeg. De communicatieman van Staatsbosbeheer kwam ook en die vond het hier een varkensparadijs. We hebben samen voor de camera een flesje gegeven aan B & B, wild gediscussieerd over de gewenste komst van S. en Prem was dynamisch, sterk, enthousiast en to the point. Hij wil nog een keer terugkomen om een groot portret te maken voor zijn uitzending en binnenkort prive met zijn dochter omdat alle dieren los op het erf hem zo aan Suriname doen denken en hij het hier helemaal te gek vindt.
Daarna kwam het Jeugdjournaal weer voor een opname over S. Twee dagen achter elkaar Jeugdjournaal, kan het nog gekker...
3.
Daarna had ik naar een milieumarkt in Amsterdam gemoeten om een Familie Bofkont Stand te maken, maar het schoot er qua tijd bij in.
Wel een club van 11 vrouwen voor een workshop. Dat was de moeite waard, leuke groep.
Het Jeugdjournaal had het wonderlijk gemonteerd en op hun site een wonderlijke tekst gezet. Heel vreemd. Zoals het er stond, leek het of S. hier in gevangenschap in een stal zou moeten doorbrengen. Ik heb meteen gebeld.

MAANDAG 23 mei 2005
1.
Vroeg gebeld door de redactie van de VARA/Giel. Die hadden een persbericht ontvangen van de Faunabescherming, dat de actie van Dafne Westerhof en Giel Beelen gedoemd was te mislukken. Of ik met ze in de uitzending wilde. Ja hoor. Weer zo'n star standpunt, waarom eentje redden als er nog zo en zo veel afgeschoten zouden worden? Onbegrijpelijk. Wat is er op tegen om een dier in nood te redden? heb ik gevraagd.
Het schijnt dat Sneeuwvlokje ook internationaal nieuws is. Snowflake...
2.
Jeugdjournaal belde dat ze het hersteld hadden in de tekst op hun site. Het woord stal was veranderd in het woord boerderij, zag ik toen ik thuis kwam uit Deventer...
3.
Kreeg aardig mailtje van Sylvia - de moeder van Miss Piggy's grote vriendin Myrte - dat ze het Jeugdjournaal een mailtje hadden gestuurd vanwege de negatieve berichtgeving en om te melden dat het hier een varkensparadijsje is...
4.
In Deventer het gesprek gehad over Sneeuwvlokje bij StaatsBosBeheer. Was een positief gesprek, een geanimeerde eerste kennismaking. Het licht staat op groen om de ontheffingsprocedure voor S. op te starten. Voor een wild zwijntje - een beschermde diersoort - moet er van alles op papier van te voren geregeld worden. Die bal ligt nu in mijn tuin, met andere woorden, dat moet ik nu gaan aanvragen.
5.
ANP belde toen ik net in de auto stapte naar Deventer en meteen ook weer achteraf, hoe het afgelopen was. Ik heb gezegd wat het was
Een positief begin en nu doorgaan.
6.
Bij Staatsbosbeheer hebben de heren en ik hebben met elkaar afgesproken dat er na de uitzending van PREMTIME - dinsdagavond 24 mei, 21.30 uur Ned. 3 - een radiostilte intreedt. Alles stap voor stap voorbereiden voor Sneeuwvlokje, in alle rust. Heerlijk.
Morgenochtend komt de VARA en daarna MTV voor een reportage en daarna TV NoordHolland voor de wekelijkse soap.
Hoezo rust? Ik ga liggen...



Donderdag 19 mei 2005
De Dag van Gieltje in VARA Live



Giel, Peter en ik zaten vanavond in de uitzending bij Claudia de Breij van VARA Live. Ze hebben echt hun nek uitgestoken door beelden van een biggencastratie te laten zien. We zaten romantisch op strobalen temidden van het decor van Billie Bofkont & Consorten. En dan dat filmpje.
Gruwelijk. Claudia had wel gewaarschuwd voor de schokkende beelden, maar dan nog. Giel stopte zijn oren dicht en verborg zijn hoofd in z'n handen. Wat jammer was, dat de redactie zich versproken had dat het nieuwe beertje naar hem vernoemd is. Dat had een verrassing moeten blijven. Ze hadden hem gebeld gister en gezegd dat Gieltje gecastreerd zou worden. Verwarring alom, omdat hij aanvankelijk dacht dat het over hem ging...

Het was kort maar we hebben ons punt kunnen maken. Er werden ook nog foto's vertoond van de derriere van Gieltje - zodat je z'n ballen goed zag en Giel met Brammetje aan de fles. Een mooie opmaat voor donderdagavond 9 juni als de castratie van Gieltje hier plaats gaat vinden met publiek.
Ik werd door Claudia aangekondigd als de Leny 't Hart van de varkens. Theodor smste dat hij het geweldig had gevonden.

Gieltje heeft nauwelijks gegeten, maar loopt wel de boel te onderzoeken. Hij is niet op z'n gemak, heeft mij een keer gebeten en is erg ongecontroleerd in alles. Totaal niet gewend aan mensen. En maar rondtijgeren en grommen. Hij kan beslist nog niet bij de 2 marsepeinen varkentjes, die zouden door hem gesloopt worden. Nu moet ik wel even goed nadenken hoe het dan wel moet. Waarschijnlijk kan hij 't beste vrij snel buiten bij de andere varkens gaan en hou ik de tere popjes nog een poosje binnen. Zoiets.

Sprak vandaag een dierenarts, werkzaam bij de RVV (Rijksdienst voor de keuring van Vee en Vlees) en die wil heel graag een keer met zijn dochter langskomen. Een aardige man, erg behulpzaam - want ik was bij hem op kantoor om een en ander uit te zoeken -, dus hij is welkom en het is altijd goed om daar een contact te hebben.



Woensdag 18 mei 2005
De Dag van Gieltje



Door Brammetje & Bonestaakje leek de komst van het kleine beertje uit de varkenshouderij bijna ondergesneeuwd te raken.
Maar vanavond was het dan zover. Hetzelfde verhaal als Aagje 7 jaar geleden. "Kan ik een biggetje bij u kopen, met staartje en tandjes en ongecastreerd?" Dit keer voegde ik het laatste er aan toe omdat ik een beertje wilde bevrijden. Een lang leven hier en verlost van die gruwelijke castratie zonder verdoving.

Het had wat voeten in de aarde om diverse redenen, maar dit mannetje had ik al een poosje terug besproken, en het is gelukt!
Hij is op 21 april geboren - morgen dus precies een maand - en ja hoor hij stinkt een uur in de wind, de penetrante lucht van de varkenshouderij. Schuw en wild, hij probeerde zich uit de vervoerskist te vechten en heeft nu een geschonden neus, maar dat geneest wel weer. Wel twee tot drie keer zo groot als B & B. Echt een flinke big.

Toen ik bij de boer kwam mocht ik niet mee naar binnen. Ik had hem van te voren ook gevraagd of er opnames gemaakt mochten worden door TV Noord-Holland voor de soap, maar dat mocht ook niet. Wilde de moeder zien, en de broers en zussen, maar dat zat er niet in. "Wacht hier maar even" en hij verdween naar een schuur achter op het terrein. Toen ik dichterbij kwam zat het biggetje al in de kist. Doodstil, hij gaf geen kik. De schrik van z'n leven, denk ik ,om uit zo'n donkere schuur ineens in het daglicht te staan.

Er stond nog een andere man bij, die mij net op de televisie had gezien. O ja, dat is waar ook, de Familie Bofkont Soap was vanavond, helemaal vergeten. De kleine Giel is helemaal niet gewend aangeraakt te worden. Hij duikt weg. Ligt nu te slapen in een grote kist met stro in de kamer. Is uitgeput. Het komt wel goed. Toen ik thuis kwam en B & B weer zag leken het wel cavia's bij hem vergeleken.

Het managementteam van de Gemeente Ridderkerk was hier vanmiddag voor een sessie. Ze zitten 2 dagen in een hotel voor hun jaarlijkse 'dagen op de hei' en ze kwamen hier voor een training ter lering en vermaak. De meesten schrokken zich aanvankelijk dood van al die beesten, dat wisten alleen degenen die het hadden georganiseerd, maar aan het eind van de middag werden ze wild en stonden te hoelahoepen in de stal. Zo werd het alles bij elkaar weer een enerverende en ontzettend leuke dag.

O ja, nog iets leuks, ik ben gevraagd door de Partij voor de Dieren om aanstaande zondag samen met Marianne Thieme de aftrap te doen van hun campagne tegen de Europese grondwet. We gaan samen de deuren van een koeienstal opengooien in Purmerend. Morgen meer details en persbericht van de PvdD daarover.

En nog iets leuks. De Wereldomroep Radio in het programma Hollands Diep - zaterdag 11 juni - van 11.45 - 13.45 uur met meerdere gasten aan tafel, live. Daar verheug ik me erg op, want radio is heel erg leuk om te doen.

En nog iets leuks, maar morgen daarover meer...



Maandag 16 mei 2005
De Dag van De Brutale Blije Beertjes



Brammetje & Bonestaakje worden steeds leuker en brutaler. Het is een feest om alleen maar naar ze te kijken. Wat een ondernemende apies! En verwend... De heren blieven alleen koemelk, maar die is eigenlijk te mager. Op raden van Peter de Dierenarts doe ik er nu een scheutje koffiemelk bij want ik krijg ze niet aan het biggenmelkpoeder. Daar trekken ze hun stopcontactjes voor op. Probeer ze te foppen door er stiekem wat doorheen te mengen, maar daar trappen ze niet in. Met Peter spreek ik de strategie door om uiteindelijk slimmer te zijn dan deze slimme mannetjes. Zijn voorstel om een mix te maken werkt dus nog niet. Maar ze moeten groeien dus krijgen ze nu nog hun zin. Zag ook iets bijzonders. Bonestaakje lag op z'n zij, nou ja, hij werd gewoon omver gebulldozerd door Brammetje, en toen hij zo lag, begon Brammetje aan die miniscuul kleine speentjes te zuigen. Verder doen ze alles samen en hebben messcherpe overgangen in hun gedrag.

Vanuit een diepe slaap schieten ze abrupt gelijktijdig omhoog en stormen naar de melkbak. Daar springen ze midden in, drinken als bezetenen, de melk zit tot aan het plafond, van daaruit stormen ze naar hun piesplek, plassen samen, vaak kont aan kont en daarna gaan ze weer liggen.
Het komt ook voor dat ze 't plotseling vanuit het niets op een matten zetten. Dan wordt er een stevig partijtje geknokt en als de winnaar bekend is, hijgen ze nog wat uit en ploffen dan weer naast elkaar op hun lappen. Hun smoeltjes worden steeds expressiever. Je kijkt je ogen uit.

De Zangeres is nog steeds gevloerd. Het klopt wat ik dacht. Ze is uitgeput. Dat drukke enthousiaste gedoe van vrijdag moet ze letterlijk bezuren, ze barst van de spierpijn. Peter heeft pijnstillers opgestuurd en ik heb er vanmiddag twee paracetamolletjes gegeven. Eind van de middag samen met D. naar het terrein van Stichting de Zwaan gereden. Allerlei laatste spullen opgehaald. Ladders, twee kruiwagens, bezems, alles wat je op een boerenerf kunt gebruiken. Erik stond er wat verloren bij. Zijn laatste dag, alle dieren weg, dus onwezenlijk rustig. Ook hij was doodop.
Nu de dieren niet meer op hun ontbijt stonden te wachten kon hij eindelijk sinds jaren eens uitslapen. Daar schijn je dus doodmoe van te worden.

Las trouwens in de krant dat je van stress en drukte, zoals deadlines etc. jong en gezond blijft. En dat af en toe weinig slaap dus juist heel goed is.
Bepaalde hersencellen sterven daardoor af, waardoor je lichaam als een gek 'iets' gaat produceren om dat te gaan herstellen.
Schijnt te maken te hebben met een bepaald eiwit als ik het goed begrepen heb, daar wordt dan teveel van gemaakt zodat je 'over houdt.
En dat maakt dan dat je dus jonger uit de strijd komt. Bijvoorbeeld: je hebt een spannende klus goed afgerond en hoe hard je daar ook voor hebt moeten sloven, daarna zie je er stralend uit. Dat komt goed uit want ik zal voor de dieren nog heel wat klussen moeten klaren...