De Dag van De Broertjes
illustraties: met veel dank aan Birgit
Grote schrik vanmiddag. Bonestaakje lag ineens helemaal slap. Hij trilde over zijn hele lijfje. De hele dag hadden ze als wilden gespeeld en ineens was het afgelopen. Het was ook druk. De meidengroep van de bruid was hier, de bruid mocht twee keer een flesje geven, heel leuke groep trouwens, met veel interesse en goede vragen en als klap op de vuurpijl kwam ook de bruidegom nog langs.
Die was met een stel vrienden en allemaal natuurlijk om de biggetjes heen. "Als je dit ziet, dan wil je toch nooit meer frikandellen eten", riep een van die jongens uit. Ze dronken bier en een van hen hield voor de grap zjn bierflesje voor hun bekjes.
En daarna lag ie ineens slap voor de kachel. Dus ik meteen vragen of iemand daar meer van wist. Dat bleek dus niet het geval te zijn.
Toen ik me echt ongerust begon te maken rende ie ineens weer achter Brammetje aan.
En nu is het weer goed. Waarschijnlijk toch vermoeidheid. Daarna nog wat kraambezoek en een echtpaar met een meisje dat het beloofde 'vaderland' wilde bezoeken.
Een van Brammetje's fans stuurt steeds prachtige tekeningetjes op. Heel sfeervol. Brammetje op schoot aan de fles, daarna Bonestaakje er bij etc. En vanmorgen nog een met Aagje op een massagetafel. Zeer vereerd.
Gister lag de Zangeres voor pampus in haar aanleunwoning. Helemaal uitgeput door alle emoties en indrukken natuurlijk. Ze heeft nauwelijks een vin veroerd. Vandaag was het al weer ietsje beter. En de poesjes zijn zo leuk. Het zijn lieve dieren. Ze worden steeds vrijer. Boy George is jaloers, die doet lelijk voor zijn doen. Gekke Goudoog moet er ook niet veel van hebben, maar verder zijn er geen ernstige toestanden geweest.
Voor mijn optreden in Het Geluk van Nederland hoef ik me niet te schamen, zag ik. De beelden van de dieren en de omgeving zijn prachtig. Aanstaande zaterdagmiddag wordt het herhaald.
Zaterdag 14 mei 2005
De Dag van Sex Met Dieren ???!!!
foto: Michael Schaap - VPRO Het Geluk Van Nederland
Hoorde Michael Schaap van de week op radio 1 bij Jeroen Pauw over zijn programma van morgenavond. Ik kreeg ook een persbericht van de VPRO, en ja dat onderwerp dat wil wel natuurlijk, vandaar natuurlijk meteen op Radio 1. Na de opname hier heb ik nog met Michael telefonisch contact gehad omdat ik toen over het onderwerp na had kunnen denken. Hahaha, eerst opnames en er daarna over nadenken, handig ja!
Maar goed, dat was dat beruchte misverstand.
Mijn conclusie is als volgt: het mag niet. En wel om een heel simpele reden, die de natuur eigenlijk zelf al vertelt. Het dier is een andere soort, met wie wij ons niet kunnen vermengen. Dieren van verschillende soorten paren onderling ook niet met elkaar. Een koe gaat niet met een varken en een paard gaat niet met een geit. En waarom niet? Omdat sex voor dieren is bedoeld voor de voortplanting. Klaar.
Voor ons is de voortplanting er maar een onderdeel van. Het gaat toch voornamelijk om de lust.
Dat maakt het dus al ongelijk. Het dier heeft er niet om gevraagd, sterker nog zal het voor het grootste deel van de tijd niet willen.
Tenzij het berig of tochtig etc. is maar dat is dan nog niet voor ons bedoeld. Een man die het met een geit wil doen, doet aan verkrachting omdat een geit alleen maar wil paren als ze rins is. Daarbuiten houdt ze 'de boel' op slot, door haar vagina hermetisch af te sluiten met haar staart, waar een oersterke spier inzit. Die is dan met geen mogelijkheid op te tillen dus moet je forceren, dus per definitie verkrachting.
En je maakt mij niet wijs dat zo'n man dan rekening zou houden met de cyclus van die geit, want het is geen relatie waarin je rekening met elkaar houdt, het gaat alleen maar om de sex, dus zal zij hem moeten gehoorzamen.
Wat een achterlijk verhaal wordt dit eigenlijk. Maar goed, verder, als het wel zou mogen, dan is de kans groot dat er bordelen komen waar dieren misbruikt gaan worden voor geld.
In Borneo schijnt er al een oran utan in een gewoon mensenbordeel te zitten. En worden de dieren al niet genoeg misbruikt?
Michael stuurde mooie foto's, waaronder een paar met Vrouw Vos.
Vrouw Vos! Je moet er toch niet aan denken...
Vrijdag 13 mei 2005
De Dag van De Gezinsuitbreiding
Een zware nacht achter de rug. 't Broertje van Brammetje heeft voortdurend door de kamer lopen tijgeren en maar grommen en schreeuwen.
Doodongelukkig was ie. Wat heeft dat ventje ook veel te verduren gehad. Letterlijk niet aan de bak kunnen komen, dus erg verzwakt, onverdoofd gecastreerd - welke barbaar verzint dit en dan ook nog bij zo'n zwak biggetje - en dan nog bij je moeder en broers en zussen vandaan gehaald worden. Dat is te veel van het goed. Het spenen van biggen is altijd een zeer traumatische ervaring, voor zowel de moeder als de biggen. Ze zijn dan totaal ontheemd.
Hij deed ook heel gek tegen Brammetje, aanvallerig, hij was volkomen de kluts kwijt. Ik heb dus niet geslapen en probeerde voortdurend dat suikerwater naar binnen te krijgen. Dat lukte wonderwel en op een gegeven moment zat hij zelfs als een gek te zuigen aan die fles. Maar dat bleek Brammetje te zijn, die floeperd! Eindelijk, eindelijk, toen de eerste hanen al volop kraaiden viel hij uitgeput neer en sliep.
Gelukkig dacht ik, maar toen begon hij over zijn hele lijfje te schokken. Stuipen leken het wel. Maar dat ging gelukkig weer over. Op een gegeven moment lagen ze dan toch naast elkaar en naast mij en vanaf dat moment ging het steeds beter.
Vanochtend eerst een afspraak met een andere trainer voor een mogelijk gezamenlijke klus, daarna kwam Franka om op de biggetjes te passen en moest de Zangeres opgehaald worden. Knor was al heel vroeg gearriveerd om een vervoerskist te maken op wielen. Dat is een prachtding geworden. Toen we eindelijk op weg gingen raceden de broertjes Brammetje en Bonestaakje al als een gek door de presentatiestal. Bonestaak was zelfs al wat dikker geworden, als je goed keek.
Het vervoer van de Zangeres is wonder boven wonder fantastisch verlopen. Toen we hier aankwamen en ze de geluiden van de andere varkens hoorde ging ze helemaal uit haar dak. En ze ging lopen, op haar manier dan. Ze ligt nu prinsheerlijk in haar aanleunwoning. Peter kwam nog even langs en vond het Scharminkeltje goed gaan. Hij zei dat hij er gisteravond een hard hoofd in had en niet had gedacht dat hij het zou redden. Maar nu wel. De broertjes zijn de hele dag onafscheidelijk geweest, net een Siamese tweeling. Het is een feest ze te zien spelen en rennen. Een plaatje!
Maar dat is nog niet alles. De twee poesjes zijn ook meegekomen. Die zaten er vrij rustig bij, dat viel me alles mee. De grote zwarte lag al gauw naast me en het witje was wat voorzichtiger. Maar dat gaat vast ook helemaal goed komen. Weet nog helemaal niet hoe ze moeten heten.
Dat weet ik van Bonestaakje ook nog niet. Scharminkeltje, Bonestaakje, Aadje Carbonaadje (werd geopperd) ik weet het allemaal nog niet.
Wat ik wel weet, is dat ik hoop dat ik vannacht wat zal kunnen slapen en dat er deze week een behoorlijke gezinsuitbreiding plaatsgevonden heeft.
Donderdag 12 mei 2005
De Dag van Het Arme Scharminkeltje
Veel gebeurd vandaag. Ten eerste werd ik op 12 mei 1997 boerin. Rosamunde & Brutale Griet heb ik toen opgehaald. Toen ik ze in hun nieuwe stalletje had geinstalleerd sloeg de schrik me ineens om het hart. Ik besefte dat ik een verantwoording was aangegaan voor minstens 30, of misschien wel 40 jaar. Het ogenblik daarna dacht ik, nou dat weten we dan vast en nu ga ik er gewoon van genieten. Nu is het 8 jaar later en ik heb er geen moment spijt van gehad. Sterker nog ik kan me en leven zonder ze niet eens meer voorstellen.
Stichting AAP was hier vanmiddag, althans de fondsenwervers, 11 man. Het was ook vreselijk interessant om hun verhalen te horen.
Toen ik vertelde dat ik af en toe een biggetje uit de varkenshouderij koop, keek iemand even bedenkelijk. Dat was nu juist wat zij niet wilden.
Maar even later werd het misverstand duidelijk. Hij bedoelde dat er mensen bij hen langskomen met een toeristenaapje dat ze gekocht hebben in Spanje of zo en dat dan bij Stichting AAP brengen. Daar zitten ze niet op te wachten omdat het houden van apen voor toeristenfotografie etc. dan juist aangemoedigd wordt. Hun visie is niet kopen, dan doe je er niet aan mee. Ik ben uitgenodigd voor een rondleiding in Almere en daar verheug ik me op! Er zat een vrouw bij die een commerciele baan had gehad met dikke lease-auto en vet salaris en nu nog geen kwart verdient van wat ze had, maar helemaal gelukkig is met de situatie omdat ze bij de apen werkt.
Toen ze weg waren hoorde ik per mail dat een van de broertjes van Brammetje op de kinderboerderij het waarschijnlijk niet zou redden. Dat lijkt me logisch. Als de moeder 14 spenen heeft en van de 17 biggen zijn er 2 herplaatst, blijft er nog steeds een biggetje over dat geen speen heeft. Die kreeg dus geen drinken en werd daarbij vreselijk op z'n huid gezeten door de andere biggen. Ik heb hem opgehaald. Trof een bibberend, broodmager scharminkeltje aan met roodomrande oogjes. Peter meteen gebeld. 6 schepjes suiker en een schepje zout op een liter warm water en proberen daar wat van naar binnen te krijgen. Gelukkig lukte dat en nu maar verder vechten om het mannetje in leven te houden. Dat wordt me het nachtje wel.
Woensdag 11 mei 2005
De Dag van Bram Achterham
Het was gewoon een feestdag vanwege Brammetje. Allemaal (on)verwacht kraambezoek. Hij heeft al een hele fanclub, afkomstig uit de Frettenwereld. Het is al zo vertrouwd dat hij er is, alsof het nooit anders was. Vannacht heeft hij een hele liter melk met rijstebloem opgedronken. Om de anderhalf uur ongeveer maakte ie zoveel misbaar dat ik vanzelf wakker werd. Eigenlijk heb ik niet of nauwelijks geslapen, want ik zat toch ook steeds te kijken of het wel goed met hem ging.
Het oude liedje weer. Matras op de grond gelegd en de kachel hoog opgestookt. Ik lag dus in een sauna en Brammetje was voor de kachel gaan liggen op het t-shirt van de zoon van Ina en John (zijn pleegouders uit Den Oever). Ik had die expres meegevraagd, een ongewassen iets van hem omdat Brammetje erg op hem gesteld was. Dat werkte dus goed.
Maar hij kwam nog niet bij me liggen. Pas tegen de vroege ochtend om een uur of half 5, duwde hij na een voeding zijn neusje in mijn oksel, wat hij rook beviel hem kennelijk, want hij vleide zich tegen me aan en is niet meer weggegaan. Hoe je van zo'n delicaat wezentje het staartje kunt afsnijden plus al die andere gruwelijkheden blijft mij een volkomen raadsel.
Vanochtend zat hij de hele tijd met z'n kont over de vloer te schuren. Ik denk dat de wondjes van de castratie aan het genezen zijn en dat het daarom dus jeukt. Als hij dan zo zit is het net of er een levende knuffel zit. Hij heeft ook zoveel zachte donshaartjes, zo zacht heb ik nog nooit een biggetje meegemaakt.
Bram Achterham heet hij voluit. Roepnaam Brammetje. Een naam die zo goed bij hem past, dat ik het gewoon zo laat. Beer Bram klinkt ook deftig.
Maar voorlopig is het Brammetje.
Erik van St. de Zwaan heeft de hele dag meegeklust om de aanleunwoning van Zangeres Zwaantje op orde te krijgen. Miep - voorzitter van de stichting en weduwe van de oprichter - kwam ook onverwacht langs. Hartstikke leuk. Zij wilde eens een kijkje komen nemen waar de hoogbejaarde dame haar oude dag gaat slijten. Ze was erg enthousiast.
Peter Klaver kwam met Pim de Uitgever en toen we net wilden beginnen, belde Ib op of hij vervolgopnames kon komen maken van Brammetje voor de soap. Dus heb ik Brammetje tussen de bedrijven door een flesje voor de camera gegeven.
Toen we dan eindelijk aan het Uitgeefgesprek zaten kwam Ellen op kraamvisitie. Die wilde maar een ding: bij Brammetje liggen en de fles geven. Iedereen is vertederd. Geen wonder. Je moet wel van beton zijn als dit miniatuurvarkentje je onberoerd laat.
Daarna kwamen Giel & Marisa. Die waren in de wolken. Verliefde ouders, een ander woord kan ik niet verzinnen. Een enige dag alles bij mekaar.
Welkom Brammetje!
Dinsdag 10 mei 2005
De Dag van Rosamunde & Brammetje
Vandaag was Rosamunde jarig. 8 jaar! Brutale Griet was afgelopen 1 mei jarig. Ook al 8 jaar. Ik weet nog goed dat ik ze aan de fles had.
Maandenlang. Ze konden er niet genoeg van krijgen, ik trouwens ook niet. Tot ze zo sterk werden en als een idioot tegen die flessen en mij stonden op te bonken dat ik door een boer gewaarschuwd werd dat ik er mee moest stoppen. Anders zou ik wel een rib kunnen breken...
Dat heb ik toen maar gedaan.
Vandaag had ik weer een flesje in de hand. Familie Bofkont heeft een kleintje! Brammetje. Een piepklein beertje. Hij is zo klein, want z'n moeder op de kinderboerderij had niet genoeg spenen en hij werd liefdevol opgevangen door ontzettend aardige mensen.
Maar de afspraak was dat hij weer terug zou gaan naar de kinderboerderij als hij zelfstandig zou kunnen eten. De aardige pleegmoeder realiseerde zich dat hij dan naar de afmester zou gaan en daarna naar de slacht. Brammetje noemden ze hem. Bram Achterham voluit.
Ik kreeg een mail en de rest laat zich raden.
Vanmiddag hebben we hem opgehaald, samen met Knor en Ib. Ib is de cameraman van de Familie Bofkont Soap op TV Noord-Holland. Toen de voordeur openging stond daar een lachende vrouw met een roze caviaatje naast haar in de gang. Hij trippelde daar de kamer rond met allemaal stinkdieren, fretten, poezen en een hond. Verreweg de kleinste van allemaal. Wat een mannetje!
Nu loopt hij om me heen te draaien want hij wil weer een fles. En straks weer en vannacht ook en morgenochtend ook etc. etc.
Kortom, om de anderhalf uur moet hij een flesje. Dag en nacht...
Morgenavond is Brammetje vanaf 18.20 uur te bewonderen op TV Noord Holland. Herhaling ieder uur. Op donderdag is deze aflevering ook via internet te bekijken.
Maandag 9 mei 2005
De Dag van Theodor Holman & Moortje
Heel vroeg opgestaan, 5 uur en teksten geschreven. Daarna allerlei afspraken in Amsterdam en Amstelveen. Toen weer terug naar Amsterdam en bij Theodor langsgeweest. Onze wilde plannen over en weer besproken. Was leuk. Hij heeft zo'n leuk hondje Moor, dat de hele tijd met slimme oogjes de boel zat af te luisteren. Moor is de dochter van Igor, de hond van Theo van Gogh. T. heeft ook een paar maanden beveiliging gehad, die liep dan achter hem aan als hij Moor in het Vondelpark uit liet. Bizarre toestanden.
Heb het nieuwe boek van Michel VandenBosch van GAIA gekocht: De Dierencrisis. Geloof dat het erg goed is. Nu ga ik slapen want morgen moet ik al weer om 5 uur op.
Å