De Dag van Zoë en Maximiliaan
Zoë - een meisje van 10 jaar - was met haar tante meegekomen naar de workshop. Leuk kind, dat met haar mobieltje foto's nam. Haar ontmoeting met Maximiliaan was prachtig om te zien. Wat heeft M. toch een uitstraling! Als hij zijn kop optilt, gebeurt er wat. Hij kan zo mooi kijken. Heel zijn wezen is dan expressief. Toen ze hem begon te aaien, liet hij zich zo aan haar voeten vallen. Deed me denken aan de Griekse mythe Europa & de Stier. De halfgod Zeus, die zich in een stier veranderd had om de prinses Europa te veroveren. Die legde zich ook zo voor haar voeten neer. We stonden er allemaal in een kring omheen en iedere keer verbaas ik me er weer over dat hij na z'n Amsterdamse avontuur nog zoveel vertrouwen in mensen heeft gehouden.
Druk bezochte workshop. Zat mooie samenhang in de groep. Na de massage liep iedereen te zweven, high noemde iemand zich zelfs.
Rob van de Gaykrant kwam ook nog langs met zijn geliefde en had voor de gelegenheid een knalroze t-shirt aangetrokken.
Vanochtend liep ik over het erf en hoorde ik mijn naam roepen. Een man kwam het pad oplopen met iets groots en wits in zijn armen. Ik schrok me dood, want dat was Arie Bombarie en het zag er niet goed uit. Aangereden? Dood? Maar nee, iemand van de volkstuinen, die Arie in een akelige houdgreep hield en toen hij zich daaruit losgeworsteld had, weer aan zijn vleugels (!) optilde. Het bleek dat hij hem in zijn lurven had gegrepen omdat hij daar liep. Nog geen reden om hem zo mal op te pakken, lijkt me.
A. loopt inderdaad weer vaak de weg op, omdat hij de kolder in zijn kop heeft vanwege het voorjaar. Kan ik helaas niks tegen doen. Twee jaar geleden is hij om die reden ontvoerd en een week zoek geweest. Bleek gevangen te zijn en zat in een hokje te wachten op iets waar ik liever niet meer aan denk. Al die dieren, ik zal nooit meer zonder zorgen zijn...
Zaterdag 23 april 2005
De Dag van Giel & Marisa,
De Zangeres ZN zat vanochtend al buiten op Erik te wachten! Dat had ze heel lang niet meer gedaan en ze neemt haar medicijnen ook goed in.
Prachtig nieuws. Vanochtend Erik meteen gebeld om te vragen hoe het er mee staat. Goed dus voor zover.
Leuke Bruid & Vriendinnenmiddag. Rustig groepje, de varkens vonden het heerlijk. Daarna kwamen de meisjes uit Leeuwarden om te praten over de Varkenstentoonstelling. En daarna...... kwamen Giel en Marisa. Schittererende bloemen namen ze mee en de fotoboeken uit Giel zijn jeugd. Wat heeft zijn moeder die leuk gemaakt. Wat is dat toch van onschatbare waarde dat soort familieboeken.
Ik heb mijn ogen uitgekeken. De kleine Giel als aanbidder van de varkens op de kinderboerderij. Al te veel ga ik dat nog niet verklappen, want er komt nog iets heel moois van binnenkort. Wat ik wel alvast kan zeggen is dat De Zangeres Zonder Naam aandacht gaat krijgen in zijn programma en ik naar de studio zal gaan om haar operatiegeld bij elkaar te bedelen. Verder zijn de boeken hier gebleven zodat ik kan gaan inscannen etc.
Toen zijn ze naar buiten gegaan. Ik heb ze lekker gelaten omdat ik er alle vertrouwen in heb. De foto spreekt boekdelen. Het is helemaal duidelijk. Giel & Marisa & de Varkentjes, zij horen bij elkaar!
Vrijdag 22 april 2005
De Dag van De Grote Blijdschap
Janis Joplin, voorheen de Zangeres Zonder Naam en waarschijnlijk binnenkort Zwaantje genaamd, leeft nog! Ze heeft een forse gewrichtsontsteking aan haar linkervoorpoot, is veel te dik, moet geopereerd aan haar ogen (ooglidcorrectie) en moet een tepellift ondergaan, maar haar longen en hart klonken redelijk, voor zover dat door die dikke speklaag heen te horen was, dus....
Pijnstillers tegen de artrose en de ontsteking, op dieet en proberen of ze over 10 dagen mee naar Het Beloofde Varkensland kan.
Ook is ze depressief van de eenzaamheid, maar daar kan hier wat tegen gedaan worden. Het kan zijn dat ze tijdens het vervoer van de stress doodgaat, maar Peter leek het toch een goed idee om alles nog te proberen. Erik en ik sprongen een gat in de lucht. Als ze hier is en wat afgevallen, gaat Dokter Peter Robert Schoemacher over tot de ooglidcorrectie en de tepellift. Dat zal een heel gedoe worden. Morgen komt Giel hier en ik ga hem voorstellen of ik niet in zijn ochtend 3FM programma het geld voor de operatie bij elkaar mag bedelen.
Mijn dag kon niet meer stuk, wat zou het fantastisch zijn als ze hier toch nog een paar mooie jaartjes heeft in haar aanleunwoning, want die moet ze wel hebben. Los bij de anderen, daar is ze helemaal niet weerbaar genoeg meer voor, maar op het oude plekje van Lady Lolita is ze er bij en toch tegen ze beschermd, met een eigen stuk grond op het zuiden, dus dat moet lukken.
Daarna de andere helft van de klas van de school uit Duivendrecht ontvangen. Het meisje dat voorheen altijd werd uitgescholden voor varken is nu de heldin van de klas geworden, omdat ze helemaal is opgewaardeerd. Ik heb tegen haar gezegd dat het een groot compliment is om voor varken uitgemaakt te worden, omdat ze erg slim zijn. Ze straalde helemaal en ik heb haar het Miss Piggy broche opgespeld.
De kinderen hebben een ijzersterk geheugen, ze wisten alles nog wat ik in de klas gezegd had. De kist van Lady Lolita, de ontvoering van Arie Bombarie, de hazenlip van Scheefbekje, Jan de haan, ze moesten alles horen en alles en iedereen zien. Hoorde ook dat de eerste helft van de klas na hun bezoek aan de Familie Bofkont de dieren hadden geboetseerd van klei. En dat zelfs het gat in het oor van BabyBig er in zat.
Ze hebben er binnenkort een expositie over.
Daarna weer terug naar de Zwaan om allerlei spullen op te halen. Omdat ze er mee stoppen mocht ik van alles uitzoeken. Laarzen, gereedschap, hooivorken, kruiwagens, een hele Blije Beesten Bus vol. Miep had tegen Erik gezegd dat het ook leuk zou zijn om de Zangeres Zwaantje te noemen. Dat wilde ik eerst niet vanwege de Zwanenzang... Maar het is als aandenken toch wel heel erg leuk, dus wie weet.
Zangeres Zwaantje klinkt trouwens ook wel goed. Zou het toch nog een Zangeres Met Naam Worden...
Het wasbeertje gaat naar Stichting AAP. Ik had het ze nog eens extra gevraagd en het was goed. Ben ik blij om want bij mij was het toch raar geweest. Het kleine witte poesje en de dikke zwart-witte komen hier wonen.
Donderdag 21 april 2005
De Dag van Het Geheime Dakterras
Ben met een rotklap door een plank van het dakterrasje gestort. Gelukkig had ik de dakgoot vast, anders was het vast nog heel anders afgelopen.
Het hout is dusdanig verrot dat het onbegaanbaar is geworden. Het was zulk lekker weer dus ik moest en zou er toch even op. Ik ben niet zo zwaar dacht ik nog, dat houdt wel. Niet dus. Het is duidelijk. De boel moet gerenoveerd. Help, waar moet de tijd vandaan komen?
Na die val was ik doodop. Heel erg geschrokken, daar word je kennelijk heel moe van. Had een gesprek op het stadsdeel Bos en Lommer en ben daarna nog even naar de Zangeres zonder Naam gegaan. Die ik besloot Janis Joplin te gaan noemen, vanwege haar rauwe geluid.
Het gaat niet goed met haar. Erik vertelde dat ze niet meer buiten was geweest en ik zag ook onaangeroerde stukjes komkommer in haar bak liggen. Als een varken niet meer eet is het mis. Toen ik naar huis reed en de radio aanzette, hoorde ik een nummer van Janis Joplin.
Morgen komt Peter K. en dan zal hij verder zeggen hoe en wat. Ik ben er erg zenuwachtig over want ik weet haast wel bijna zeker wat hij gaat zeggen. Ik sprak Miep van het bestuur van de Zwaan en die vertelde dat ze al heel oud is. Toen ze er kwam was ze al oud. Maar het vervelende is dat niemand meer weet wanneer dat precies was. Dus de 6, 7 jaar blijkt dus inderdaad niet waar te zijn.
Vermoedelijk is ze eerder 15 dan 10, en mogelijk nog ouder...
Leny belde dat ze twee drachige zeugen heeft kunnen plaatsen en er biggetjes geboren zijn bij een van haar eigen varkens. De moeder had met grote lappen plastic lopen slepen en daar een nest van gebouwd in het bos. Wanneer of ik kom. Als het enigszins kan, ga ik er volgende week naar toe. De VPRO regisseur is vandaag vader geworden dus de opnames van morgen zijn verplaatst. Geef niet, want het wordt morgen toch al druk.
Ik kreeg foto's opgestuurd uit het archief van Vrouwtje Pot. Helemaal vergeten dat die er waren. Gevaarlijke Eddy en Caesar als babys!
Wat ontzettend leuk om die te hebben. Ze liepen toen de hele dag achter me aan, binnen en buiten en zaten de hele tijd in m'n gezicht te snuiven en te knabbelen. Ook zat er materiaal bij van een piepkleine Mannetje Bromsnor. Als je goed kijkt kon je toen al zien dat hij later een enorme ronde bolle hangbuik zou krijgen.
Woensdag 20 april 2005
De Dag van Het Varken van Opa Westerhof
Vanmiddag hoorde ik van mijn vader dat mijn opa zijn zeug en haar biggen achter de boerderij in Friesland heeft begraven, zo'n 70 jaar geleden.
Dat wist ik wel, maar nu vertelde hij dat zijn broer - mijn oom, die nu 95 is - het verhaal heeft aangevuld. Wat mijn vader toen niet mocht weten, is dat mijn opa zijn varken en haar kinders - die gestorven waren aan de vlekjesziekte - illegaal begraven had.
Toen - in 1935 - mocht dat dus ook al niet meer en moest hij haar laten vernietigen. Hij was zo aan haar gehecht, dat hij dacht, krijg allemaal de pip maar, en hij heeft toen 's nachts een enorme kuil gegraven en ze daar in begraven. Wat leuk om te horen dat mijn opa dus ook zijn kont tegen de krib gooide.
De moeder van Myrte heeft prachtige foto's opgestuurd, die ze hier zondag gemaakt hebben. Toen ik zo oud was als Myrte nu, woonden we in Driehuis. Verderop in de laan woonde een vrouw, tante An noemden we haar. Alle ouders in de buurt vonden haar vreemd, want ze had geen kinderen, maar wel een atelier waar ze schilderde en beeldhouwde. Ze was getrouwd met een zeeman, die soms maanden weg was.
Een vrijgevochten typ, dat was iets heel bijzonders in die tijd en zeker in die keurige bourgoisbuurt waar alleen maar gezinnen met kinderen woonden.
Op een dag stond ik te hoelahoepen op straat en tikte ze tegen het raam. Ik werd binnen gevraagd en keek mijn ogen uit in haar atelier, met al die tubes verf en die doeken. Ook stonden er overal bonken klei met natte doeken erover heen. Ze vroeg of ik voor haar wilde poseren en of ik aan mijn moeder wilde vragen of dat mocht.
Het mocht en ze heeft toen een aantal acquarellen en beelden gemaakt van een hoelahoepend meisje. Ook nog een aantal koppen van gips en een standbeeldje uit steen gehouwen. Ik dacht er ineens weer aan toen Myrte hier was.
Vandaag zat er een enveloppe bij de post. Er zat een acquarel in van mij met BabyBig op de arm, geinspireerd door de cover van Het Parool.
En een brief daarbij van een beeldhouwster, die vertelde dat ze naar aanleiding van die reportage een beeld heeft gemaakt van mij en Billie Bofkont en dat er aanstaande vrijdag een expositie is in Buitenveldert waar dat beeld zal staan...
Ik ken die vrouw niet, maar wat een verrassing en zo wonderlijk toevallig...
Ik heb vanmiddag mijn moeders fiets gekregen. Wist helemaal niet van het bestaan ervan af, maar mijn vader belde en vroeg of ik die wilde hebben. Overmorgen is het 30 jaar geleden dat ze stierf en al die tijd heeft hij haar fiets bewaard.
We zijn samen in de Blije Beesten Bus met fiets en al naar Het Beloofde Varkensland gereden en daarna heb ik hem weer naar huis gebracht.
Een mooie middag.
Dinsdag 19 april 2005
De Dag van Scheefbekje
Erik van St. de Zwaan stond enthousiast op de voicemail. Het gaat beter met de Zangeres, ze heeft zelfs in het zonnetje gelegen en wat gras gegeten! Dat klinkt goed. Het is me vandaag niet gelukt er weer heen te gaan. De kinderen van de Bekemaschool kwamen.
Wat wisten ze alles nog goed! Alle namen van dieren, wat ik verteld had, wat ik had laten zien, alles werd genoemd. De kennismaking met Arie Bombarie maakte veel indruk. Hij kwam binnen, hij zag en overwon. Maar wie in de les op school toch het meest indruk had gemaakt, was Scheefbekje. Helemaal aan het eind van de middag heb ik hem erbij gehaald. Hij zat zo stil op mijn arm te kijken. Toen wilden ze hem allemaal vasthouden, maar ik heb uitgelegd dat hij dat niet wil. Toen ik hem terugbracht en hem weer op zijn plekje bij het fornuis zette, zag hij er moe uit.
Het is natuurlijk ook al een oudje...
De dochter van adoptie-ouders Jos en Carmen - Romy - mailde dat ze op haar school enthousiast gereageerd hebben op een mogelijke gastles over de dieren in de bio-industrie. Dat wil ik graag gaan doen.
Nog iets leuks. De VPRO - Het Geluk van Nederland - belde maar dat vertel ik later nog...
Morgen komt Ib al om 6.00 uur. We gaan het krieken van de dag en het voeren van de dieren opnemen voor de soap.
Maandag 18 april 2005
De Dag van De Bevalling
met dank aan Claudia Kantelberg
Een aanvraag voor een tv programma over verloskunde of ze hier een werpende zeug mogen filmen. Was dat maar waar! Ik weet wel wat, ga wel wat voor ze regelen. Dan ga ik lekker zelf ook mee! Verder een telefoontje van iemand die Miss Universe op het toneel had gezien. Wat toevallig, had ik gister net dat verhaal weer verteld over het debuut van de slimme Miss Universe...
En het Natuurmuseum Fryslan krijgt een tentoonstelling over varkens, een afstudeeropdracht van een Hoge School leerling. Ze belt me morgen voor tips en suggesties. Nou ik weet wel wat leuks in het land van mijn opa... Morgen gaan we bellen.
En een aantal aanvragen voor hangbuikjes. Klanten voor de Bosheks dus!
Het strenge dieet voor De Zangers Zonder Naam zit me niet lekker omdat ze toch waarschijnlijk niet lang meer heeft. Ik ga er morgen weer heen.