Zondag 16 januari 2005
De Dag van Myrte en Miss Piggy


Eindelijk was het dan zover. Miss Piggy's grootste fan Myrte (9), kwam eindelijk haar idool opzoeken! Toen de workshop van vanmidag zo'n beetje op z'n eind liep kwam de hele familie aanzetten. Myrte en haar vader, moeder, tweelingbroer en oudere zus. Hartstikke leuk. Ze hadden druiven en appels meegebracht en voor mij prachtige rode tulpen. Myrte schrijft al sinds augustus 2004 met Miss Piggy. Miss Piggy was door het dolle heen van al het lekkers en daardoor erg druk.

En er was nog meer bezoek, twee overbuurvrouwen met een heel klein kereltje, die ook dolgraag eens wilden kijken.
Myrte heeft nog een ritje gemaakt op Miss Piggy. Ze gaat op school een spreekbeurt houden over varkens en Miss Piggy krijgt daar zeker een plaatsje in.

Mooie workshop, met ijskoud weer. Gelukkig scheen de zon. Aagje verkocht nog een echte 'take this' aan een man, die te dicht in haar vaarwater kwam. Die weet nu voor eens en altijd hoe groot en sterk een varkenskop is. En dat is heeeel sterk.
Al met al een leuke dag.



Zaterdag 15 januari 2005
De Dag van De Tarotkaarten


Heerijk weer. Het mooiste weer van de wereld. Toen ik vanochtend vroeg even naar Amsterdam moest, heb ik wel een half uur staan krabben op de ruiten van de BB Bus. Dit is mijn weer. Sprookjesachtig met al die rijp en die kale takken. Aan de dieren is ook te merken dat ze er van houden. De haantjes namen weer uitgebreide zandbaden en Grootmoedertje lag heerlijk te zonnebaden in de luwte.
Er zijn honderd hooibalen gebracht. Kunnen ze weer een paar maanden voort. Het ruikt zo lekker, als het niet zo koud was zou je er zo in gaan liggen...

Vanmiddag een bruid met haar vriendinnen. Erg op elkaar ingespeeld groepje meiden. Dat was te merken. De dieren vonden het erg gezellig. Er was ook gedoe. Maximiliaan was op de plek gaan liggen van Mannetje Bromsnor en Stalker.
Die stonden er bij te mokken maar durfden er niet tegen in te gaan. Het leverde een aantal nieuwe geluiden op, die ik niet eerder gehoord had. De bruid heeft het uiteindelijk opgelost. Ze maakte een nieuwe plek met stro voor Max en verdomd, hij ging er liggen!

Bruiden en hun vriendinnen vertellen dingen door aan weer nieuwe bruiden en hun vriendinnen. Nu kreeg ik een verzoek om een aangepast programma te maken voor een hoogzwangere bruid. Ze hadden gehoord dat ik het programma altijd afsluit met het raadplegen van de Tarotkaarten en dan kijk welk geluk het bruidspaar te wachten staat. Omdat deze bruid hoogzwanger is, en er dus met de dieren niet zo veel kan, draai ik het om. Bovendien gaat het om een avondprogramma. De Tarot krijgt nu de hoofdrol en de dieren een bescheiden bijrol. Leuk, want dan kan ik weer eens goed uitpakken qua styling van de ruimte. Ik zie het al helemaal voor me.



Vrijdag 14 januari 2005
De Dag van Lekker Weg Op Eigen Land


bron: Het Laatste Nieuws
Godzijdank is er een adres voor Alex, het bonte hangbuikzwijn gevonden! Vanochtend nog heen en weer gebeld, maar dat gaf niet veel hoop. Gelukkig kwamen ze er zelf uit. Toch blijft het gek. Waarom realiseren mensen zich toch niet dat als je aan een dier begint dat dat voor het leven lang is? No matter what.
Ik had ze willen voorstellen om een verzorger te gaan zoeken. Dat had mogelijk moeten zijn.
Eerlijk gezegd heb ik amper gehoord van hangbuikzwijnen die tot aan hun dood op een adres woonden. Maar ik ben erg blij dat het zo gelopen is. Hier had niet gekund. Als ik zo rond kijk 's ochtends bij het voeren, dan is het echt genoeg.

Lange wandeling gemaakt in de polder. Het lijkt compleet voorjaar. Zon, heerlijk zacht en geen wind. De vlier loopt al uit. Wat een onvoorstelbare luxe toch dat ik zo vanaf het erf de polder inloop. Ik hoef er niet deur voor uit of eerst ergens een stuk naar toe rijden.
Nee, zomaar het Beloofde Varkensland oplopen, het bruggetje over en de polder in. Als ik dan om kijk zie ik allemaal kleine zware en roze stipjes, de varkens die lekker gras lopen te eten. Er schoot een haas voor me weg en ik meende al een grutto te horen, maar dat kan haast niet. Ik zou wel eens een heel stuk willen lopen met Vrouw Vos. Dat gebeurt wel eens maar die gaat dan toch haar eigen gang, ze loopt wel een stuk mee, maar een hele toch zit er niet in. Maximiliaan is het land nog niet op geweest. Ik denk dat het hier gewoon te groot is voor hem. Hij is dat natuurlijk helemaal niet gewend. Een echt erfvarken dus. Gezellig. Hij sjouwt wel in het platanenbos en komt wel overal in de directe omgeving van de boerderij. Heel soepel beweegt hij zich, hij heeft een heel mooie motoriek en lichaamstaal.



Donderdag 13 januari 2005
De Dag van Alex


Vanmiddag werd ik gebeld door een instelling van gehandicapte kinderen. De dierenweide wordt opgedoekt. Ze kunnen niet meer voor de dieren zorgen. Nu woont daar een hangbuikzwijn, die moet worden afgemaakt als er niet voor morgenmiddag 12 uur een ander adres is. Ik stond op het punt naar de Sophia Vereeniging te gaan, dus kon er nog niet op ingaan. Toen ik terugkwam was er een mail. Alex een acht-jarige bonte hangbuikmevrouw, die door kinderen gepest is en daardoor schuw agressieverig gedrag heeft.

De timing klopt niet. Er is nu eindelijk weer een beetje rust met Maximiliaan. Moet er overnadenken. Het zit me niet lekker. Als ik niks doe gaat dat beest dood. "Je kunt niet niet de hele wereld redden" zei Helma van de Sophia tegen me. Ze vertelde dat zij ook regelmatig met dat soort dilemma's te maken krijgen. En dat als je de knop niet kunt omzetten, je niet geschikt bent voor het werken met dieren. Ze heeft gelijk, maar...

Vanavond afspraak met Joop van de plaatselijke DB in Eck & Wiel. Een paar hondjes en een hoop poezen. Ze kwamen allemaal naar voren om me te begroeten. Wat een ontzettende lieve aanhankelijke beessies! Ik ben helemaal verliefd geworden op een hondje - Sasso - dat ze als puppie gevonden hadden in een park in Italie. Een kopje! Oogjes! Je hoeft alleen maar naar die uitdrukkingen te kijken en je weet dat zo'n dier de hoofdrol gaat krijgen in mijn verhalen. Wat een verleider. Booswicht is er helemaal niks bij. Ineens begreep ik ook waarom mensen hier altijd zo gelukkig worden van alle bewoners van Het Beloofde Varkensland. De dieren zijn betoverend. Als je dat zo ziet wil je het meteen ook allemaal. Ik kon m'n ogen niet van die dieren afhouden. Geluk is toch eigenlijk heel eenvoudig.

De Belgische TV komt hier volgende week met twee Belgische varkensboerinnen, die gaan dan leren varkens masseren. Ik dacht dat ze dat wilden n.a.v. de landbouwbeurs, maar het was puur toeval dat dat samenvalt. Wel kreeg ik bericht van die beurs dat ik met grote foto sta in de bekendste krant van Belgie. 'Heel Belgie is reeds zot van u!'
Help!



Woensdag 12 januari 2005
De Dag van Maximiliaan & zijn Trouwe Vriend


Aanstaande zomer zit ik hier tien jaar. Tien jaar! Het lijkt gister en tegelijkertijd honderd jaar geleden. Ik heb nog nooit zo lang ergens gezeten. De eerste dag ben ik gewoon maar met een plamuurmes begonnen om stront van honderd jaar her weg te krabben uit de koeienstal. Geen idee waar ik beginnen moest, zo verschrikkelijk veel moest er gebeuren. Namelijk alles. En zo groot! Maar de koningin van Alice in Wonderland zei het al: "Begin bij het begin en eindig bij het einde". En dat heb ik toen maar gedaan.
Alleen is het einde gelukkig nog lang niet in zicht. Want na deze tien jaar is het tijd voor een volgende stap.

Maximiliaan staat op de AD site met Boy George op zijn rug in de top 4 van de leukste dierenfoto's. Boy George heeft iets met de varkens en is daarmee de waardige opvolger van de overleden Zachte Kees geworden. Ook bij Miss Piggy ligt ie graag en ik herinner me dat toen Billie Bofkont en zijn zus Bessie als biggetjes nog binnen woonden hij ook altijd op Billie's rug zat. Billie & Bessie nog binnen!

Wat was dat een belevenis de eerste biggen. Ik was nog zo onnozel toen om een hele doos vol pakjes catmilk ik hun ruimte te laten staan, evenals een prachtige kamerlinde van een paar meter hoog. Bij thuiskomst was alles op! Van de plant was alleen nog een stompje stengel over en de catmilkpakjes waren allemaal opengescheurd, dwars door karton en plastic heen en vervolgens allemaal opgedronken.
24 pakjes! Ze lagen met dikke buikjes te ronken in het stro. Arme Bessie. Op een dag, na ongeveer 4 maanden lag ze plotseling dood.
Waarschijnlijk een maagverdraaiing. Doodjammer. Die twee gedroegen zich als een Siamese tweeling. Liepen altijd samen, dicht tegen mekaar aan, als je ze riep staken er twee kopjes tegelijk om het hoekje van de boerderij heen. Dat heb ik later nooit meer bij de varkens gezien, zo'n twee-eenheid. Waarschijnlijk omdat ze uit een nest kwamen. Billie was de baas. Dat is hij daarna nooit meer geweest.



Dinsdag 11 januari 2005
De Dag van Belgie & Bangkok


Iemand mailde dat ze in een taxi zat in Bangkok en mij toen op de radio hoorde. Merkwaardig. Misschien Wereldomroep, die het aangekocht hadden van een andere zender, geen idee. Stukken geschreven, achterstallige zaken afgehandeld, mails, aanvragen workshops, interview Dagblad Trouw, Belgische Televisie dat soort dingen. Maximiliaan deed een middagdutje bij Rosmaunde. Hij is echt alle plekjes aan het verkennen en uitproberen.
Ontzettend leuk hoe goed hij hier op z'n plaats is. Ik ben er heel erg blij om. Dat heeft ie verdiend. Z'n ex-baasje op de hoogte gesteld en die is ook de koning te rijk. Eergister waren er mensen bij op de workshop die speciaal voor hem kwamen. Prachtig om te zien dat hij zich zo op z'n gemak voelde, terwijl toch iedereen om hem heen zat. Hij voelde natuurlijk de goede bedoelingen.

Later kwam er ook nog een boer onverwacht langs, die ik vorig jaar had ontmoet tijdens de Landbouwdebatten. Bracht als cadeau een strobaal mee - leuk! - was geraakt hoe vrij en heerlijk de dieren hier kunnen leven. Vertelde dat hij ook varkens had gehad, niet veel, maar er mee gestopt was vanwege alle regels en voornamelijk door het misdadige bloedtappen. Je reinste dierenmishandeling, maar het speet hem, dat hij geen varkens meer had. Hij viel hier van de ene verbazing in de andere. Nederland is helemaal verkloot, de boeren worden gedwongen te stoppen, er is geen lol meer aan. Dat bloedtappen ja en die onverdoofde castratie. Ik moet er werk van gaan maken.
En niet meer loslaten totdat het opgelost is.