De Dag van Hoe Moet Het Nu Verder?
Mooie workshop. Maximiliaan stal de show. Hij lag in het midden, bijna 30 man in adoratie om hem heen, een meisje met toverhanden kreeg hem vrijwel onmiddellijk plat. Vrouw Vos en Aagje zijn van slag omdat Maximiliaan er nu is. Vrouw Vos begon van opwinding te piesen en Aagje mocht van haar de massagesalon niet meer in. Keizer Maximiliaan voelt zich helemaal thuis. Hij loop overal naar toe, is vriendelijk en ontspannen. Stalker mijdt hem en verder is er hier en daarnog wat gekift, maar het valt erg mee.
Leuke mensen. Een clevere man vroeg zich af hoe het het verder zou gaan en of ik een volgende stap zou gaan maken. Alsof hij het rook!
Ik heb gezegd dat er inderdaad nieuwe plannen op stapel staan. En dat iedereen die interesse had zich kon inschrijven, omdat ik binnenkort een open dag hou om de nieuwe plannen te presenteren. Ook boden veel mensen hulp aan.
Nou wie weet hoe het zich allemaal nog gaat ontwikkelen...
Zaterdag 8 januari 2005
De Dag van Hij kwam - Hij zag - Hij overwon
Maximiliaan is naar buiten geweest! Ik vond dat het tijd werd. Vier weken geleden gecastreerd, alsmaar binnen gezeten, Miss Universe net berig af- alles bij elkaar dacht ik, vanavond moest het maar van komen. Alsof hij het voorvoelde. Toen ik hem vanmiddag vers hooi bracht was hij al door het dolle heen van blijdschap. Hij draaide pirouettes als een jonge big, liet zich er languit in vallen en rende met het hooi in zijn bek in de rondte.
Toen de plank voor z'n deur weggehaald. Hij liep meteen naar buiten. Eerst dacht ik nog, nou voorlopig even alleen in de ren, ik liep er een paar keer heen en op een gegeven moment was ie foetsie. Het gaas was al gesloopt en hij liep op het erf alsof hij nooit ergens anders was geweest. Het was al donker en alle dieren sliepen. Ik moest toch nog van alles doen, stal uitmesten en zo, dus ik kon het mooi in de gaten houden.
En ja hoor, op een gegeven moment daar kwam ie aan. De slaapstal in. Brutale Griet rekte haar hals meteen een meter langer uit, zo nieuwsgierig was ze. Ze zag het meteen. Een nieuwkomer! Stalker schoot overeind vanonder zijn strobult. Mannetje Bromsnor zocht onmiddellijk dekking en Billie Bofkont week achteruit. Stalker er op af. Dat werd een heel stevige matpartij. Stalker z'n staart stond steil overeind. Kort maar hevig. Het lukte Stalker nog net om M. de tent uit te vechten. Maar buiten even later een rauwe gil en Stalker vloog weg.
Maximiliaan is dus nu de baas. Hij ging daarna meteen bij Miss Universe slapen. Een echte oorlogsoverwinning dus. Het mooiste meisje van het erf werd meteen buitgemaakt.
Vrijdag 7 januari 2005
De Dag van De Zotte Belgen
'Heb het bestuur helemaal zot van u gemaakt' mailde de organisator van de Belgische landbouwbeurs me vandaag. Wat hebben die Belgen toch een enig taaltje. Dat betekent dat ik nu officieel ben geboekt als de publiekstrekker en wordt als zodanig ook opgevoerd in de persconferentie. Wat een giller. Ik ga er de dag er voor al heen om alles op te bouwen, slaap in hotel 'De Bonte Os', en treedt dan op de eerste beursdag elk uur op van 9.00 - 19.00 uur.
Doet me denken aan 1996, toen ik in Duitsland een voordracht moest houden over vrouwelijk ondernemerschap. Dat was ook zo leuk. Die Duitsers werden helemaal wild. Zelf zo formeel en altijd in het gareel was het kennelijk buitengewoon wat ik daar toen deed. Ik werd meteen gevraagd om workshops te geven in Oostenrijk. Hoewel ik toen veel makkelijker weg kon dan nu, omdat ik toen nog lang niet zo veel dieren had, heb ik dat niet gedaan.
Verder belde de organisatie van de Landelijke Dierenopvang Dag. O ja. dat is waar ook, dacht ik, daar doe ik ook aan mee. Zondag al weer de eerste workshop 'Communicatie met het Varken'. Ik zit dit weekend met drie dead lines voor stukjes die nog geschreven moeten worden. En de SKBN (Stichting Kinderboerderijen Nederland) dag komt er aan, daar moet ik de dag een beetje in banen gaan leiden als dagvoorzitter, kortom het nieuwe jaar is gewoon weer begonnen dus.
Donderdag 6 januari 2005
De Dag van De Dam & Giro 555
Gister kreeg ik het verzoek om vanavond op de Dam te verschijnen met de BB Bus om geld en aandacht te vragen voor de dieren in Azie. Na wat heen en weer gebel leek het beter om dat niet te doen. Dat kan beter op een ander, later moment.
Het lijkt me niet goed om nu al de aandacht van de mensen weg te halen. Verkeerde timing. Aanvankelijk waren de berichten dat de dieren vanzelf al gevlucht waren en zich in veiligheid hadden gesteld. Maar dat geldt voornamelijk voor de olifanten en andere wilde beesten.
Nu blijkt dat het vee en honden en poezen wel degelijk slachtoffer geworden zijn. Logisch, vee zit opgesloten, waar hadden die ook heen kunnen vluchten?
Er moet wel iets gebeuren, maar nu nog niet. Bovendien er wordt ook al veel op internet gedaan aan inzameling. Ik vrees trouwens dat de dieren die daar nog rondlopen wel de pan in zullen verdwijnen als de mensen daar nog steeds niks of te weinig te eten hebben...
Miss Piggy wordt aan alle kanten gefeliciteerd met haar uitgever(!). Haar grootste fan Myrte vroeg haar zelfs per mail of ze nu niet apentrots was. Ze loopt trouwens weer helemaal goed gelukkig. Nog een paar dagen, dan mag Maximiliaan voor het eerst naar buiten.
De DierenBescherming wil nu trouwens dat de overheid quarantainestallen laat bouwen voor gedumpte hangbuikzwijntjes en werkt aan een dossier, las ik. Dat is helemaal de limit. Eerst het advies doodspuiten geven en dan dit. Ze voelen zich zeker schuldig.
Dat ze nou echt niet wat creatiever en flexibeler kunnen denken en handelen als het er echt even op aan komt. Onbegrijpelijk. Hoe had Maximiliaan hier anders moeten komen als de AID ook niet had meegedacht aan een snelle oplossing?
Daar kon in eerste instantie ook niks, maar uiteindelijk hebben ze zich cooperatief en praktisch opgesteld. Bovendien zit Maximiliaan wel degelijk ook in quarantaine, maar dan wel hier. Ik snap er echt niks van.
Woensdag 5 januari 2005
De Dag van Mooi & Lelijk
copyright Jet Nijkamp
Vandaag lag er moois in de bus. Prachtige nieuwjaarskaart van Jet Nijkamp en Klaas Rozemond (Filosofie voor de Zwijnen).
Ook een erg lelijk bericht. Een gedumpt hangbuikzwijntje dat oververmoeid kwam aanlopen bij een vrouw in Nuenen.
De dierenambulance en dierenbescherming waren roomser dan de politie. Die vond het namelijk goed het dier te vervoeren (zonder oormerk). Zij wilden dat niet. De vrouw werd door iedere instantie van het kastje naar de muur gestuurd.
De dierenbescherming adviseerde het varkentje te laten doden! Eind van het liedje was dat de plaatselijke dierenarts 's avonds laat er nog heen ging om het dier dood te spuiten!
Om uit je vel te springen van woede. Witheet was ik. Meteen M. (t.v. programmamaker) gemaild om hier iets mee te doen. We gaan maandag in conclaaf.
De Belgische organisatie teruggebeld over hun landbouwbeurs. Het is de bedoeling dat ik de publiekstrekker van de beurs word en dat willen ze breed gaan uitventen op de persconferentie volgende week. Dat is dus weer een geweldige kans om de varkens in de schijnwerpers te plaatsen. Ik heb er erg veel zin in en zal het woord voor ze voeren als hun eigen PR Miep. Morgen bel ik ze terug met een voorstel. Ik kom midden tussen allerlei landbouwstands en traditionele varkensstalinrichtingen te staan.
Besloten om het dagboek van Miss Piggy een ander vervolg te geven dan in weblogvorm. Haar story blijft wel vanaf 27 juli 2004 op de site staan. 27 juli komt nu dus bovenaan te staan. Daarna kun je een kilometer naar beneden scrollen en dan stopt het op 2e kerstdag. Het krijgt een vervolg, maar anders. Ik kom er nog op terug.
Dinsdag 4 januari 2005
De Dag van De Belgische Landbouwbeurs
met dank aan Pieter van der Wilk
Eindelijk de bult emails de deur uit, die weer boven water kwamen na gedoe met de PC. Daarom weer een extra workshop ingelast, de 16e.
Telefoontje uit Belgie. Of ik wil komen om landbouw evenement luister bij te komen zetten eind januari. Daar heb ik wel zin in.
Maar een echt varken meenemen, zoals ze vroegen, zit er niet in. Dat geeft veel te veel stress. Maar ze hoeven er niet over in te zitten, ik maak er iets van. Het wordt een druk jaar, maar ik doe nog steeds alsof dat niet zo is. Het is wel lekker om nog heel even in het luchtledige te hangen. Morgen naar de Kamer van Koophandel om alles in orde te maken voor de Stichting Familie Bofkont. En daarna gaat het loos...
Maandag 3 januari 2005
De Dag van de Klaagmuur
Zo en nu doorzetten. Dat is het moeilijkste, want nu moet ik streng zijn tegen de poezen. Ze zitten het liefst op mijn toetsenbord - een ramp, want zo raak ik al mijn teksten kwijt - of lopen en springen op de paperassen, zodat alles voortdurend tegen de vlakte gaat. Dat schiet niet op, want ik Moet Mij Gaan Bezinnen Op Mijn Nieuwe Plan! Negen poezen is sowieso te veel voor in een ruimte die als een ordentelijk kantoor moet doorgaan. Ze bevechten elkaar ook voortdurend op territorium, dus piesen op papieren heeft ook een enorme aantrekkingskracht.
Op deze boerderij aan ruimte geen gebrek, dus maar weer eens een nieuwe poezenkamer voor ze ingericht. Inclusief manden, dekentjes, kachels en alles wat een poezenhart verder nog begeert. (zoals een af en toe voorbijtrippelend muisje) Maar.... het probleem is dat ik daar niet ben. En dat is wat ze willen. Waar ik ben, daar willen zij zijn. Dus zitten ze de hele dag in de vensterbank te mierken of ze er in mogen. En zo gaat het al jaren. Nu lukt het me nog in mijn schoonmaakmanie, maar op een dag ga ik toch weer door de knieen. En dat weten ze. Met hun eindeloze poezengeduld wachten ze op die dag...
Maar nu nog even niet. Stinkwijfje en Booswicht hebben de oudste rechten, die zitten dus nu in het kamertje dat aan mijn werkkamer grenst. Er zit een deur tussen van gaas. Ze kunnen me dus wel zien. Gekke Goudoog zit er trouwens ook. Die moet ik even goed in de gaten houden. Hij is weer mal aan het doen. Zijn jaarlijkse depressie heeft weer toegeslagen en nu likt hij zichzelf kaal. Dus hij moet weer aan de brandzalf. Zo hard kan hij zichzelf kapot likken, tot bloedens toe. Daartoe draagt hij een anti-lik kraag.
Maar goed. Booswicht pikt het niet. Ze zit de hele tijd te schreeuwen, met haar schorre demente bejaardenpoesjesgeluid. En ze hangt in die gaas deur. En maar klagen en klagen. De klaagmuur is er niks bij. Stinkwijfje is strategischer. Die zit de hele tijd uit dat ene oog van haar te loeren wanneer ze naar binnen kan glippen.