De Dag van Het Uitgestelde Feestje
Vandaag had Maximiliaan dus aanbeden en bewonderd kunnen worden. Er belde nog iemand op en Kokkie - buurtgenoot - kwam nog even aan. Verder is de schade beperkt gebleven. Dat wil zeggen dat er niemand vergeefs kwam. Het heeft al die tijd wel luid en duidelijk op de site gestaan maar lang niet iedereen heeft internet, lezen het in de Telegraaf, etc. Kokkie was op de fiets en had weer een muts met 5 piepkleine kuikentjes in zijn rugtas zitten. Die wilde hij alleen maar even laten zien. Wat een schatjes weer. Hij bracht hier met het feestje van Miss Piggy ook 3 van die kleintjes mee. Dat zijn nu de 3 musketiers geworden. Al grote uit de kluiten gewassen nozems die altijd samen zijn. Kippen zijn echte family dieren, die zullen elkaar nooit in de steek laten.
De 5 piepkleine kuikentjes zijn in een onmogelijke tijd van het jaar geboren. Veel te koud. Vandaar dat hij ze in huis had genomen. Het was natuurlijk wel zijn bedoeling denk ik om ze hier te laten. Dat was ook erg verleidelijk, maar het komt nu niet goed uit. Veel te druk met Maximiliaan en de rest van de Familie Bofkont. Maar hij verzekerde me dat dat niet de bedoeling was, alleen maar om te laten zien. Toen hij weer wegfietste vroeg ik me af of die kleintjes niet zouden stikken in de rugzak. Of stel je voor dat hij bij thuiskomst die rugzak in de hoek zou zetten en ze helemaal zou vergeten? 'Zet het van je af Westerhof' zo sprak ik mezelf toe. 'Het is niet jouw verantwoording, je kunt niet alle dieren van de hele wereld redden'. Dat moet ik maar heel vaak gaan herhalen, want het dat beeld van die schattige kuikentjes krijg ik niet meer van mijn netvlies af.
Martien, de schaapsherderin belde. Ze is nu al weer aan het plannen voor de lammetjestijd, die al begin januari begint. Ik ga eind februari, begin maart, dan zijn er al volop, de laatste ooien staan dan op springen en die die gaan we dan samen verlossen. Ik verheug me er al op.
Zaterdag 18 december 2004
De Dag van Saakje & Maximiliaan
bron: kopspijkers.nl - voor filmpje klik hier
Een gedoe vanochtend. Moest een gastles geven voor de Sophia Vereeniging ter Bescherming van Dieren. Was er geen sleutel van de school waar we in moesten (Amsterdam West). Daar stond ik met model Aagje onder mijn arm op de stoep. Gelukkig woonde een van de cursisten in de buurt.
Een piepklein schattig huisje, begane grond godzijdank, anders had ik Aagje niet door het smalle trappengat omhoog gekregen. Daar overvielen we twee mensen die net aan het ontbijt zaten. Het was zo klein dat we eerst moesten blijven staan. Maar de gastvrouw improviseerde snel een tv en videorecorder bij mekaar en toen zijn we allemaal op de grond gaan zitten. En het werd verschrikkelijk leuk! Ik gooide de inhoud van mijn tas leeg en trok de ene na de andere foto van de Familie Bofkont omhoog en heb daar het hele verhaal omheen gebouwd.
Halverwege moest ik nog live in een radio-uitzending over Maximiliaan. Maar dat kwam goed uit, want ik was toen net zo'n beetje op het punt om zijn verhaal uit de doeken de gaan doen. Heel leuke ochtend dus.
Saakje, het ex baasje Van Maximiliaan is langs geweest. Het was een mooi moment. Toen ze hem riep, schoot hij uit het stro omhoog en kwam onmiddellijk op haar toe. Ze heeft hem achter zijn oortjes gekriebeld vanachter het schot en dat deed hem zichtbaar goed. Toen hij er genoeg van had, draaide hij zich om en ging weer in zijn slaapnest liggen. Het lijkt of hij meer op zijn gemak komt. Is hier nu ook al weer meer dan 14 dagen.
We hebben nog naar Kopspijkers gekeken. Maximiliaan is derde geworden in de verkiezing 'Zwatelaar van het Jaar'. Het werd slordig aangekondigd door Jack Spijkerman. "Die jongens van die varkens". Dat klinkt onverschillig. 'Die studenten van varken Maximiliaan' had meer recht gedaan.
Saakje vertelde dat ze inmiddels was opgebeld door de beheerder van de kerk. Die had nog een heel verhaal. Nou allemaal redenen om het een en ander eens goed uit te gaan spitten. Maandag ga ik er mee beginnen. Wordt Vervolgd.
Vrijdag 17 december 2004
De Dag van Hoe Bestaat Het
bron: Schotse Hooglander Stichting
Vanochtend naar de rechtbank geweest. Natuurmonumenten moest voorkomen omdat er een paar runderen zonder oormerk liepen in een van hun natuurterreinen. Een paar weken geleden had in de krant gestaan dat ze ook wilden chippen. Maar tot mijn stomme verbazing hadden ze geen advocaat (waarom in godsnaam niet, ze hebben heel veel geld!) en eigenlijk ook geen case. Hoe bestaat het!
Het is een heel verhaal maar het komt er op neer dat in hun geval chippen helemaal niet gunstig is, omdat ze moeten kunnen zien welk kalf bij welke moeder hoort. Het schijnt dat bij die (semi) wilde kuddes de kalveren in een groep bij elkaar leven en af en toe naar moeder gaan om te drinken. En dat moet ja dan maar net zien. Dat lukt dus niet in zo'n natuurterrein. Dat wist ik niet. Ik dacht dat moeder en kalf altijd samen waren. Nee dus.
Ze moeten nu een boete betalen. Het goede nieuws is dat de officier van justitie zei dat er wel gelobbyed moest gaan worden in Brussel om kenbaar te maken dat er een alternatief moet komen voor het oormerk. Wat een gemiste kans van Natuurmonumenten.
Ze hadden met een avocaat op basis van mijn jurispredentie de kwestie makkelijk kunnen winnen lijkt me. De rechter was niet van kwade wil, en toonde gemeende interesse.
Maar het lijkt waarschijnlijker dat in dit geval mensenwelzijn had moeten preveleren boven het oormerken. Het is namelijke levensgevaarlijk om deze beesten te benaderen, zeker als ze jongen hebben. In de normale veehouderij worden er per jaar al ongeveer drie boeren gedood door Moeder Koe als ze haar kalf willen oormerken, laat staan bij deze oerrunderen...
De middag is helemaal opgegaan aan het geven van het interview aan het nieuwe blad 'Dierenarts in Beeld'. Het was al donker toen we nog even een rondje dieren gedaan hebben. Toen ik later de voicemail afluisterde stond Hart van Nederland er op over Maximliaan. Dat komt maandag wel weer. Miss Universe is berig en staat voortdurend bij hem voor de deur. Hij lijkt iets rustiger en vriendelijker te worden. Morgen komt Saakje langs. Ik ben erg benieuwd.
Donderdag 16 december 2004
De Dag van Dierenartsen & PR
Dat was een aangename bijeenkomst met de Veterinaire Praktijk Managers. Dierenartsen, dierenartsassisten en de VMP'ers allemaal op Het Beloofde Varkensland. Een middagje workshop 'De Dierenartspraktijk & PR'. Toen ze eenmaal los kwamen werden ze steeds leuker en creatiever. Heb met ze afgesproken dat ze hun persberichten naar mij kunnen mailen ter overleg. De dierenartsen zitten tegen een omslag aan.
Aanvankelijk not done om iets te doen aan PR, zullen ze nu overstag moeten om allerlei redenen. Niet in de laatste plaats concurrentie. Een dergelijk iets hebben advocaten ook doorgemaakt. En zie ze nu eens. Ze vechten mekaar van de buis af. Na afloop kwam een dierenarts uit Twente vragen of ik daar ook wel communicatielezingen gaf. Tuurlijk, hartstikke graag zelfs.
Helaas moest ik ze om 18.00 uur verlaten, want om 19.30 werd ik verwacht door de Sophia Vereeniging in een of andere school in A'dam West. Ik ben door hen gevraagd voor gastlessen in de EHBO opleiding. Het onderwerp: bijzondere huisdieren en helemaal vrij om het in te vullen. Nou dat was spekkie naar m'n bekkie. Wat een feest om te doen. "Ha de moeder van Max" werd er geroepen toen ik op straat liep. Want Max deed zich vandaag weer gelden in de media. Telegraaf schreef er weer over en radio Drenthe, Het Dagblad van het Noorden en Radio Emmen hingen weer aan de lijn. Dus het menneke werd ook weer onderwerp van gesprek.
Omdat die hele geschiedenis zo'n staart krijgt ga ik helemaal bij het begin beginnen. Eerst naar de kerk waar het allemaal plaatsvond. De vriend van het vanavond faciliterende Sophia meisje werkt bij die kerk en daar ga ik dus maar eens op af. En er was vanavond een helderziende jongen bij. Die wil ook mee. Nou dat kan.
Veel mail, allemaal nog over 2Vandaag. Heeft veel losgemaakt. Ook een mail van een kinderboerderij die met een oude koe zit die weg moet. Tot half januari krijgen ze de tijd iets anders te regelen anders gaat ze naar de slacht. Of ik etc......
Woensdag 15 december 2004
De Dag van de BBC
Pech en geluk tegelijk vandaag. Vandaag zou de BBC World Service langskomen voor een reportage op Het Beloofde Varkensland (The World Today). Honderden miljoenen luisteraars over de hele wereld werd er gezegd, nou ja laten het er tientallen zijn dan is het nog krankzinnig veel.
Maar door omstandigheden moest ik onverwacht weg. Dennis gebeld en gevraagd of hij de honneurs kon en wilde waarnemen. Dat deed hij en zo te horen met groot succes. Heerlijk om op iemand te kunnen rekenen met wie je de oorlog kunt winnen. En ontzettend leuk voor hem. Z'n eerste zelfstandige media-optreden en dan ook meteen internationaal. Met alles d'r op en d'r an. Ze hebben ook Vrouw Vos en Aagje gemasseerd en iedereen was er lyrisch over. Ik ben er erg blij mee.
Heks was weg en is gelukkig weer terug. Ik herinnerde me plotseling dat de zolderdeur gister een poosje open heeft gestaan, dus daar maar eens gaan roepen. Eerst gebeurde er niks, maar ineens hoorde ik toch een geluid. En ja hoor daar was ze dus. Mal poesje, op die ijskoude zolder, niks geen gemiauw of geklaag, anders was ik er wel eerder achter gekomen.
Booswicht is aardig opgeknapt, maar wordt ouder en trager, heel duidelijk te merken. Als ze de kans krijgt kleeft ze de hele dag en nacht tegen me aan. Als ik een veiligheidsspeld aan haar zou bevestigen zou ze zo als broche op m'n kleren gespeld kunnen worden en daar de rest van haar leven blijven zitten.
Gelukkig heb ik Saakje - Maximiliaan's ex baasje - eindelijk gesproken. Ze vertelde dat M. bij haar nooit agressief geweest was. Wel erg stil en schrikachtig na zijn avontuur, maar aanvallen had hij haar nog nooit gedaan. Dus dat geeft nog alle hoop. Ze komt aanstaande zaterdag op bezoek. Dat is heel fijn. Heel benieuwd hoe M. op haar zal reageren.
De 2Vandaag reportage van vandaag is erg mooi geworden. Echt met aandacht gemaakt. Een heel volwassen item. Ik word naast allerlei andere benamingen aangekondigd als de varkenstherapeute. Het wordt steeds deftiger, hahaha. Heel veel reacties. Van de reclamevrouw die nu ook iets anders in haar leven wil gaan doen, tot een man die net zo'n varkentje als Miss Universe wil kopen, tot de glaszetter die de ruit waar M. doorheen ging, wil komen vervangen en van de moeder die haar 7-jarig zoontje huilend in bed aantrof om Maximiliaan.
Klik hier om het Twee Vandaag item on-line te bekijken.
Wat doen de dieren toch altijd een appèl op ons gevoelsleven. Nu nog komen er reacties van de deelnemers aan de workshop van afgelopen zondag. Alle belevenissen hier schijnen altijd heel lang door te werken en tot zelfreflectie te leiden. Goed zo dieren, ga zo door met die geheimzinnige verleidingstactieken. Zo wordt de hele mensheid op den duur eindelijk doordrongen van het feit dat jullie een lekker leven verdienen!
Dinsdag 14 december 2004
De Dag van De Chipkoningin
'Levende Have' lag in de brievenbus. Aagje staat mooi groot op de cover. Ik mag er ook nog bij. De Chipkoninigin staat er bij geschreven.
Aagje of ik? Voor mij is het Aagje. Ik heb 100 extra exemplaren gekregen om links en rechts rond te delen en daar dan meteen reclame voor 'Levende Have' - het blad voor hobbydierhouders - mee te maken. Dat komt goed van pas. Overmorgen komt hier een hele berg dierenartsen, die kunnen dan meteen eentje krijgen. Verder niks bijzonders vandaag. Moet je mij horen. Blinq kwam opnames maken voor Zappelin, het dagprogramma van de VPRO. Een paar jaar geleden zou dat een hele gebeurtenis zijn geweest. Nu kost me dat geen zenuwen meer. Dat is wel heel lekker, dan kan ik me gewoon concentreren op dat waar het over moet gaan, namelijk de PR voor de varkens. Vanavond was ik op AT5 in 'Kort Amsterdams'.
Daar hebben ze iets leuks van gemaakt. Ik kon zien dat de media-ervaring van de afgelopen jaren z'n vruchten begint af te werpen. En Maximiliaan!
Ik lag gewoon naast hem in het stro. En hij zag er zo ontspannen uit. Goed om te zien. Zo kan het dus weer worden. Zo moet het dus weer worden...
Maandag 13 december 2004
De Dag van Max laat 2Vandaag in de Kou staan
We hadden het nog wel zo leuk bedacht. 2Vandaag zou vandaag de klus afmaken van Maximiliaan. En in het eindshot zou ik lekker naast Maximiliaan in het stro kruipen. En daarvoor nog wat op de laptop werken, gezellig in zijn huis. Eind goed, al goed. Nou dat ging dus mooi niet door. Het was er trouwens perfect weer voor geweest. Het was stervens koud en alle varkens lagen zowat de hele dag binnen, diep weg gedoken onder het stro.
Maar de mannen waren geweldig en we hebben allerlei andere opnames gemaakt. We zijn nog wel bij Maximiliaan geweest natuurlijk en hij heeft nog wat van de druiven gesnoept. Hij had een tamelijk rustige dag. Na een kribbige uitval vanochtend leek hij het redelijk naar z'n zin te hebben.
Zo te zien herstelt hij goed van de castratie. Hij is levendig en beweeglijk genoeg.
Natuurmonumenten verschijnt aanstaande vrijdag ook voor de rechter in verband met het niet willen oormerken. Ik ga er naar toe, ben erg benieuwd hoe dat uitpakt. Het is passen en meten komende week qua tijd. Veel klussen, veel media, veel schrijfwerk met deadlines.
En ik wil op zondag de 19e ook nog met de Familie Bofkont op straat met een 'ludieke actie'. Ik haat het woord ludiek maar kan zo snel niet een beter ander woord vinden. Wakker Dier heeft heel handige en praktische tips op hun site gezet voor wie vegetarisch wil gaan eten met de Kerst en wie weet voor altijd wel...