Welkom bij Familie Bofkont op Het Beloofde Varkensland...





Zaterdag 17 juni 2006
De Dag van De Grote Geboortebeperking




Ja hoor, Kippie is iedereen weer te slim af geweest. Gister zat ze er ineens weer met 2 snoezige kuikentjes. De vorige keer had ze Zwartje & Witje als buren. Toen ging het na een week al mis...
Maar zoals bij ieder moederdier telt maar een ding: overleven.

Deze keer had ze zich blijkbaar onder de kast verstopt om daar haar eitjes uit te broeden. En omdat hier inmiddels de Grote Geboortebeperking is ingetreden, heeft ze zich heel goed schuil gehouden. Met succes.
En dat moet gezegd: ze heeft zich toch enigszins aan de huisregels van de Familie Bofkont gehouden. Het zijn er maar twee.

Zo te zien is Jan de vader. Of heeft de Magier dit nog geflikt, net voordat ie tbs kreeg?
Hoe dan ook, ik ben blij dat ze het weer gewonnen hebben, want wat is het weer leuk...



Vrijdag 16 juni 2006
De Dag van 'Hoe Kom Ik Op Voor Mijn Dieren' - voor beginners




Het Hangbuikzwijn Remi dat moest vertrekken van de Kinderboerderij uit Uden omdat de eigenaar met 'nieuw jong spul' wil beginnen, heeft een nieuw tehuis. Godzijdank. Hij woont nu in Asten bij twee andere hangbuikjes. Heeft veel plek, kan en mag wroeten en ligt al heerlijk in de modder. Ik ben zo blij! En hij heeft het nog goed getroffen ook. Het lijkt me een heel leuk varken met die leuke grote oren.

Ik had hier in de buurt ook nog een adres voor hem geregeld, maar dat was dus al niet meer nodig. Zo zie je maar, de aanhouder wint. Wietske, die de hele zaak heeft aangezwengeld, was eerst erg onzeker of het allemaal wel zou lukken. Maar ik heb haar verschillende keren van peptalks voorzien en dat heeft gelukkig geholpen. Ze heeft volgehouden. Remi is gered. Iedereen bedankt die via deze weblog meegeleefd heeft.

Nu heeft de gemeente Utrecht weer wat. Er wordt binnenkort in Utrecht een nieuwe stadsboerderij geopend op een terrein waar nu 2 hangbuikjes bij een speeltuin wonen. De gemeente wil die 2 hangbuikjes niet 'overnemen' en dus moeten die weg.
Het zijn geen jonkies meer, ze zijn 10 jaar en een heeft last van artrose.
En daarvan zegt de gemeente dus, moven met die dieren. Wij willen ze niet.
Wij willen ze niet? Ik werd wild toen ik dat hoorde.
Uiteraard is er door de speeltuin (huidige eigenaar) gevraagd of ze op Het Beloofde Varkensland mogen wonen.

Maar ik ben het er helemaal niet mee eens dat ze uberhaupt overwegen om hun varkentjes weg te doen. Je gaat toch niet twee hangbuikjes op leeftijd verkassen met alle risico's van dien? Omdat de Gemeente dat wil?
Zij gaan daar notabene een Stadsboerderij openen! Nou dan kunnen die hangbuikjes toch helemaal mooi blijven zitten? De gemeente Utrecht kan de pot op.

Nu heeft de speeltuin mijn hulp ingeroepen.
Ik wil ze dolgraag met raad en daad bijstaan, maar dan wel met het uitgangspunt dat de hangbuikjes blijven wonen waar ze wonen. Wat zou ik dolgraag naar die gemeente toegaan om hun schandelijke dierenbeleid op tactische en strategische manier aan te pakken. Maar helaas de speeltuin wil hun handen niet branden aan kritiek op de gemeente. Ja dan houdt het op, als zij het niet durven en/of willen kan ik niks. Doodzonde. Een grote gemiste kans.

Ik denk dat de gemeente wel anders zou piepen als ik ze fijntjes laat doorschemeren dat ik zo met dit verhaal naar de pers kan toestappen... Echt jammer.
En verschrikkelijk voor de hangbuikjes natuurlijk.
Ook daar is het woord slacht al weer gevallen.
Ik zou zo trainingen willen gaan geven 'Hoe kom ik op voor mijn dieren.'
Meteen. Dat lijkt me hard nodig, maar ik vrees dat er niet veel inschrijvingen zouden zijn...

Gisterochtend leuk coachingsprojectje afgerond. Journalist schreef boek over dieet op basis van rauw voedsel en moest daar een verhaal over houden voor 300 man publiek. Erg leuk om aan die presentatie te werken. Ik kreeg gisteravond laat nog een enthousiast telefoontje dat het zo goed gegaan was. In dat boek wordt ook een vrouw geinterviewd die al 2 jaar niet meer gegeten heeft. Ze leeft op adem - dus van de lucht - en heeft daardoor het licht gezien.

Interessant fenomeen. Complete beheersing - lees controle over je lichaam en geest. Handig ook, want je houdt lekker veel tijd over. Maar wat saai! Lekker eten is toch een van de aangenaamste dingen in het leven. Moet er niet aan denken dat dat weg zou vallen. Dan maar niet verlicht...



Donderdag 15 juni 2006
De Dag van Terug Naar Af




Voorbij het mediterrane gevoel. Regenachtig, grauwe luchten.
Ook mooi. Maar het gevoel van totale vrijheid - dat op de een of andere manier toch altijd aan die zomerse dagen hangt - is weg.

Dat begon gister al met een tetelefoontje dat mijn vader een tia had gehad (lichte beroerte). Afspraken omgezet en meteen naar Hilversum. Had me op heel erg ingesteld maar het had veel erger gekund. Bijna 89, maar een oersterke geest, wil nog lang niet dood - volgens mij nooit - dus die zie ik de volgende 10 jaar nog wel volmaken. Zijn broer is ook al bijna 97, de Westerhoffies worden allemaal oud. Straks er weer heen, er moet toch een hoop geregeld worden.

Dan komt er zaterdag aanstaande hoog bezoek uit China samen met Anno Fokkinga, de schrijver van het boek 'Varkens.' Het hoge bezoek is een Chinese varkensexpert, daar kennelijk een celeb met een eigen televisieprogramma, die van tijd tot tijd Europa aan doet om zich verder te ontwikkelen/orienteren op het varken.

Deze keer wil hij ook Het Beloofde Varkensland bezoeken.
Dus... wordt er hier weer heel wat afgesloofd.
De Blije Beesten Bus, die na het bezoek van National Geographic nog met riet bekleed moest worden, moet nu zaterdag gewoon klaar staan ter verwelkoming.
Gaat dat lukken?
Wordt Vervolgd.



Woensdag 14 juni 2006
De Dag van Hitte Verbroedert (2)




De Les in Dierengeluk van deze week heb ik aan de hitte gewijd.
Op dierennieuws.nl laat ik zien en lezen hoe Rosamunde door de warmte mild geworden is. Les 22 - Hitte verbroedert...

Wie zich ook niet meer zo druk maakt is Brutus.
Ik zag hem al een paar keer samen met Brammetje & Bonestaakje schuilen tegen de warme zon.

Geen spoor meer van kribbigheid of bangmakerij.
Ze liggen allemaal voor Pampus naast elkaar.
Waar zouden ze zich in godsnaam nog druk over maken in die moordende hitte?



Dafne's column voor Twee Vandaag - 13 juni 2006:

Boze Beesten?

'..Sommigen scheppen op dat zij als baby met hun hond opgroeiden. Altijd samen en niks aan de hand. Het zal dus wel aan die stomme ouders gelegen hebben. Grote verontwaardiging over het afmaken van de hond. Iemand schreef: 'nou lekker, eerst je kind en dan ook nog je hond.' '
lees verder...



Dafne's Lessen in Dierengeluk voor Dierennieuws - 12 juni 2006:

Les 22 - Hitte verbroedert ...

Het is heet. Bloedheet.
Er is sprake van een hittegolf.
Alle dieren van Het Beloofde Varkensland zoeken verkoeling in de schaduw.
lees verder...


Dinsdag 13 juni 2006
De Dag van Modder & Sloten




Er zijn nog maar twee plekken waar je kunt zijn:
in de modder of in de sloot.
Ik wou dat ik een varken was, dan deed ik het ook.

Of Arie Bombarie die uitgebreid gebadderd heeft in een teil water.
Mal beest.
Nergens voor nodig dat teiltje, want sloten en water genoeg.
Hij geeft hele shows ten beste, achterstevoren koppeltjeduiken, dat soort dingen.

Maar nee, ik moet vandaag gewoon werken voor de dierenkost.
Op naar Amsterdam dus.
Wordt Vervolgd.



Maandag 12 juni 2006
De Dag van Beeldschoon Kalf & Varkensvoetbal




Toen ik gister druk bezig was alles in orde te maken voor de Bruid werd ik gebeld. "Met Erik van Vliet, je bent nu live in mijn radio-uitzending, vertel eens Dafne gaan jouw varkens vanmiddag ook voetballen?"

Bleek dat er een belangrijke wedstrijd was. Wist ik veel.
Het gedoe erom heen is me uiteraard niet ontgaan, maar dat er gister een belangrijke wedstrijd was wist ik niet. Laat staan wie er dan speelde.

Er volgde een hilarisch gesprekje over voetballende varkens en ik speelde het spel onmiddellijk mee. Dus ik vertelde dat de bio-industrielummels tegen de hangbuikers zouden gaan spelen, achterop het land, etc. etc.

Vraagt de radiomaker plotseling wie er gaat winnen. Nederland of Servië-Montenegro?
Help! Toen heb ik Billie Bofkont geraadpleegd en die zei 1- 0.
Dat vertelde ik dus ook precies zo op de radio.
En....hij kreeg gelijk! Die Billie Bofkont toch...

De groep van de Bruid had speciaal laarzen aangeschaft voor de gelegenheid.
Gebloemde, gestreepte, met noppen, een echte laarzenparade.
Mooi! En leuk dat het was. Geweldige meiden allemaal.

Twee vertelden bizarre verhalen over varkens in Laos en Vietnam.
Daar hadden gezien hoe varkens vervoerd werden op de brommer.
Stapelsgewijs.
Twee naast elkaar met de koppen vooruit, de volgende twee daar dwars op, dan weer twee met de koppen vooruit etc. Zoals wij eergister de hooibalen hebben opgestapeld in kruisverband!
En daar werden dan weer allemaal touwen omheen gesjord.

Varkens vervoerd als stukgoed. Verbijsterend.
Wat ik er nog het meest raadselachtige aan vind is hoe ze dat flikken.
Zouden ze die varkens eerst bewusteloos slaan met een hamer op hun kop?
Anders is het toch godsonmogelijk?

De tondeuse voor Caesar is niet gelukt bij de Geitenboerderij. Ze hadden er geen.
Wel een beeldschoon kalf - om te roven gewoon - en massa's geitjes, die met zachte bekjes aan je knabbelen.
Maar dat kalf! Hier met dat kalf!