Welkom bij Familie Bofkont op Het Beloofde Varkensland...
Zondag 30 april 2006
De Dag van De Konigin & GAIA
Vrijdagnacht kwam ik heel laat thuis - of zaterdagochtend vroeg eigenlijk. Wilde eerst in Amsterdam blijven slapen, maar bedacht me. Toen ik op de boerderij kwam, wilde ik eerst de Volvo naast de boerderij laten staan, maar bedacht me. Ik reed ik door tot achter de hooimijt.
Maar goed dat mijn instinct nog altijd feilloos werkt.
Ik werd opgeschrikt door een onophoudelijk angstaanjagend gekrijs.
Het kippenvel stond op mijn rug. Hoe lang was dit al bezig?
En wat was er aan de hand? De Zanger?
Ik stormde op de tast de stal binnen.
Het duurde even voor ik het licht aan had.
Godzijdank. Het was Babybig. Ze zat boven op Wim.
Wim krijste de longen uit zijn lijf, maar maakte geen aanstalten om te vluchten.
Arme Wim. Arme BabyBig. Zo berig zijn en zo graag willen, maar geen man te vinden. Met moeite kon ik haar met een appel naar buiten krijgen. Wim en De Zanger kregen er ook een voor de schrik.
En ik dankte God op mijn blote knieen dat ze De Zanger met rust heeft gelaten. Ik moet er niet aan denken dat ze bij hem over het hek was gesprongen... Voortaan moet ik BabyBig als ze berig is dus 's nachts achter een gesloten deur houden.
Vanmiddag komt GAIA - de Belgische Dierenbescherming - met een enorme delegatie. Lang geleden al afgesproken. Toen dacht ik nog dat het vandaag Koniniginnedag zou zijn. Ze wilden eerst in Amsterdam gaan lunchen. Dat heb ik ze toen sterk afgeraden, vanwege Koninginnedag. Achteraf had dat dus toch gekund, omdat het gister al gevierd werd.
Nu komen ze straks hier met de lunch en daarna gaan we de varkens masseren. Hoop dat het wat lekkerder weer wordt. Gister was het zo koud. Heel eventjes scheen de zon, toen ben ik snel met de feesthoedjes naar buiten gegaan.
Het was geen doen in m'n eentje.
Een hoedje opzetten was al een hele toer omdat ze er veel te nieuwsgierig naar waren. Stond het er eindelijk een seconde op, dan schudden ze met hun kop zodat het op de grond viel. Daar doken ze dan onmiddellijk op af. En zo zijn alle hoedjes gesneuveld onder veel gewroet en gebijt.
Alleen Gieltje bleef heel even liggen.
Is het geen schoonheid?
Zaterdag 29 april 2006
De Dag van De Feesthoedjes
Heb feesthoedjes gekocht en oranje tompoezen. Het Parool zoekt bijzondere Koninginnedag-foto's voor in de krant. Ik ga straks kijken of ik mijn roze lummels met een oranje hoedje op de foto kan krijgen.
Nergens hoedjes te vinden. Ik heb er stad en land voor afgelopen gister.
Vond uiteindelijk wat ik wilde hebben bij Zeeman. Maar die zijn niet oranje.
Eerst dus nog even een uurtje knippen en plakken met oranje papier.
Wat is het weer koud en dan die wind! Ontzettende mazzel gisterochtend met de opnames van Brutus. De camjo was er om 10.00 uur en het was prachtig zonnig en echt warm. Ik heb Brutus nog een heerlijke massage gegeven in de zon, tot een superjaloerse Miss Universe op hem afstoof.
Martin de Wit van RTV Utrecht heeft schitterende opnames kunnen maken, ook o.a. van een lui geeuwende Vrouw Vos.
Daarna hebben we nog een radio-reportage gemaakt.
Martin was nog niet vertrokken of het werd steeds kouder en het ging steeds harder waaien. Zie je wel. Al die mazzel komt door Brutus z'n staart. Die dubbele krul brengt geluk...
Brutus Beroemd:
Maandagochtend op de radio - Utrecht Wordt Wakker - waarschijnlijk 8.15 uur of rond 9 uur.
Maandagavond op de televisie - U Vandaag - om 18.00 uur en daarna ieder uur herhaling.
Vrijdag 28 april 2006
De Dag van De Zeven Logés
Gister zijn er nog 4 logés bij gekomen. Vier dikbil koekalfjes, ik schat ze een maand of zeven. Ze zijn schuw, maar wat zijn ze leuk.
En wat hadden ze nog veel mooier kunnen zijn zonder die verdomde oormerken en mét hoorns.
De stront zit overal aan ze vastgeplakt - ze komen rechtstreeks uit de stal - maar na een paar flinke regenbuien komt dat wel weer goed.
Rosamunde is door het dolle heen. Ze vindt het prachtig, die nieuwe pinken. De kalfjes zijn over de de dam heen gekomen en lopen nu gewoon bij mij in de boomgaard en op de akkers.
De stiertjes - een jaar oud - staan aan de andere kant van de sloot naar ze te loeien.
Voor hoelang nog? Het slootje is maar heel smal...
In ieder geval blijven ze allemaal tot het najaar.
Ik wil proberen of ik ze wat makker kan krijgen.
De stieren zijn wild en de pinken zijn vreselijk schichtig.
De zwaluws zijn er ook weer en druk bezig een nieuw nestje te maken in de koeienstal. Vorig jaar hebben ze hun oude huisje gerenoveerd, maar nu zijn ze aan iets nieuws begonnen.
De zomer kan weer beginnen.
De Zanger heeft gister een poosje het erf voor zich alleen gehad. Na een paar uurtjes is hij al weer naar huis gegaan. Toen ik ging kijken lag hij er zo vreselijk moe bij.
De tumor in zijn testikel heeft inmiddels een enorme omvang gekregen.
Er moet iets gebeuren. Ik zal een beslissing moeten nemen...
Gisteravond naar Jimmy's farm gekeken. Zo herkenbaar allemaal. Wat een geploeter. Er gaat geen dag voorbij of er iets wel iets aan de hand. Zijn varkens die continu uitbreken, alles slopen, zo eigenwijs als een deur zijn. De omvang van de werkzaamheden, de tegenslagen, maar ook het vrije leven, de schoonheid van de dieren en de omgeving.
Godzijdank hoef ik geen varkens naar de slacht te brengen.
Die leuke dieren zomaar dood moeten maken.
Dat gedraai aan die meterslange worsten in die winkel, ik moet er niet aan denken.
Moet vanavond weer naar de dierenarts. Elvis - haantje - is vreselijk aan de diarree. Maandag is Boy George aan de beurt. Die snottert de hele Bovenkerkerpolder weer bij elkaar. (chronische niesziekte). En zo is er ook altijd wat op Dafne's Farm.
En nu moet ik opschieten, want TV Utrecht komt zometeen voor een item over Brutus.
Ze willen weten hoe het met hem gaat sinds hij weg is bij de slager en nu van z'n oude dag mag genieten. Z'n oude dag? Wat een misvatting is dat toch altijd. Als een dier niet geslacht wordt en mag blijven leven, denkt iedereen altijd dat ze gepensioneerd zijn.
Terwijl Brutus amper twee jaar is. Nog lang niet volwassen zelfs.
Zijn leven staat nog in de startblokken...
Donderdag 27 april 2006
De Dag van Bep & Toos
Witje & Zwartje heten voortaan Bep & Toos.
De twee gedumpte hangbuikzwijnjes (afgelopen januari) hebben een paar maanden op Het Beloofde Varkensland gewoond.
Ze zijn hier goed aangesterkt na hun ellendige avontuur op de Veluwe. Het vroor toen dat het kraakte en zo moesten ze daar een paar ijskoude nachten doormaken.
Het is gelukkig allemaal goed voor ze afgelopen.
Ze zijn onlangs verhuisd naar hun definitieve bestemming. Bij heel lieve mensen, een prachtige omgeving, lekker veel ruimte buiten, een mooi huisje en nog extra gezelschap van Teun, een hangbuikbeertje van ongeveer 8 maanden.
Het was van meet af aan de bedoeling dat Zwartje & Witje hier niet zouden blijven wonen. Ze hebben al die tijd in het Varkenshotel doorgebracht. Een eigen plek, 2 ruime vertrekken met een uitloop in een binnentuintje. Ze zijn nooit bij de andere varkens geweest. Zo hadden ze lekker veel privacy en konden goed tot rust komen. Het Varkenshotel is een fijne ruimte. Erg handig om achter de hand te hebben mocht zich ergens een accuut noodgeval voordoen.
Volgende week ga ik Bep & Toos opzoeken, samen met Peter Klaver, mijn vaste dierenarts, die Witje & Zwartje meteen onderzocht heeft toen ze op Het Beloofde Varkensland kwamen.
Hij is ook benieuwd hoe ze het nu hebben en dan kunnen ze meteen gechipt.
En...het is niet helemaal zeker of Teun al gecastreerd is.
Toen ik hem zag was het al heel laat en donker buiten. Hij werd me voorgesteld als zeugje, dus dat nam ik aan. Maar toen bleek dat Bep & Toos heel anders plasten dan Teun (die toen nog Miss Wedding heette) werd ik de volgende dag daarover meteen gebeld.
Er werden foto's opgestuurd van Teun z'n achterwerk, maar bij zo'n zwart zwijntje is dat moeilijk te zien op een foto. Mogelijk is het een binnenbeer.
We gaan het allemaal meemaken volgende week.
En eventueel meteen castreren, mocht dat nodig blijken.
Onder algehele narcose. Dat spreekt vanzelf.
Dafne's column voor Twee Vandaag is on-line
Woensdag 26 april 2006
De Dag van Rosamunde, Baas B. & Brutus
Brutus is het neefje van Baas B.
Of van Lange Frans, dat kon ik niet goed horen.
Zo hard schreeuwden de jongens door elkaar heen.
Alles was keihard, vet of cool.
De kinderen van de Bijlmerse school waren wild gister.
En zij niet alleen. Rosamunde stormde ook als een idioot door de boomgaard heen en weer. Ze was zo woest dat we er niet bij konden.
Nog wel even geprobeerd, maar dat was gewoon te link.
Brutale Griet ging ook meedoen en plotseling leek de boogaard op een Spaanse arena met wel 24 matadors en 2 stieren.
De kinderen gilden het uit en stormden alle kanten uit.
Rosamunde sprong er als een dolle stier tussendoor, de kop vooruit. Wegwezen, hier komen ongelukken van, dacht ik onmiddellijk.
Zou er iets te gebeuren staan?
Als Rosa zo doet, heeft dat altijd een reden.
Zou het prachtige warme voorjaarsweer de reden zijn?
Of is hier meer aan de hand?
We zochten allemaal dekking achter het hek.
Jammer, maar het koeienborstelen was er niet meer bij.
Toen maar een fotosessie bij Brutus. Brutus is erg populair.
Zeker nu hij ook nog het neefje van Baas B. blijkt te zijn.
De jongens gingen meteen in de raphouding achter hem staan en liggen.
Even later bleek waarom Rosamunde niet te houden was.
De boer kwam langs om de zomerloge's te brengen.
En wat zijn het dit jaar?
Drie stieren!
Die Rosamunde!
Zie je wel, ze is helderziend.
Altijd al gedacht...
Dinsdag 25 april 2006
De Dag van De Drie Jarige Musketiers
Brammetje & Bonestaakje vierden vandaag hun eerste verjaardag.
Vandaag - precies een jaar geleden - werden ze geboren op een kinderboerderij.
Hoe dat daar allemaal verliep is te lezen in de rubriek
Lessen in Dierengeluk op www.dierennieuws.nl (les 15).
Ook schreef ik er onlangs een column over op Twee Vandaag.
www.tweevandaag.nl (Wethouder Dierenwelzijn)
Maar alle leed is geleden (het had nog veel erger gekund, ze zouden namelijk
op een leeftijd van 6 weken op transport gaan voor de export...).
Gieltje werd een dag eerder geboren (24 april 2005) bij een andere boer.
Ook hij is de bio-industrie dans ontsprongen en woont hier nu ook al bijna een jaar.
En vandaag dus alle drie jarig.
Een rode strik om hun staart (of om wat er nog van over was...)
en iets heel lekkers op een groot bord.
Twee schoolklassen kwamen vandaag op hun feestje.
De Drie Musketiers lagen heerlijk te luieren in het hutje van Caesar.
Er werd voor ze gezongen:
Er zijn er drie jarig, hoera, hoera!
Dat kun je wel zien, dat zijn zij!
Kinderen van 13-14 jaar, 44 in totaal en bijna niemand wist van het bestaan van de bio-industrie. Een paar dachten dat het over dierproeven ging. En als het woord bio-industrie ze al iets zei, dan ging dat toch over dieren die een leuk leven hebben?
Bio betekent toch een leuk leven voor dieren?
Tja...
Maandag 24 april 2006
De Dag van Nog Zeven Nachtjes Slapen...
Nog zeven nachtjes slapen en dan mogen de hanen weer vrij.
Ze zijn er meer dan aan toe.
En Arie Bombarie! Voor hem wordt het helemaal de hoogste tijd.
Arie Bombarie wordt met de dag klieriger.
Hij verveelt zich stierlijk.
Nu Jan en ik ziekenhuisje spelen, mag hij niet meedoen.
Het zou van mij wel mogen, maar het is uitgesloten.
Hij zou Jan compleet slopen uit pure nijd en jaloezie.
Nu reageert hij dat op mij af. Als ik langsloop, word ik gebeten
en niet zo zachtzinnig ook. Ik hoop maar dat dat afgelopen is
als hij weer buiten is...
Met Jan gaat het de goede kant op. De druppels zijn zo goed als op,
en dan moet hij het weer op eigen kracht kunnen.
Maar ik heb er nu wel weer een probleem bij.
Nu Jan een blind oog heeft, (het andere was al eerder beschadigd
door een eerdere vechtpartij), kan hij niet meer terug naar zijn oude groep.
Hij moet vanaf nu beschermd gaan wonen.
Ook een aanleuningwoning dus.
De enige plek waar dat kan en waar hij dan ook nog beschermd naar buiten kan,
is de paardenstal met het binnentuintje.
Maar...daar woont de Magier al.
Ook al zo'n toonbeeld van tolerantie, maar niet heus.
De Magier maakt Jan af, dat is zeker.
Maar ik moet wat. Jan kan niet eeuwig bij mij binnen blijven. Hij moet weer de frisse lucht in.
Ik ga proberen of de Magier het grote erf op kan...
Dan is hij wel z'n harem kwijt (wel leuk voor Jan!) maar hopelijk vindt hij aansluiting
bij de rest van de hanen, zonder dat ze mekaar de tent uitvechten...
(sprak zij hoopvol).
En dat malle aanvalgedrag van hem, dat moet ik dan dus ook afwachten.
Het kan natuurlijk niet zo zijn dat de bezoekers voor hem op de vlucht moeten.
En kinderen aanvallen, dat kan natuurlijk al helemaal niet.
Mijn hoop is gevestigd op de andere hanen.
Hopelijk kunnen zij de Magier op z'n nummer zetten, zonder dat er al te grote ongelukken gebeuren.
Kortom de week begint goed. Veel om over na te denken en te regelen weer.
Dat bedoel ik nou altijd als mensen bellen en vragen waarom ik hun ene kipje of haantje er nog niet bij kan nemen.
"Wat maakt dat nou uit op zo'n groot aantal?"
Niets zou je inderdaad zeggen.
Maar in de praktijk dus alles...