De Dag van Ik Dacht Het Al
Gister fotosessie voor twee interviews tegelijkertijd. Daarna workshop Bruid. Daarna naar ziekenhuis. Het was al kwart over elf toen ik daar weg ging. Ze doen daar helemaal niet moeilijk over. Het was al helemaal uitgestorven. Dat AMC is zo groot, het lijkt wel een dorp.
Er zit bijvoorbeeld ook een Scheltema en een Albert Heijn. Een hele grote fabriek om mensen beter te maken.
Anja & Ronald kwamen vandaag voor de ochtendgroep met aanhang, vrienden, buren, etc. Willum (de Magier) mocht van Anja (de afstandsmoeder) meesnoepen van haar appeltaart. Het was een prachtig tafereel. Hij had zich geen betere moeder en vader kunnen wensen in zijn jonge haantjesbestaan. Betrokken en warme mensen, ik ben erg op ze gesteld geraakt. En ze brachten ook nog de prachtige Kippenencyclopaedie mee.
Daarna kwam de mensen van het Casino uit Veendam voor hun jaarlijkse bedrijfsuitje. Een bezoek aan de Familie Bofkont stond al twee jaar op hun verlanglijstje. Ze kwamen uit de buurt van Klazinaveen - Noord, het ouderlijk huis van Maximiliaan, zeg maar. En dat schept een band. Nooit geweten dat er een casino is in Veendam. Maar ja, wat weet ik eigenlijk van die wereld af. Geen klap . Ik was benieuwd of een echte gokverslaafde tegen zichzelf beschermd zou worden. Of ze daar een beroepsethiek voor hadden. Ja dus.
En wat zag ik vanavond op televisie in RAM, het kunstprogramma van de VPRO. Ja hoor, de varkenstattooage van die Belgische kunstenaar in China. Te erg voor woorden. Alles wat ik er al over dacht was waar. En erger. Kreeg net al een mailtje van een vrouw, die ook zo vreselijk ontdaan was. Morgen verder daarover. Wordt Vervolgd.
Vrijdag 21 oktober 2005
De Dag van Wachten Op De Dingen Die Komen Gaan
Vandaag precies een jaar geleden zat ik rillend van de kou in de rechtszaal voor het oormerkenproces. Maar dat is gelukkig weer allemaal achter de rug met een goede afloop. De hele week had ik 't nu ook weer ijskoud als ik in het ziekenhuis zat te wachten terwijl mijn zus de zoveelste doodenge behandeling moest ondergaan. De stand van zaken is nu dat ze een drain heeft in haar linkernier - een slangetje via de rug met daaraan een zak waar de urine in wordt opgevangen - en is het wachten op de dingen die komen gaan.
De rest is grotendeels langs me heengegaan. De Dierenbescherming die vroeg of ik me op tv wilde uitspreken over het inenten van hobbypluimvee, de fotograaf die alsmaar vergeefs een afspraak probeerde te maken, de redders die een gewond haantje wilden brengen, de Tsjechische organisatie, die wil samenwerken en met 100 Human Resource Managers naar Het Beloofde Varkensland willen komen, de slager, die vroeg of ik mee uit wandelen ging met Brutus etc. Ik nam de telefoon wel op of luisterde de voicemails af, maar dat leek zich allemaal op een andere planeet af te spelen.
Gelukkig maakt Het Arme Schaapje het iets beter. Hij heeft nog steeds wat verhoging, maar op dit moment niet verontrustend. De kans dat Brutus in leven blijft wordt steeds groter. Dat is dus wel iets maar naar uit te kijken. Op 31 oktober komt de slager hier en dan gaan we plannen maken.
Maandag 17 & Dinsdag 18 oktober 2005
De Dagen van De Ontzetting
Gister en vandaag doorgebracht in het AMC. Mijn zus blijkt een niet meer operabele tumor in haar buik te hebben. Het is heel ernstig.
Ik heb mijn agenda leeg gemaaid en ben onbereikbaar geweest om haar met raad en daad bij te kunnen staan in het doolhof van onderzoeken, tests, behandelingen etc. En deze twee dagen waren nog maar het begin.
Er is iets onherroepelijks in gang gezet, dat niet meer te stoppen is. Foute boel. Niemand kan het nog bevatten.
Het Arme Schaapje knapt een heel klein beetje op. Erik en D. hebben me deze dagen veel werk uit handen genomen, waar ik ze heel dankbaar voor ben.
Ik ga slapen, want heeeeel erg moe.