De Dag van Theo
Drukke dag. Leuke dag. Verjaardagsfeest was bijzonder. Het Feestvarken was helemaal in zijn nopjes. Toen ze weg waren binnen een half uur alles weer teruggebracht in de uitgangspositie en daar kwam de nieuwe groep al aan. Leuke ontmoetingen. Er was een vrouw bij die ik van heeeel vroeger ken en zij ontmoette hier weer iemand die ze 15 jaar niet gezien had etc.
Toen we heel ver op het land Rosamunde en Brutale Griet stonden te borstelen, zag ik in de verte dat Giel en Marisa bij Gieltje op het erf lagen met nog een paar vrienden en een kindje zo te zien. Ik heb ze niet meer gesproken, maar ik vermoed dat ze hun ogen niet konden geloven, zo groot als Gieltje inmiddels geworden is.
Een verslaggeefster van Management Team was er ook bij en vond 't allemaal erg inspirerend vertelde ze na afloop. Leuk om weer eens geinterviewd te worden voor een businessblad. Weer eens wat anders dan alleen maar over de dieren.
Miss Piggy is berig en heeft Theo letterlijk uit zijn tent gelokt. Die lag al een paar dagen binnen te mokken. Vermoedelijk een gevecht verloren van Maximiliaan. Maar op Miss Piggy kwam ie toch af. En nu is er iets heel geks gebeurd. Zijn kop staat scheef. Vermoedelijk omdat hij links en rechts wat liep te matten, is er kennelijk iets mis gegaan. Een whiplash, of zoiets, spier verrekt, zo ziet het er uit. Morgen moet er meteen hulp komen, want het ziet er heel pijnlijk voor hem uit.
Zaterdag 8 oktober 2005
De Dag van Brutus
Gister belde de slager van Het Onvoorstelbaar Grote Varken, Brutus. Hij had Het Beloofde Varkensland op tv gezien en was onder de indruk. Hij vroeg of ik zondag mee ga naar het strand samen met Brutus, maar ik kan helaas niet. Waarschijnlijk gaan we dan volgende week zondag, als het nog zulk mooi weer is. Af en toe gaat hij met Brutus wandelen aan het strand van Noordwijk aan Zee. Brutus graaft dan diepe kuilen waar hij zich vervolgens in laat ploffen.
De Lintjesregen van de Dierenbescherming zag ik gister ook nog even voorbijkomen in het nieuwe programma van Robbie Muntz op LLink, de Milieuridders. Ik moest toen ook nog even wat op camera zeggen in de Rode Hoed. Ze hadden het heel close gedraaid, bijna een lachfilm.
Ze vonden het ook belachelijk dat hele dierengedoe.
Vanmiddag een bruid. Morgen een heel vol programma. 's Ochtends een Feestvarken met aanhang en 's middags een workshop met open inschrijvingen.
Giel en Marisa komen ook. Die zullen wel opkijken hoe groot hun Gieltje inmiddel is!
Donderdag 6 oktober 2005
De Dag van Aagje op LLink
De Avro bleek het 'Lintjesfilmpje' van de Familie Bofkont op Dierendag uitgezonden te hebben op tv hoorde ik. En Aagje was vanavond op LLink te bewonderen. Dat zag er heel leuk uit. Een aria van Maria Callas onder de beelden en na afloop applaus. Mooi gemaakt! (kijk hier - start op 8 min.30 sec.)
Het Arme Schaapje heb ik de hele dag binnen gehouden. Er hing een mist en al dat vocht leek me niet goed voor zijn longontsteking.
Ton, de figuurzager, kwam uit Limburg over en heeft een begin gemaakt met het zagen van de houten letters voor De School voor Dierenliefde. Daarna heeft hij alles meegenomen in de trein en thuis gaat hij verder.
Woensdag 5 oktober 2005
De Dag van Het Weesvarken uit Landsmeer
Vandaag moest ik weer naar het varken in Landsmeer (zie 1 oktober). De begrafenis van de bewuste 'Swiebertje' was in Edam. Daarna zou iedereen in het cafe bij elkaar komen, en Peter Klaver en ik zouden naar het weesvarken gaan kijken. Marina had er inmiddels heel goed voor gezorgd. Ze had lekkere spullen gekocht en was doodop door de verantwoording die ze ineens op haar schouders genomen had. Zo voelde ze het. En zo is het ook. Op het moment dat je ja zegt tegen een dier, zit je er aan vast. Er is geen weg meer terug dan. De afgelopen dagen hadden we heen en weer gebeld hoe het ging en ik had er vertrouwen in dat ze het goed deed.
Een hele consternatie werd het. De ontsteking aan zijn poot bleek zo groot als een meloen te zijn aan de binnenkant. We stonden er verbijsterd naar te kijken. Daarbij had hij een longontsteking. Na wat overleg over en weer was er maar een conclusie. Het arme dier moest inslapen. Dat gaf gedoe omdat de een na de ander het cafe uitkwam, snikkend, om te kijken hoe het nu verder moest. Het was ook onduidelijk van wie het varken nou precies was, sommigen claimden het, anderen distantieerden zich er van etc. Maar uiteindelijk waren we het eens.
Het was zo'n mak en lief dier. Op een gegeven moment zocht ie zelf een plekje uit waar nog net een straaltje zon scheen. Daar ging hij liggen. Marina en ik hebben alle druiven, sinaasappels, appels en brood voor hem uitgestald. Hij heeft zich ongans gegeten. Op dat moment heeft Peter hem z'n eerst verdovingsshot gegeven. Het duurde een poos voor hij zich gewonnen gaf. Het eten smaakte hem nog zo goed. Hij is rustig ingeslapen. We hebben hem op een steekkarretje gehesen. Toen hij daar lag begonnen de klokken te luiden van de kerk naast het weilandje. Zo stemmig en mooi. Als het een film geweest was, zou het overdreven toevallig geweest zijn.
Peter is nog mee gegaan naar huis samen met zijn assistente Frederie en D.
Het Arme Schaapje is ziek en heeft een zeer moeilijke ademhaling. En dat bleek ook. 40 graden koorts. Longontsteking. Wat ben ik blij dat hij hier is gebleven. Daar wil je toch geen andere mensen mee opzadelen. Nu moeten we zelf aan de slag met antibioticum geven. Na de behandeling hebben we hier gegeten. Het was me het dagje weer wel.
Dinsdag 4 oktober 2005
De Dag van de Dieren
Onverwacht heel druk geworden. Veel radio-interviews tussen de bedrijven door, BNN United, Radio 3 FM, Radio - NoordHolland, allemaal hebben ze ruim aandacht besteed aan dierendag. Vanochtend al vroeg naar een slager in Zuid-Holland, die een varken aan het vetmesten is. Kist appels gebracht. Gevraagd of ik zijn varken mag kopen. Hij zei nog geen ja, maar ook niet nee. Volgende week maandag komt hij bij mij en gaan we verder praten. Een ongelooflijk leuk varken. Nu al 330 kilo! De slager wilde nog doorgaan tot 360 kilo en dan is het gebeurd, tenzij... TV Noord-Holland is er spontaan een inzamelactie voor begonnen, toen ik het vertelde aan de verslaggever.
's Middags jury gespeeld op de Strohalm, kinderboerderij in Slotermeer. Het is Trutje geworden, een piepklein katje, achterblijvertje van 11 weken, zag er uit als een kitten van 4 weken. Snoezig kopje. Wat zijn die katjes toch onvoorstelbaar mooi. Samen met de wethouder van GroenLinks en Trutje op de foto voor de krant en daarna snel naar huis om nog van alles voor te bereiden voor mijn avondje met Theodor Holman in Het Parool Theater.
Leuke avond, intiem klein theatertje, veel film laten zien en het publiek sprak gewoon mee. Voor herhaling vatbaar (luister hier).
Door de Leidse Straat teruggelopen, T. had Aagje onder zijn arm en werd voortdurend gebeld omdat er allerlei nomaties waren binnen zijn werk- en vriendenkring voor een Gouden Kalf. Opwinding alom dus. Nog friet gegeten en daarna was ik blij dat ik lag.
Maandag 3 oktober 2005
De Dag van Het Lintje
Ridder Dafne & Ridder Tjerk (Zorg voor Dieren) krijgen een lintje van David van Gennip (DB van het jaar 2005)
Vanavond naar de Rode Hoed voor het lintje. Met mij vele anderen. Kwam de vrouw van de Eekhoornopvang tegen. En wat blijkt? Ze is er mee gestopt. Na 13 jaar zich alleen maar ingezet te hebben voor de eekhoorns kon ze het niet meer aan. Ik ben er wel eens geweest. Een eengezinswoning van onder tot boven helemaal ingericht op de eekhoornopvang. Een aantal vrijwilligers liepen af en aan.
Wat een werk, die kleine beestjes allemaal aan piepkleine flesjes. Ik weet wel dat ze toen uitkeek naar een boerderij of iets. Dat is dus niet gelukt en nu wonen de eekhoorns bij de egelopvang en heeft ze haar eigen leven weer terug, vertelde ze. Vrije tijd, een baan waar ze geld mee verdient, tijd om haar oude moeder op te zoeken, tijd om vrienden te zien etc.
Het is waar. Als je in de dierenopvang zit heb je daar niet of nauwelijks tijd meer voor.