Ach arme varkens. Gisteren brand in Sterksel. Er kwamen 450 varkens om. Ik weiger dit nieuws als de zoveelste stalbrand tot me te nemen. Niks over tot de orde van de dag, eerst stilstaan bij die arme varkentjes.
Ik weet hoe Zeeman & Co de brandende Bofkontboerderij ontvluchtten, dwars door gesloten deuren heen, een on-mo-ge-lijke opgave, maar toch flikten ze het. Het enige dat je kunt hopen is dat de varkens in Sterksel al gauw bedwelmd raakten door de rook. Stakkers.
Vorige week kreeg ik een opbeurend berichtje voor de varkens.
‘Jaren geleden waren wij bij jullie op de workshop met onze 2 kinderen en dat heeft indruk gemaakt. Onze dochter is nu biologisch gaan eten, het vlees is geschrapt voor een aantal keren per week. Haar vriend, een flinke vleeseter, gaan we nog opgeven zodra jullie weer workshops gaan geven. Ooit zal dat vast weer lukken. En dan gaat de vaste verkering van onze zoon ook verplicht mee. Wil je bij onze familie horen, dan hoort een bewustwordingsworkshop van de Familie Bofkont bij het inburgeringsproces.’
Hilarisch!
Dat zouden meer families moeten doen.
De Bofkont Bewustwordingsworkshop als toelatingsexamen :-).
Die houden we er in. Dankjewel Jetske!
Fijne woensdag allemaal!
PS
‘Die rotcorona, gelukkig deze herfst weer naar Familie Bofkont!’ mailde iemand in april. Helaas nog niet dus. Iemand anders vindt een bucketlist stom, maar een workshop bij Familie Bofkont staat op nummer één. ‘Daarna heb ik niks meer te wensen.’
Hou vol mensen. Dat zeg ik iedere dag ook tegen mezelf, want steeds meer heimwee naar de workshops :-(
Het is wat Jetske zegt: ‘Ooit gaat het weer lukken.’
_____
Facebook + reacties https://facebook.com/FamilieBofkont/posts/3418985404886782/