Begin van de week zag ik twee glunderende stokoudjes op het NOS journaal ter ere van hun 75-jarige huwelijksfeest. Ze deden me denken aan Vader en Moeder Kraak. Ook zo’n tevreden stelletje op vergevorderde leeftijd, nog steeds gelukkig samen. Dat moeten we toch eens gaan vieren, dacht ik, nu kan het nog.
De volgende ochtend belde Dennis: ‘Moeder Kraak is niet goed.’
Ik haastte me naar de boerderij. Moeder lag er bij als de stervende Mama, de wereldberoemde chimpansee uit het boek van Frans de Waal. Teruggetrokken in een eigen wereld, ver weg van de onze. Vader was bij haar, hun zonen lagen in het ‘kamertje’ ernaast.
Tegen middernacht kreeg Moeder een opleving, we hadden nergens meer op gerekend, half overeind wilde ze wat eten.
De dag daarop nam ik 3 taarten mee. Slagroom voor Moeder, slagroom/mokka voor Vader en voor de zonen appeltaart. Moeder was zo goed dat ze zelfs staand weer mee-ontbeten had, samen met haar jongens, vertelde Dennis. De taarten gingen de ijskast in, voor ‘s avonds. Maar nog voor de avond viel, was Moeder weer terug naar die andere wereld, de wereld van de stervenden.
En toen werd het donderdag.
De Dag Van De Nachtmerrie Die Maar Niet Wil Stoppen.
Vandaag is het zondag. Moeder eet niet meer. Af en toe drinkt ze als we het haar aanbieden. Appelsap. Passievruchtensap. Gisteren kwam ze puur op wilskracht overeind. Nog even een keer buiten staan. Daarna liet ze zich voorzichtig zakken tussen Vader, Big Trouble, Dikke Peter, Keessie en Big.
Wordt Vervolgd.
PS
Maarten en Dennis kregen slagroomtaart bij de thee.
PPS
De Vrienden van Familie Bofkont worden iedere zondag op een ZEN-filmpje getrakteerd. Vandaag een extra lange als mooie herinnering aan Klaas. 20 minuten ZEN. Klaas met zijn broers en zussen in de zomer van 2019. Geniet mee met hun varkensgeluk.
Ook meegenieten? Word vriend.
https://FamilieBofkont.nl/Vriend