26 juni 2008.
Veertien jaar geleden werd De Moeder van Sjonnie in de industriële varkenshouderij geboren.
Vijf jaar later was ze vrij.
Niets mooiers dan vrije varkens.
Iedereen was dol op De Moeder van Sjonnie.
Ze heeft nog 6 mooie jaren bij Familie Bofkont gekend, toen was het op.
DE ZOON VAN ÉÉNOOGJE
De Zoon van Eénoogje werd op 29 oktober 2021 geboren, ook in de industriële varkenshouderij.
Twee maanden later was ie vrij.
Bofkont!
Maar helaas ook een pechvogeltje.
Deze Zoon van Eénoogje ligt nu al voor de tweede keer in de lappenmand.
Wéér een fikse ontsteking aan zijn klauwtje, rechtsvoor.
Wat moet dat pijn doen, zo sneu ligt hij erbij.
Opnieuw alles uit de medicijnkast getrokken om hem te verlichten en er weer bovenop te krijgen.
Hoe had dat gemoeten als hij níet naar Het Beloofde Varkensland gegaan was?
Niet.
Dan was hij al ‘verwerkt’ tot voedsel.
En nu het onuitstaanbare:
Deze bofkont mag blijven leven, en juist omdát hij dat mag, lopen we tegen de pootgebreken van vleesvarkentjes aan.
Was ik een kwart eeuw geleden niet begonnen met het vrijkopen van industrievarkens dan waren de probleempootjes van bulkbiggen nooit aan het licht gekomen.
Wist ik veel dat ze last zouden krijgen van hun poten als je ze zou laten leven in plaats van te laten slachten?
Wie had mij dat moeten zeggen?
Niemand.
Varkens vrijkopen moest nog uitgevonden worden.
En nu zit De Zoon van Eénoogje met de gebakken peren.
Want dit arme ventje is er wel heeeeeeel vroeg bij.
Wordt Vervolgd.
PS
Maar hoe zat het dan met de benen van De Moeder van Sjonnie?
Daar is ze toch 11 jaar mee geworden?
Zonder problemen?
Zeker.
Maar…
De Moeder van Sjonnie was een fokzeug.
En die hardwerkende ‘vleesfabriekjes’ worden speciaal gefokt op sterke benen.
Opdat ze optimaal kunnen presteren.
Want biggen dragen, biggen baren, biggen zogen en dat steeds opnieuw tot je naar de slacht moet, is hard werken hoor!
Uit het Familie Bofkont Boek:
DE MOEDER VAN SJONNIE
https://familiebofkont.nl/boek/de-moeder-van-sjonnie/
#varken #big #vlees #vegan #redden #pootproblemen