ZWIJNVARKENTJES

Dit schatje had er een van Juffrouw Loes en Eberhard kunnen zijn...

Juffrouw Loes wou het niet. Ze vond Eberhard maar een engerd. Zes jaar geleden boden we gelegenheid, een paar dagen voor Eberhard geopereerd zou worden om nakomelingen te voorkomen. Het werd geen succes. Logisch. Romantiek vraagt om spontaniteit, niet om enscenering.

Van de week kreeg ik een noodkreet van een Franse dierenopvang. Een paar jaar geleden vroegen ze om raad voor een opgenomen biggetje uit de vee-industrie. Lola. Nu schreven ze dat de inmiddels grote meid Lola op een nacht onverwacht bezoek kreeg van een wild zwijn.

Daar zijn 10 biggetjes uit geboren.

Tien wondertjes. Net toverballen. De een met het uiterlijk van een wit-roze Juffrouw Loes, de ander sprekend Vrouw Vos, een Keilertje met roze neus en een steil wildzwijnenstaartje mét de krul van het roze varken. Uniek! Niet één zwijnvarkentje hetzelfde. De genen van het fokvarken en het wilde zwijn hebben een wilde rondedans met elkaar gemaakt. Pláátjes!

Nu heeft er een buurboer aangifte gedaan bij de Franse NVWA, zeg maar. Meteen stond de DDPP, de Franse gezondheidsdienst op de stoep. Wilde zwijnen zijn in Frankrijk voor de jacht, en nergens anders voor.

De half/half varkentjes moesten eerst dood, toen weer (nog) niet, nu moeten ze in ieder geval ge-oormerkt en àls ze blijven leven ieder jaar een bloedonderzoek ondergaan. Ze krijgen daarvoor een veearts van die DDPP aangewezen. Dat baart me grote zorgen.

Ik heb ze alles opgestuurd hoe wij dat niet-oormerken hebben aangepakt.

Het bloedtappen wordt een ander verhaal. Daar moet ik even helemaal niet aan denken. Tom Poes verzin een list. Die heb ik inmiddels bedacht maar of ze daar in Frankrijk in mee willen gaan…
Wordt Vervolgd.

PS
Uit Het Grote Varkens Alfabet:

BLOED AFNEMEN
Bloed afnemen bij varkens wordt ook wel bloed tappen genoemd. In de bio-industrie gaat dat met een neusstrop, waarbij het wel voor komt dat het betreffende varken van de stress en pijn een hartaanval krijgt en er in blijft. Op sommige kinderboerderijen die nog steeds zaken doen met ouderwetse veeartsen gebeurt het nog net zo. Ook bij de minivarkens. Deze marteling moet je minivarkens (en alle andere varkens) te allen tijde zien te besparen. Een bekwame dierenarts die het goed meent met (mini))varkentjes begint pas aan een bloedonderzoek nadat hij het (mini)varkentje eerst heeft genarcotiseerd.
Zie narcose – neusstrop

NEUSSTROP
De neusstrop ziet er uit als een simpel stukje staaldraad dat eindigt in een lus. Maar vergis je niet. Dit attribuut is in feite een ‘Middeleeuws martelwerktuig’ en wordt gebruikt in de bio-industrie om bloed te tappen bij varkens.
Dat gaat als volgt in zijn werk:

De veearts laat de zeug in de lus happen. Vervolgens trekt hij de lus(strop) vliegensvlug omhoog en trekt de strop rondom haar wroetschijf strak aan. Dat veroorzaakt een helse pijn De gevoelige neus van het varken bevat onnoemlijk veel zenuwen. Om aan de pijn te ontkomen trekt de zeug haar kop steeds verder naar achteren, terwijl de boer op zijn beurt in omgekeerde richting steeds verder naar achteren aan het staaldraad gaat hangen.

Dat is precies de bedoeling want door dat straktrekken zwelt de halsader van de zeug op en wordt goed zichtbaar. De veearts steekt een dikke naald in de halsader en tapt het bloed af. Dit alles gaat gepaard met een angstaanjagend gekrijs van de zeug. Pijn, doodsangst en stress strijden om voorrang. Het komt voor dat een zeug tijdens, of na het bloedtappen aan een acute hartaanval sterft.

Sommige veeartsen gebruiken de neusstrop ook bij minivarkens en sommige kinderboerderijen staan dat nog steeds toe. Wees wijzer. Vraag altijd om narcose en neem een kundige dierenarts in de arm. Bloed afnemen zonder de neusstrop vereist geduld, handigheid en vaardigheid. Omdat de ader dan moeilijker te vinden is. Maar het kan wel!
Zie bloed afnemen – narcose