Had een tekenfilm kunnen zijn. Biggetjes op transport. Al die sippe smoeltjes. De chauffeur neemt een scherpe bocht naar links en ineens vliegt er op rechts een biggetje door het beeld. Meerdere koprollen over het asfalt. Het biggetje krabbelt overeind, schudt met zijn kontje, zegt oeps! en danst de vrijheid tegemoet.
Maar dit was geen tekenfilm.
DIT IS WAT ER GEBEURD IS
Koert rijdt op de snelweg bij Wijchen op weg naar de tuinderij van zijn broer in Kerkwijk. Plotseling staat hij bovenop zijn rem. Een roze biggetje op de vluchtstrook! Tegelijkertijd rijdt er een auto achteruit de vluchtstrook op. Er stapt een man uit.
‘Blij dat jij er bent,’ zegt hij tegen Koert. ‘Ik zag hem uit het vrachtwagentje vallen. Maar ik neem die big liever niet mee in mijn auto.’
Koert kijkt naar de luxe zilvergrijze Audi (zijn woorden) en knikt.
Het biggetje loopt krijsend heen en weer. Hij krijgt het beestje te pakken, zet het achter in zijn bestelbusje, pakt zijn telefoon, googelt en belt Het Beloofde Varkensland.
‘Is hij gewond?’ is onze eerste vraag.
‘Nee. Ja. Nee. Overal schaafplekken.’
‘Iets gebroken?’
‘Voor zover ik nu kan zien, niet.’
OP HET BELOOFDE VARKENSLAND
Als de big in bed ligt kunnen we hem goed bekijken. Dennis somt op, ik noteer. Een forensisch patholoog is er niks bij.
Schaafwonden, veel, van oppervlakkig klein naar diep en heel groot.
KOPJE
Voorhoofd en oren
LINKERKANT
Voorpootje bovenaan
Voorpootje binnenkant
Elleboog
Knie
Enkel
Aanhechting achillespees
Oksel
Hals, net onder zijn smoeltje
RECHTERKANT
Enkel
Binnenkant aanhechting achillespees
Beurse plekken van anus tot en met ham (bil)
Tussen achterpoot en buik
OP DE RUG
Achter de schouders
Op de schouders
Op de ruggengraat
Binnenkant knie
Oksel
ACHTERKANT
Opengeschuurd staartje tot en met anus
De honingzalf, cadeautje van bofkontfan Nele voor De Moeder van Sjonnie, komt nu heel goed van pas! De vloeibare pijnstiller – piepklein pipetje in piepklein bekje – ook.
VERDER
Rechteroogje zit dicht. Hij kan niet goed op zijn linkerachterpootje staan. Gelukkig niet gebroken.
HOE GAAT HET NU
Hij eet met smaak van de biggenpap. Beeft, trilt, schokt en vibreert nog steeds, maar dat wordt al minder. Verder is het een echte big. Ik weet weer precies hoe het is om met een big in bed te liggen: niet te doen. Stompen, duwen, happen, bijten, over je heen tiepelen, AU!, beddengoed ondersmeren met biggenpap: gék word je er van.
MOEDERVARKEN
Maar hij wordt rustig van het lichaamscontact en de lichaamswarmte, net als bij moeder thuis. Precies wat een biggetje nodig heeft. Voorlopig moet ik dus nog even dat moedervarken zijn…
VARKENSVRIENDJE
Als hij er doorheen komt, en dat kómt hij, mag hij dat onstuimige biggengedrag straks allemaal op een varkensvriendje-van-zijn-eigen-leeftijd gaan botvieren. Ik kan niet wachten ;-)
Wordt Vervolgd.
PS
Met grote dank aan Koert, en de hulp van Boer Edwin & Bianca!