naar november ← BOFKONT BLOG DECEMBER 2016 → naar januari
facebook.com/familiebofkont - twitter.com/familiebofkont - youtube.com/familiebofkont
HELP FAMILIE BOFKONT UIT DE BRAND
IBAN NL02 INGB 0000 0004 69 t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)

BOEK over de wereld van Familie Bofkont waargebeurde spanning & sensatie bestel via mail@familiebofkont.nl

Hoe wordt Vriend van Familie Bofkont?

Familie Bofkont FAMILIE BOFKONT WORKSHOP
varkensmassage & stierknuffelen
Al duizenden mensen hebben de Familie Bofkont Workshop gevolgd :-)
Lees hier de reportage Familie Bofkont Workshop in Roots magazine.

Familie Bofkont Workshop: op zondag open inschrijvingen,
besloten groepen dinsdag t/m zaterdag.
teambuilding 'Communicatie met Mens & Dier'
beschikbare data op: familiebofkont.nl

programma aanvragen? mail@familiebofkont.nl


FAMILIE BOFKONT CADEAUBONNEN   lees verder...



Zaterdag 31 december 2016

De Dag van OUD & NIEUW OP HET BELOOFDE VARKENSLAND

...

Het jaar voorbij. Niet de herinneringen. Arie Bombarie die zich uitsloofde voor zijn workshop-publiek. Kijk dan! Ik kan op één poot staan! En dan voor zichzelf meeklappen tijdens de staande ovatie. Stond ie daar te showen met zijn indrukwekkende vleugels.

Rosamunde. Haar hoofd viel er zowat af tijdens de borstelbeurten. Totale overgave in het moment. Je ontspande vanzelf met haar mee.

Dappere Snorkeltje die toch nog wat baat had van haar chronische ademhalingsaandoening. Elke dag stopte ik haar wat extra's toe. Dat onvergetelijke varkenssmoeltje als ze op haar lekkers stond te wachten.

De verzwakte Janneman die zijn laatste dagen in opperste verrukking doorbracht door de komst van zijn Barnevelder chickies.

Ze zijn gegaan. Maar niet weg.

De Arie Bombaries waren gisteravond niet aan te slepen in de Bofkont Boetiek. Het exclusieve doosje met de beeltenis van Rosamunde was zo weg. Het handgemaakte houten boekje met Arie Bombarie op de cover, een juweeltje gewoon. Een van onze bofkontboerinnen werd de gelukkige.

Een doorslaand succes die Bofkont Boetiek. 'De opbrengst gaat voor 100% naar de bofkonten' riepen Kaatje & Co terwijl ze hun koopwaar aanprezen. En zo is het.

Hoe nu verder met dit winkeltje waar de liefde voor boerderijdieren van afspat? Een eigen webwinkeltje zou beslist niet misstaan. Maar waar halen we de tijd vandaan?

Zo ook om de boel gisteren op orde te krijgen voor de ontvangst. De vaste krachten zijn allemaal op vakantie. 's Ochtends vroeg een berichtje van een van de twee overgebleven bofkontboerinnen-van-dienst. Ziek. Help!

En die hulp kwam er vanuit het niets. Na een telefoontje sprongen een kersverse bofkontboer en boerin het diepe in. Reden met kruiwagens de mesthoop op, sjouwden met strobalen, strooiden stallen op alsof ze nooit iets anders gedaan hadden.

En zo kijken we terug op een onvergetelijke eindejaarsbijeenkomst bij Familie Bofkont. Dank allemaal voor alles! Jullie hulp, jullie aanwezigheid, al die geschenken voor de bofkonten (ik kan zo een groente- en fruitzaak beginnen), en vooral de sfeer.

Sfeer is ongrijpbaar. Die ontstaat als de chemie klopt. En die klopte. Overal tafereeltjes. Groepjes bofkontvrienden liggend bij Zeeman en zijn posse, de Lellebellen gevleid aan een stel mannenvoeten, varkensbaasjes die elkaar vonden en wetenswaardigheden uitwisselden, anderen kletsend rond de Ot & Sien kachels, dringen in de Bofkont Boetiek om net dat ene item te bemachtigen. Bedrijvig, warm, betrokken. Coca cola zou jaloers zijn op zo'n vanzelfsprekende community. Niet bedacht vanuit een marketingconcept, maar ongedwongen en gegroeid door de jaren heen.

De bofkontboerin, 's ochtends nog op de begrafenis van een dierbare, 's middags het vuur uit de schenen lopen op Het Beloofde Varkensland. Kom daar maar eens om. En hier dan ineens oog in oog staan met het kind dat ze 11 jaar geleden als vroedvrouw op de wereld hielp zetten. Dat soort dingen gebeuren alleen maar bij Familie Bofkont.

Wie gisteravond ook volop genoten van dit geluk voor mens & dier, waren de Grannies. Wat lagen die lieve oudjes te stralen onder zoveel aandacht. Vorig jaar haalden we ze op de laatste dag van het jaar op bij de boer. En nu zijn de Grannies dus al een jaar met pensioen. Een zo verdiend jaar dat niemand ze meer afneemt.

Morgen het nieuwe jaar in met een uitgelaten Hammie, de verlegen Moesje & Co, de logistieke toestanden rond Mozzarello & Co de baas zien te worden. Al dat varkens- en koeiengeluk weer vorm te geven, de oudjes recht te doen, 2017 gaat een van de (in)spannendste jaren uit de geschiedenis van Familie Bofkont worden.

Maar met zo'n club van trouwe vrienden om ons heen zie ik het nieuwe jaar ook weer met vertrouwen tegemoet. Dank dank dank!

Fijne jaarwisseling allemaal!



Vrijdag 30 december 2016

De Dag van DE ALLERLIEFSTE BILLIE BOFKONT

...

Drukke dagen. Vandaag voor de Vrienden van Familie Bofkont eindejaarsbijeenkomst op de Bofkontboerderij. IJs & weder dienende op 2 januari een bescheiden nieuwjaarsfeestje bij Betsy & Co op de Zuidas.

Ondertussen de boel aan de gang zien te houden. Op 3 locaties. Eten, drinken & gelukkig zijn, daar draait het om bij Familie Bofkont.

En blogs schrijven over de bofkonten die fysiek niet meer aanwezig zijn. Billie Bofkont. Al weer een jaar geleden dat hij niet meer verder kon. Na ruim 18,5 jaar was het op. De eerste. Door Billie heb ik varkens leren kennen. Billie Bofkont was mijn ijkpunt.

Zachtaardig, met heel af en toe een uitschieter naar een berige Miss Universe. Maar genoeg om te beseffen dat agressie ook bij varkens hoort.

Aanhankelijk. Nog steeds zie ik hem verheugd naar me toe draven als ik het erf opliep. Luid blaffend begroette hij mijn laarzen. Overblijfsel van oergedrag. Ruiken aan de hoeven van soortgenoten leert wilde zwijnen in het bos of ze met familie te maken hebben of niet. Keer op keer werd ik door Biliie bevestigd als zijnde zijn familie :-)

Hooggevoelig. Zo alert als Billie uit zijn oogjes keek. Hij stond altijd aan. Merkte de kleinste veranderingen op. Wist precies wat voor vlees hij in de kuip had als het mensen betrof. Billie hield je niet voor de gek. Hij kon het niet voor niks zo goed vinden met de autistische Rosamunde. Ze hadden zelfs nog een poosje 'verkering' toen Billie onverwacht zijn zus Bessie verloor.

Communicatief. Billie was een echte kletskous. Ik hoefde maar buiten langs zijn aanleunwoning te lopen of daar klonk een knorretje, diep onder de berg stro vandaan. Ha! Leuk dat je er bent! Toen hij jonger was en buiten uren aan het rommelen, onderhield hij altijd contact op afstand. Soms over een afstand van wel 100 meter. Billie wist altijd exact waar ik me bevond. En dat liet hij keer op keer vocaal merken.

En zo kan ik nog wel even door gaan. Terugkijkend op zijn lange leven kan ik niet anders concluderen dan dat Billie Bofkont mijn leermeester is geweest. Mijn eerste varkentje. Hij was de motor. Door hem heb ik geleerd varkensgedrag te duiden. De genuanceerde interactie tussen varkens onderling te snappen. Het onverwachte, impulsieve. Hun korte lontjes. Hun beminnelijkheid. Ik raak er nooit meer over uitgesproken.

Billie Bofkont! Dankjewel lieve vent. Je verdient een eigen boekje. Komt er ook. Alleen even wat tijd zien te vinden :-)

Fijne vrijdag allemaal!



Donderdag 29 december 2016

De Dag van WINKELTJE SPELEN OP HET BELOOFDE VARKENSLAND

...

Hier spreekt Kaatje van de Bofkont Boetiek: 'Ik neem morgen mijn gereedschap mee. Mocht je graag iets ter plekke anders willen, dan kan dat. Alle Vrienden van Familie Bofkont kunnen iets op maat laten maken.'

Weet je het zeker Kaatje? :-) Half Nederland komt morgen naar Het Beloofde Varkensland en de andere helft staat op de wachtlijst. Werk aan de winkel dus.

Wat een luxe, zo'n eigen edelsmid aan huis. Kaatje is er al dágen mee bezig en stuurt de ene na de andere foto. 'Ik heb ook nog nieuwe armbanden gemaakt en wat vind je van deze Arie Bombaries? En deze mand met een eigen varkentje erin?'

Het ziet er allemaal even prachtig en liefdevol gemaakt uit. Kaatjes idee om meer ontwerpers/makers aan te sporen de Bofkont Boetiek te spekken, kreeg ook al navolging. Kattengedragsdeskundige én beeldend kunstenaar Els van Scholten (met interview in Majesteit over haar kattenkunst), heeft kaarten gemaakt van Madame Duroc en Miss Piggy.

Wat doet me dat goed. Madame Duroc vereeuwigd. De onvergetelijke Madame Duroc, niet meer fysiek aanwezig op Het Beloofde Varkensland, ook zij blijft altijd bij Familie Bofkont horen. Eens lid van Familie Bofkont, altijd lid van Familie Bofkont. Deze donkere schoonheid kan straks als kaart de wereld over, terwijl Arie Bombarie gezellig om je nek blijft bungelen.

Familie Bofkont Forever, dat lijkt me wel een mooi motto voor Kaatje's Bofkont Boetiek. Voor wie gereserveerd heeft, tot morgen!

Fijne donderdag allemaal!



Woensdag 28 december 2016

De Dag van VERBETER DE VARKENSWERELD EN BEGIN BIJ JEZELF...

...

Vraag van een bofkontvriendin: 'Dafne, er is nogal wat discussie over het knippen van biggenstaartjes in de bio-industrie. Is dat nou wel of niet goed? Misschien kan jij hier als deskundige antwoord op geven.'

Ik heb het een poosje voor me uitgeschoven. Naar onderwerp en er is geen eenduidig antwoord op.

De les 'geboortezorg biggen' - in januari toch al weer 23 jaar geleden - staat me nog bij als de dag van gisteren. Nog ruik ik het geschroeide vlees, nog zie ik de afgebrande staartjes op de stalvloer liggen, nog hoor ik het gegil van de spartelende biggetjes. Meer was er niet nodig om hier NIET aan mee te gaan doen. Hoewel mijn weigering riskant was, mocht ik toch de lessen blijven volgen. Gelukkig maar, want anders had ik nu nooit genuanceerd over de veehouderij kunnen nadenken.

Nee, het is niet goed om iets van een dier af te snoeien omdat het niet past in het systeem. Want dat is de bio-industrie. Een efficiënt uitgedacht systeem, waaraan het dier zich moet aanpassen en niet andersom.

Waarom worden de staartjes van biggetjes afgebrand? (het is branden, knippen en snijden worden niet meer gedaan).

Na hun geboorte doen biggetjes drie dingen: ze drinken, ze slapen en als ze niet slapen willen deze actieve opdondertjes overal hun nieuwgierige neusjes in steken. Maar in hun kale leefomgeving is er niks om met hun stopcontactjes te onderzoeken. Geen stro, geen hooi, geen planken om aan te kluiven, alleen maar beton en gladde stangen. Niks te beleven dus.

Of wacht nee. Er is toch iets. Die aanhangseltjes van de broertjes en zusjes. Roze wormpjes, die ook nog eens alle kanten op bewegen. Hé dat is leuk! Daar kun je op knabbelen en in bijten. Precies wat een biggetje het liefste doet. Alles met het bekje onderzoeken. En dat bloed smaakt ook nog eens lekker. Dat smaakt naar meer.

En zo is het verwijderen van de biggenstaartjes ontstaan. 'Want in het staartje zit weinig gevoel, dus daar voelen ze niks van.' De blinde vlek van de bio-industrie: 'daar voelen ze niks van.' Gelukkig zijn de meeste varkenshouders tegenwoordig een andere mening toegedaan.

Natuurlijk zit er wel gevoel in de biggenstaartjes, heel veel zelfs. Maar wat moet je met aangevroten staartjes die gaan ontsteken? Daar worden de biggetjes ziek van en zieke biggetjes stoppen met groeien. En daar was het nu allemaal om begonnen. Biggetjes moeten vlees worden. Na 6 maanden moeten de karbonades in de schappen liggen.

Wat te doen?

Met het stoppen van staartjes afbranden alleen, ben je er nog lang niet. De biggen moeten meer ruimte krijgen en een uitdagende leefomgeving en dan hopen dat ze elkaars staartjes met rust laten.

Zeker is dat niet, want zelfs op Het Beloofde Varkensland weten de varkens waar ze elkaar moeten pakken als ze ruzie hebben. Aan vrijheid, ruimte en avontuur geen gebrek, maar een knauw in de staart kan dus ook een uiting van agressie zijn. Brutus kon daar van meepraten. Op een dag hing zijn staart nog maar aan een stukje bot en wat vezels vast. Met veel kunst en vliegwerk hebben we zijn staart kunnen redden. Spalken en wekenlang intensive care. Bij Pinokkio, Ries, Beertje, Zilverrugje en Ieniemienie viel er helaas niks meer aan te doen. Die gaan verder gedeeltelijk staartloos door het leven. En aan de confrontatie met Maximiliaan hield Piet een gebroken staart over.
Mij zul je niet horen zeggen dat varkens makkelijke jongens zijn...

Dus wel of niet preventief staartjes afbranden?

Varkenswelzijn kost geld. Overstappen naar een andere huisvesting met meer ruimte en afwisseling kost schrikbarend veel geld. Dat moet ergens terugverdiend gaan worden.

En nu de hamvraag: gaan vleeseters dan ook meer voor hun karbonades betalen? (En nu niet zeggen dat je geen varkensvlees eet, want de uitgebakken spekjes op je salade komen ook van een varken). Tegen al die mensen zou ik willen zeggen: verbeter de varkenswereld en begin bij jezelf :-)

Fijne woensdag allemaal!

PS
Over varkensstaarten valt nog veel meer te vertellen. Bijvoorbeeld over de krul in de staart. Maar daarover weer een andere keer.



Maandag 26 december 2016

De Dag van RUSTHUIS VOOR BEJAARDE BOERDERIJDIEREN

...

De Moeder van Sjonnie is van 26-6-2008. Dat staat op haar zeugenbriefje dat in haar vorige leven boven haar kraamkooi hing. Vandaag is ze dus precies 8,5 jaar oud geworden. Daarmee is ze zeker niet de oudste van Familie Bofkont, maar kan dit geweldige wijffie al wel een oud varken genoemd worden.

Mannetje Bromsnor (15), Miss Universe (14), La Mama (12), Miss Piggy (12), Brammetje (11), Gieltje (11), BabyBig (11), Vader & Moeder Kraak (?), Moeke (?) haar Biggen (10), Zeeman (10), Granny (10), Muk (8), Wildeman (10), Dappere Dodo (10), Repelsteeltje (9), Knor (9), Gebroeders Beer (9), Beertje (9), Zwarte Prins (9), Juffrouw Loes (wordt 6 januari 9), Swientie (8), Piet (8), LadyBoss (8) de Ieniemienies (8).

Voor al deze bewoners is Het Beloofde Varkensland in de loop der jaren het Rusthuis voor Bejaarde Boerderijdieren geworden.

Minivarkens worden wel vaker bejaard, maar waar ter wereld mogen industrie-varkens zo oud worden?

Brammetje, Gieltje en BabyBig wonen hier al vanaf hun vroege jeugd. Maar de Grannies kwamen pas ver na hun pensioengerechtigde leeftijd. Met een heel leven achter de rug. Honderden biggen gebaard voor de vlees-industrie. En dan nog zo kwiek zijn. Sterke vrouwen, zowel fysiek als mentaal. La Mama, ook zo'n ouwe kanjer.

Wie haalt de volgende kerst nog en wie niet? Maar niet teveel aan denken. Het gaat zoals het gaat.

BIGGENCRECHE
Voor hetzelfde geld kun je Het Beloofde Varkensland een biggencreche noemen. Wat te denken van Hammie en Moesje & Co? Om maar eens 8 jonkies te noemen. Zij hebben nog een heel leven voor de boeg. De lummels van Betsy moeten hun derde verjaardag nog gaan vieren in april. En zo zijn er nog heel wat bofkonten op te noemen. Gelukkig maar.

Een ding is zeker.

Het Familie Bofkont boek is nu helemaal bijgewerkt. Nu de verjaardagskalender nog. In 2017 gaat die er komen. Wie gaan we vandaag herdenken? Wie is er vandaag jarig? Hoog tijd om dat eens allemaal in kaart te brengen. Hangen die smoeltjes straks bij alle Vrienden van Familie Bofkont op de wc. Als dat geen leuk vooruitzicht is :-)

Fijne kerstmaandag allemaal!



Zondag 25 december 2016

De Dag van MAM, MAG IK OOK EEN VARKENTJE?

...

Geen idee hoe je de kerstdagen door moet komen? Kijk naar Alleen op de wereld. En ren je al van de ene brunch naar het volgende diner? Óók kijken.

Alleen op de wereld. Daar kan geen kerstkalkoen tegenop.

Gisteravond het laatste deel gezien van de betoverende VPRO serie. Het klassieke verhaal (Sans famille, Hector Malot, 1878), is in een nieuw jasje gestoken. Van een grote schoonheid. Qua alles. Remi is om op te vreten, Vitalis geweldig, in de bijrollen loeders van vrouwen, slechte mannen, het is ontroerend, leerzaam, spannend, zielig, nergens sentimenteel en de vormgeving is om je vingers bij af te likken.

Kortom een feest.

Lang van te voren was ik al door de scenarioschrijfster gewaarschuwd. Het aapje Jolie Coeur uit het oorspronkelijke verhaal zou vervangen worden door een varkentje. 'Dafne, doe er wat aan!' smeekte een bofkontfan en hij schreef zelf vast een woedende brief naar de producent. Die haalde zijn schouders op. Hoezo dierenmishandeling?

Dank voor het vertrouwen in mijn expertise, maar ik kan geen kinderseries voorkomen waar varkentjes in 'meespelen'. Wat ik wel kan doen is kijken. En ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Ik werd vanzelf het verhaal ingetrokken. Uiteraard hadden de scènes met het varkentje mijn onverdeelde aandacht.

Wat zag ik zoal als varkensvrouw? Het varkentje viel alleen maar te 'regisseren' met voer. Het staat dan ook de hele tijd te eten :-) De continuïteitsfouten spreken voor zich. Varkentje's wil was wet. Je moet wat als regisseur. Uit de geluiden die het beestje maakt kan ik zijn gemoedstoestand opmaken. De vechtpartij met het hondje Dolce is echt, maar slim gebruikt in de montage.

Varkentjes regisseren? Vergeet het maar. Die bepalen zelf wel wat ze willen.

Conclusie: prachtige familieserie, gaat dat zien. Er is ook een boek van en een lespakket voor scholen. Wat dat betreft allemaal dik in orde. Ik hoop dat deze serie een prijs gaat winnen.

Maar het zou de VPRO gesierd hebben als er bij de aftiteling het volgende had gestaan:

LET OP! DON'T TRY THIS AT HOME
'Het varkentje in deze serie speelt net als Remi een rol. In werkelijkheid loopt dit varkentje helemaal niet graag op straat met een hoedje op. In het echte leven wil dit varkentje samen met andere varkentjes op een boerderij wonen. Lekker alle bloemen opeten, het gras omwoelen en in de modder liggen. Een varkentje is echt niet blij als jouw huisdier.'

MINIBOEKJE OVER MINIVARKENS
Voor alle ouders die nu de oren van het hoofd gezeurd worden om een varkentje in huis, heb ik een miniboekje over minivarkens geschreven, lees het op http://minivarkens.nl/miniboekje-minivarkens.pdf. Eva Jinek heeft er daarom al van af gezien. Een goed voorbeeld om te volgen, nietwaar? :-)

Fijn dagen allemaal!

PS
Hier de marathonuitzending van Alleen op de wereld:
http://www.vpro.nl/speel~VPWON_1266928~alleen-op-de-wereld-marathon~.html



Zaterdag 24 december 2016

De Dag van DE ROOIE ROUWDOUWERS (filmpje!)

...

Wie heeft die 3 ontsnapte varkens in dat Haagse voortuintje nog niet gezien? Ze hebben daar de tijd van hun korte leven.Hilarisch. Kijk: http://www.omroepwest.nl/nieuws/3312813/MET-VIDEO-Ontsnapte-varkens-eten-kerstverlichting-op-in-tuintjes-aan-Rijsbes-in-Den-Haag

Net de broertjes Ballenboy en Meneer Klaver. Gebroeders Beer: voor al uw sloop en graafwerkzaamheden. Snel & voordelig. Wat hebben die hier ook huisgehouden. Ik herinner me een nacht dat ze waren overgelopen naar het weiland van de buurboer. De volgende ochtend hebben we daar als idioten plaggen staan trappen, maar er was geen beginnen meer aan.

Het allerleukste in het filmpje is nog de dochter des huizes die altijd al een varken had willen hebben. Maar dan zo'n kleintje :-) Ik hoop dat ze een verstandige vader heeft. Wat zal die balen dat z'n zorgvuldig aangebrachte kerstverlichting naar de fillestijnen is.

Een minivarken doet in NIKS onder voor die rooie rouwdouwers. Minivarkens weten ook wel raad met mini en maxi-tuintjes. Is 3000 vierkante meter genoeg voor een paar varkentjes? kreeg ik gisteren als vraag voorgelegd. Dat is maar hoe je het bekijkt. Genoeg om de pootjes te strekken. Maar of je dan ook nog wat groen voor jezelf over houdt? Dat kun je vergeten.

Want varkens geven niet op. Ze gaan door tot de laatste grasspriet. Wat dat betreft kunnen we veel van ze leren. Dat heet doorzettingsvermogen. Bij mensen nog altijd een zeer gewaardeerde eigenschap :-)

Fijne zaterdag allemaal!



Donderdag 22 december 2016

De Dag van EBERHARD ON TOUR OP DE ZUIDAS

...

Met droefheid en blijdschap hebben we gisteravond geconstateerd dat Eberhard een waardige opvolger is van Zeeman. Droevig om Zeeman die vanwege vergevorderde leeftijd nooit meer mee kan. Blij om Eberhard die een schitterend debuut maakte bij het afscheidsfeestje van de directeur van de Zuidas.

Drie dagen en nachten keihard gebeuld om het pop-up varkenspaviljoen op tijd klaar te hebben. Het was weer een echte ouderwetse bofkontproductie. Maar toen stond er ook wat in het donkere Beatrixpark op de Zuidas.

Een heus varkenspaviljoen. Gestyled, knus verlicht en verwarmd, klaar om het feestvarken te ontvangen: Klaas de Boer, de vertrekkende directeur van de Zuidas en beschermheer van project Varkens op de Zuidas.

Grote surprise was Eberhard, Betsy's eerstgeborene, die hem stond op te wachten in zijn pop-up varkenspaviljoen. Het ritje van het Bofkontbos naar de feestlocatie verliep voorspoedig. Niet zomaar natuurlijk. Dankzij de gedegen voorbereidingen van Dennis en uitstekende hulp van Maarten en David kwam Eberhard veilig van A naar B in zijn VIP vervoer (VIP = Very Important Pig).

Hoogtepunt: een stralende directeur op de troon aan de varkenschampagne tussen zijn gasten. Eberhard aan zijn voeten, smullend van een hele slagroomtaart. Na deze amuse ging het vrolijke gezelschap een deurtje verder dineren bij restaurant As. Eberhard on tour op de Zuidas. Dat smaakt naar meer :-)

Fijne donderdag allemaal!



Dinsdag 20 december 2016

De Dag van ZEEMAN KRIJGT EEN BORSTELBEURT

...

Bofkontboerin Erin droomt er al een half leven van om naar het beloofde land te emigreren. Gisterochtend steeg haar vliegtuig op.

Voorlopig gaat ze daar Hebreeuws leren. Vijf dagen per week, vijf uren per dag. Over zes maanden komt ze even terug naar Het Beloofde Varkensland en daarna, dat weet ze nog niet.

Vrijdagavond kwam ze afscheid nemen. We aten haar lievelingsfruitsalade en Zeeman kreeg haar laatste borstelbeurt, wel een half uur lang. Ze konden er allebei maar geen genoeg van krijgen.

We zullen haar missen. Niet alleen als Bofkontboerin, die je letterlijk om een boodschap kon sturen :-), maar ook als vriendin. Wat hebben we samen om toren C. gelachen, wat hebben de bofkonten altijd van haar aanwezigheid genoten.

En Zeeman?

Daar hebben we het volgende op bedacht:
Iedere plank van zijn aanleunwoning gaan we bekleden met borstels, geen plekje blijft borstelvrij. Kan hij schuren naar hartelust, wanneer het hem zelf maar uitkomt. Ik ga nu even bellen met Sorbo of ze zo'n 250 borstels op voorraad hebben.

Klein nieuws na de horror elders in de wereld, maar voor Zeeman van groot belang.

Fijne dinsdag allemaal!

PS
Quote van de dag:
'Zeeman is bekend tot op de universiteit van Gent! Tijdens onze inleidingsles 'varkens in de praktijk' kwam er plots een foto van een dansend varken in zee voorbij :-) "Maar professor, weet u wel wie dat is? Ik ken dat varken!" ;-)'

Dankje Anke!



Maandag 19 december 2016

De Dag van VARKENSGEDRAG ALS TROOSTPRIJS (filmpje!)

...

Vandaag voel ik me een beetje Hans Ubbink, de mode-ontwerper. Hij werd bekend door de jasjes van zijn hippe pakken van een bloemetjesvoering te voorzien.

De Matthijsen & Co van deze wereld werden groot-afnemers. Tout Bekend Mannelijk Nederland liep rond met spannende verborgen prints, een enkele waaghals zelfs ook met zichtbare bloemenshirts. Nooit eerder vertoond. Een vrouwelijk element toegevoegd aan mannenmode. Gat in de markt.

En daar kwamen ze. De me too's en de copycats die zich op mannen-bloemen-printjes stortten. Snel en goedkoop geproduceerd zonder de liefde die het origineel kenmerkte. En wat deed Hans Ubbink? Hij nam er afstand van. Voor hem geen bijzonder gevoerde jasjes meer. Liever minder omzet dan geassocieerd worden met die lelijke prodcten van beunhazen. Het lot van de pionier.

Van varkensmassage, ontstaan om een verzenuwde Aagje uit de vee-industrie op haar gemak te krijgen, tot oppervlakkig knuffelvermaak ten koste van een anoniem varkentje, verhuurd door een commerciële partij. Geef mijn portie maar aan fikkie. Zo jammer. Mijn contactpersoon bij Serious Request treft geen enkele blaam. Hij betreurt het voorval net zo erg als ik.

'Blijf bij je gevoel', sms-te Giel uit Thailand. 'Zoals je altijd doet.' Dat heb ik gedaan.

Vandaag een troostprijs dus. Filmpje van Moesje & Co. Het hele gezinnetje aan de kuilgras, afgewisseld met nieuwsgierig gekluif aan mij. Door de lengte van het filmpje werkt hun gesmak rustgevend. Tegen het einde krijg je mooi zicht op varkensgedrag. Ieder voor zich, god voor ons allen. Zo zijn ze, die varkentjes.
Mensen zijn geen haar beter :-)

Fijne maandag allemaal!

Quote van de Dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik vind dat jullie heel goed werk doen. Ik heb mijn hart verpand aan de familie Bofkont.'
(Dankje Bianca G.!)

Ook je hart verpand aan de bofkonten?
http://www.familiebofkont.nl/vriend



Zaterdag 17 december 2016

De Dag van GÉÉN VARKENSKNUFFELEN BIJ SERIOUS REQUEST

...

Goedemorgen beste mensen van 3FM,

Tot onze schrik kregen we via FB bijgaand bericht.

Wij waren niet op de hoogte dat er elders ook 'ge-varkensgeknuffeld' zou gaan worden t.b.v. Serious Request. Het varkentje in Emmen komt van Bert's Animal Verhuur. Gezien hun reputatie zijn we genoodzaakt hier afstand van te nemen. http://glazenhuisemmen.nl/nieuws/111/varkens-knuffelen-bij-het-glazen-huis-emmen/

Wij willen op geen enkele manier met het 'varkensknuffelen' van Bert's Animal Verhuur geassocieerd worden. (Ik zal jullie de details besparen). Daarom moeten wij helaas onze deelname aan Serious Request cancellen.

No hard feelings naar 3FM, jullie hebben je best gedaan. Erg jammer dat het zo loopt. We hadden ons er op verheugd om een steentje bij te kunnen dragen aan dit goede doel.
Het is niet anders.

Heel veel succes en plezier de komende week!

Dafne Westerhof
Het Beloofde Varkensland

PS
Staat deelname van Het Beloofde Varkensland vermeld in jullie persberichten? Zo ja in welke media?

PPS
Mochten jullie de strobalen niet meer kunnen annuleren, dan nemen wij die wel over.



Vrijdag 16 december 2016

De Dag van VARKENSMASSAGE BIJ 3FM SERIOUS REQUEST

...

Hèhè. Eindelijk mijn boekje over Varkensmassage klaar. De hele nacht nog stug doorgewerkt, over de muur gegooid bij de drukker en maandag ligt het bij Serious Request.
Varkensmassage!

Waar zo'n deadline al niet goed voor is :-)

Heerlijke zo'n professionele Glazen Huis productie. Eén telefoontje naar Radio 3FM en er liggen maandag 30 strobalen voor de Lellebellen klaar. Zes stopcontacten aan een balk voor hun solarium? Geen punt. Komt voor de bakker. Anders nog iets? Zeg het maar.

Ondertussen is er vanochtend vroeg een lading steigerplanken op de boerderij bezorgd, terwijl ik stond te voeren in het Bofkontbos.

Aangekomen op de boerderij stond de voerleverancier ook op de stoep. Wie eerst heren? Familie Bofkont is in full swing.

Morgen nemen we een aanloop voor een sprong om pas op 7 januari weer te kunnen landen. Tot die tijd moet de boog gespannen blijven.

Die steigerplanken liggen er niet voor niks. Ze worden het fundament voor een pop-up Varkensmassagesalon. Na Het Glazen Huis hebben nog een dag om dat in mekaar te schroeven en woensdag moeten we er al ergens mee pop-uppen. Jullie horen nog waar en hoe. En vooral ook met wie natuurlijk.

Maar eerst met de Lellebellen naar het 3FM Clubhuis van Serious Request.

Je kunt er komen relaxen en genieten van Tuina massage, voetreflex massage en varkensmassage.

DE LELLEBELLEN IN CLUBHUIS 3FM
Mezz Concerts & Dance
Keizerstraat 101
4811 HL Breda
Maandag 19 december van 12.00 - 16.00 uur

Entree gratis en als je iets wilt kun je betalen per activiteit.
De opbrengst gaat dan naar Het Glazen Huis.
En er worden een paar Varkensmassage boekjes verloot.
Wordt Vervolgd.
http://seriousrequest.3fm.nl/nieuws/detail/5351517

Fijne vrijdag allemaal!



Woensdag 14 december 2016

De Dag van KRACHT & ZWAKTE VAN HET BELOOFDE VARKENSLAND

...

Het leukste van zo'n Zeeman-Bofkontbus-Actie zijn de hartverwarmende reacties. 'Welke dealer stelt een bus ter beschikking?' vraagt de eigenaar van een autorijschool aan zijn netwerk.

Of de digitale cheque van een personeelsvereniging, wiens leden samen een mooi bedrag bij elkaar gelapt hebben. De naam van het bedrijf zal ik op verzoek niet noemen.

Ligt nog steeds gevoelig in de maatschappij. Varkens uit de industrie laten leven. Want daarmee is meteen de andere kant belicht, zonder er een woord aan vuil te hoeven maken.
De kracht van Het Beloofde Varkensland :-).

Ach, vingen wij maar zielige hondjes of katjes op. Of zielige apen, nog zieliger, dan vloog het grote donatiegeld uit het bedrijfsleven ons wel om de oren :-) Maar varkens? Hondjes, katjes en aapjes worden in onze cultuur niet gegeten.
Varkens wel. En wie zit op zulke morele dilemma's te wachten?
De zwakte van Het Beloofde Varkensland :-)

Des te moediger van dit bedrijf-met-de-cheque dat zij dit jaar voor de varkens hebben gekozen. Intern kan Familie Bofkont daar nu. Extern nog even niet.
Namens Zeeman & Familie Bofkont: hulde, dank en een dikke zoen voor deze organisatie!

Fijne woensdag allemaal!



Dinsdag 13 december 2016

De Dag van EEN ZOEN VOOR POEN

...

Gekust worden door Zeeman. Wie wil dat nou niet? Op ieder reisje een ander meisje, in ieder stadje een ander schatje. Zeeman heeft gisteren zijn reputatie weer meer dan waar gemaakt.

Wat een reacties, wat een aandacht. Happy days are here again voor Zeeman. Virtueel dan deze keer, maar dat mag de pret niet drukken.

Zeeman hééft wat dames het hoofd op hol gebracht in zijn leven.

'Vandaag heb ik mijn grote liefde gevonden', twitterde Hanneke Groenteman toen ze Zeeman in park Frankendael had ontmoet tijdens de Week van de Smaak.

Of de Unoxmeisjes die om zijn hals hingen in Scheveningen. In bikini. Zelden een grotere grijns bij Zeeman gezien als tijdens de Nieuwjaarsduik van 1 januari 2009. Zulke blije meisjes trouwens ook niet.

De snelle massage door Georgina Verbaan tijdens de opname van 't Schaep met de vijf pooten, was ook een onverdeeld wederzijds genoegen.

De gesluierde bruid die in het wit naast hem lag in het stro. Micky uit Zweden die nog steeds mailt: 'En dan zijn geur! Wat rook hij toch heerlijk. Ik ruik hem nog steeds.'

Andrea van Pol werd vereerd met een bezoek van haar held toen ze afscheid nam de VARA. Daarmee was Andrea's hartewens vervuld, maar Zeeman werd voor haar neus weggekaapt door haar opvolgster bij Vroege Vogels, te weten Lisa Wade :-)

De vrouwen vochten om Zeeman, zo is het altijd geweest.

Geef toe: ooit een varken gezien met een menselijker blik dan Zeeman? Die je met zijn glimlach doet smelten? Ik niet. De eerste keer dat ik zijn lieve ogen zag wist ik het zeker: dit varken mag niet geslacht worden. Nooit.

En dat heeft hem al 9 prachtige jaren op Het Beloofde Varkensland opgeleverd. Daarom wil Zeeman wat terugdoen. Een nieuwe Bofkontbus regelen voor Familie Bofkont. Een andere. Een tweedehandsje dat weer jaren mee kan gaan. Zodat we weer gedumpte minivarkentjes kunnen blijven vervoeren, om maar wat te noemen.

Zeeman schreef gisteren een Bofkont-Bedelbrief voor een jongere Bofkontbus. Ze zijn allebei oud, de bus en Zeeman. De bus is te vervangen door een andere. Zeeman niet. Daar is er maar een van.

Ik zei het al: door zo'n uniek varken gekust worden, wie wil dat nou niet?

POEN VOOR EEN ZOEN
Zeeman weet het goed gemaakt: wie meelapt aan een nieuwe Bofkontbus is op Derde Kerstdag welkom voor een zoen. 27 december - van 15.30 uur tot 17.30 uur. Wel van te voren melden als je komt kussen: mail@familiebofkont.nl

En zo doe je mee met een zoen voor poen:
IBAN NL02 INGB 0000 0004 69 t.n.v. Familie Bofkont
o.v.v. meehelpen Bofkontbus

Fijne dinsdag allemaal!

PS
Wie al gehoor gaf aan de Bofkont-Bedelbrief van Zeeman, is natuurlijk ook van harte welkom :-)

PPS
Leuk om terug te kijken: Zeeman bij VARA's Vroege Vogels
http://2010.bfknt.nl/20100815-Zeeman-op-het-afscheidsfeestje-van-Andrea-van-Pol-Vroege-Vogels/



Maandag 12 december 2016

De Dag van ZEEMAN SCHRIJFT EEN BOFONT-BEDELBRIEF

...

Het Beloofde Varkensland, maandag 12 december 2016
Lieve mensen,

Hier spreekt Zeeman tot u. Dat wordt tijd. Ik ben oud geworden. Er is veel veranderd in mijn leven. Mijn dagen zijn niet meer wat ze waren.

Ik schuifel wat door mijn aanleunwoning en dat is het wel. Begrijp me niet verkeerd, ik krijg heerlijk eten & drinken. Daarover geen enkele klacht. En ik heb mijn vrienden om me heen. Pinokkio, die zich altijd zo tegen me aanvleit, Moszkowicz om mee te kiften, Sjonnie natuurlijk en Piet, die het ook moeilijk kan verkroppen dat ie een dagje ouder wordt, maar zoals het was, nee zo is het niet meer.

Eten, drinken & gelukkig zijn, zoals Dafne altijd zegt. Zo hoort het te zijn in een echt varkensleven. Oh wat zou ik graag de Nieuwjaarsduik nog eens openen. Al die leuke meisjes in bikini om me heen! De ster zijn. Het stralende middelpunt. Wat heb ik daar toch altijd van genoten.

Those were the days my friend, we thougt they never end.

Nu hebben de Lellebellen het publieke domein van me overgenomen. Groot succes bij BNR Nieuwsradio, hoorde ik. Volgende week zelfs naar Serious Request in 'mijn' Bofkontbus. Het is ze van harte gegund, de jeugd heeft de toekomst :-)

Over 'mijn' Bofkontbus gesproken.

Net als ik is de Bofkontbus inmiddels stokoud geworden. En omdat ie zo oud is (18 jaar al) mag de Bofkontbus vanaf 1 januari 2017 de stad Amsterdam niet meer in. Heeft te maken met het milieu.

Help! Hoe moet Dafne die loodzware voerzakken dan in Amsterdam krijgen? Hoe moeten Betsy & Co dan hun eten krijgen? Hoe moeten de Moeder van Sjonnie & Co dan naar het Bofkontbos gebracht worden? Hoe moeten die arme gedumpte minivarkentjes dan van A naar B komen? Daar kan ik nu echt wakker van liggen. De Bofkontbus is broodnodig voor het reilen en zeilen van Familie Bofkont.

Daarom heeft Dafne een spaarpotje geopend voor een jongere bus. Weer een goed tweedehandsje met niet teveel kilometers op de teller. Een dierenfonds heeft al een toezegging gedaan voor een leuk bedrag, maar er moet nog veel meer bij.

Doen jullie ook mee?

Alle beetjes helpen. Het is zelfs aftrekbaar van de belasting. Dat komt omdat onze Stichting Familie Bofkont de ANBI status heeft. Bij ons geen salarissen voor niemand niet. Iedere cent die binnenkomt gaat voor 100% naar ons eten, drinken & gelukkig zijn.

Toe, mogen wij weer op jullie rekenen? Dan ben ik weer even het gelukkigste varken van de hele wereld :-)

Zo. Ik heb mijn zegje gedaan.
Nu wil ik een emmer limonade en dan ga ik weer rusten.
Fijne maandag allemaal!

Lieve groeten van jullie Zeeman

PS
En dan hier natuurlijk ons banknummer:
IBAN NL02INGB0000000469 t.n.v. Familie Bofkont
o.v.v. meehelpen Bofkontbus

PPS
Quote van de dag:
'Wij zijn Vrienden van Familie Bofkont omdat het een geweldig initiatief is, dat we al jaren volgen, en waar we blij van worden! En nu vinden we het hoog tijd dat we onze bijdrage leveren, we willen graag deel uitmaken van deze vreugde.'
(Dankjulliewel Emile B. & Hanny M.!)



Zondag 11 december 2016

De Dag van WIE VOLGT BOFKONTBOERIN OP?

...

Onze Bofkontboerin van het eerste uur heeft een time-out. Gelijk heeft ze na zoveel jaren trouwe hulp. Wie heeft zin om haar (tijdelijk) te vervangen?

Waar gaat het om?

Het gaat om de tweede zondag van de maand (en af en toe de 5e zondag van de maand erbij). Om 14.00 uur staat de groep voor de poort en moet de koffie & koek op tafel staan. Dus alle werkzaamheden die nodig zijn in de aanloop naar dat moment. Opruimen, schoonmaken, koffie zetten, koffietafels opmaken, stoeltjes klaarzetten, boterhammen met pindakaas smeren, kaarsen aansteken en wat er verder nog meer nodig is om de gasten een overgetelijke middag te bezorgen.

Als de presentatie klaar is en de groep naar buiten gaat, volgt het changement. Stoeltjes en tafels omzetten. Tussendoor chocolademelk opwarmen en naar het Oude Mannetjeshuis brengen. Tegen 17.00 uur alles in orde maken voor het Bofkontsoep & Varkenschampagne-moment. De gasten, die druppelsgewijs op huus aan gaan, naar de poort brengen.

En dat doe je natuurlijk niet allemaal in je uppie.

Binnen en buiten staan er veel meer bofkontboeren en boerinnen mee te springen. Gedurende de workshop kun je in-en-uit mee met de groep, bijvoorbeeld naar het Bofkonteiland, of naar de Grannies, ik noem maar wat. Als je vlot kunt werken en goed kunt plannen, blijft er tijd genoeg over om ook mee te genieten van de bofkonten.

Hou je van dynamiek, je schouders ergens onder zetten, raak je niet in paniek van een deadline, kun je snel inspelen op wisselende situaties en heb je oog en oor voor gasten, én kun je je voor minimaal een half jaar verbinden, dan ben je van harte welkom. Kun je een zondag niet, dan valt er alijd wel te ruilen met een andere bofkontboer(in).

O ja, je begint om 10.00 uur en omdat het hier nog al eens uitloopt (niemand wil meer naar huis :-) ), tot 19.00 uur. Lijkt het je wat? mail@familiebofkont.nl

Fijne zondag allemaal!

PS
Verder zijn buiten-bofkontboeren ook welkom. Lekker het land op met een kruiwagen om varkensvijgen en koeienvlaaien te verzamelen en naar de mesthoop te kruien. Voor wie van de seizoenen houdt en zon-wind-regen neemt zoals het komt. Boerenfitness! Nooit meer naar de sportschool :-) Voor zaterdag en/of zondag. Kan ook ad-hoc.



Vrijdag 9 december 2017

De Dag van VARKENS NAAR HET GLAZEN HUIS

...

Onze Brabantse Bofkontfans boffen. De Lellebellen komen naar Breda! Gerrie & Lellebel zijn gevraagd voor Serious Request. Nee, niet in het Glazen Huis zelf. Dat zou ik ook niet doen met al dat lawaai.

Maar de Lellebellen worden de sterren in het 3FM CLubhuis, waar de hele week parallel-activiteiten zijn. Voor wie het wat zegt, in het Mezz-huis. Gerrie & Lellebel doen mee aan de relaxdag. Allerlei masseurs maken hun opwachting om je tegen betaling te laten masseren. De opbrengst gaat naar Het Glazen Huis.

Varkensmassage mag dan natuurlijk niet ontbreken, dachten ze bij de VARA. En gelijk hebben ze :-) Eerst lekker zelf ontspannen en dan zo door naar de varkentjes.

BNR Nieuws Radio kwam dus als geroepen als try-out. Nu kan ik met een gerust hart ja te zeggen tegen Serious Request. De Lellebellen krijgen de dag van hun leven :-)

We zijn gisteren gaan kijken in Breda om de technische zaken door te spreken. Gerrie & Lellebel krijgen de mooiste plek, het hoofdpodium. Verdienen varkens natuurlijk ook. Een podium. Om kennis met ze te maken en te ervaren hoe bijzonder ze zijn. Zijn we al 20 jaar mee bezig. Dit is weer een mooie aanvulling. En ook nog eens voor het goede doel van Het Glazen Huis.

Dit jaar voor de bestrijding van longontsteking bij kinderen in Afrika: 'Laat ze niet stikken'. Leuk dat de bofkonten nu ook iets terug kunnen geven aan de mensen. Op naar Breda dus. Maandag 19 december. Welkom Brabantse Bofkonten!

Fijne vrijdag allemaal!

PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik varkens enorm leuke beesten, en jullie werk geweldig vind.'
(Dankjewel Danielle J.!)

Vriend worden van de Lellebellen of een andere favoriete bofkont?
Dat gaat zo: http://www.familiebofkont.nl/vriend



Donderdag 8 december 2016

De Dag van DE LELLEBELLEN OP BNR NIEUWSRADIO (Filmpje!)

...

Two new stars are born. Ladies & Gentlemen I proudly present de Lellebellen! Gerrie & Lellebel hebben gisteren hun debuut gemaakt bij BNR Nieuwsradio. Bij niemand minder dan Petra Grijzen en Thomas van Groningen, de anchors van het business radiostation.

Aanleiding: nieuws uit Amerika. Dieren spelen steeds vaker een rol in de ontstressing van mensen. Op verschillende vilegvelden hebben ze daar nu vrijwilligers rondlopen met aaihonden om de gierende zenuwen van reizigers in toom te kunnen houden.

Sinds kort loopt daar nu ook een knuffelvarkentje tussen met een jurkje aan, een hoedje op en roodgelakte hoefjes om de mensen van hun vliegangst af te helpen. Lijkt mij meer dé reden voor een complete nervous breakdown, maar goed we zijn in Amerika, nietwaar :-(

Reden om Het Beloofde Varkensland te bellen, de grondlegger van Communicatie met het Varken. Is het echt waar dat varkens je kunnen ontstressen en zou ik een varken mee kunnen nemen om de programmamakers in te wijden in de geheimen van de varkensmassage?

Doen? Niet doen? En met wie dan?

Hammie zou alle kabels uit de stekkerdozen rukken. Deze rouwdouwer zou het hele radiostation compleet plat leggen. Ries & Theun zouden - net als ieder ander minivarkentje - veel te gestresst zijn voor zo'n uitstapje.

De keus viel op de Lellebellen. Gezellig met z'n tweetjes. Mits ze zelf wilden. Tot het allerlaatste moment voor de opname moesten zij zelf kunnen beslissen of ze wel of niet mee wilden doen. Geen enkele dwang, geen riem of touw, de dames moesten zelf de radiostudio in willen.

Om 17.45 uur moesten we de uitzending in. Maar daarna wilde niemand ze meer kwijt. Tot 19.00 uur hebben ze iedereen betoverd. Nog nooit zoveel stralend gelukkige mensen op een werkvloer gezien. De hele redactie lag plat, maar niet omdat de stroom was uitgevallen. Gerrie & Lebbebel zijn natuurtalenten. Ze hebben zichzelf overtroffen.

Was het eenvoudig? Ja en nee. Ver voor we van Het Beloofde Varkensland vertrokken waren ze, zonder dat wij daar bij waren, de Bofkontbus al ingestiefeld. Die was al ingericht als rijdend stalletje. Dik stro, warmtelamp, een echt VIP vervoer dus. De dametjes hadden er duidelijk zin in.

Het werd een avontuur. Voor we uiteindelijk ter plekke in de radiostudio waren, moesten ze eerst zo'n 50 meter door het pand afleggen. Haakse bochten, gangen, beveiligde deuren en overal security. Sinds de kaping van het NOS journaal, laat de media terecht niks meer aan het toeval over.

Maar onze Hans & Grietje methode werkte ook onder zulke omstandigheden perfect.

Het hele pand was uitgelopen. In de grote redactiezaal werden Gerrie & Lebbelel ingehaald als heldinnen op hoefjes. De ruimte spatte uit elkaar van de good vibes. Komt allen tezamen, jubelend van vreugde. Alleen daarom al de moeite waard.

De studio werd onderworpen aan een korte inspectie onder instemmend geknor. Daarna ploften de Lellebellen neer in hun hoekje waar we een vuilniszak stro hadden leeggeschud.

En toen kon het feest beginnen: onze beproefde spoedcursus onthaasting. Het leukste uurtje van 2016. Met dank aan de Lellebellen :-)

FILMPJE: https://www.bnr.nl/radio/bnr-spitsuur/10315123/varkens-tegen-de-stress

Fijne donderdag allemaal!



Woensdag 7 december 2016

De Dag van de ALI B. & MOZZARELLO

...

Dol op Ali B., maar gisteravond toch teleurgesteld. Bij DWDD werd het paard door hippe koks op het schild gehesen als het nieuwe vlees. 'Geen goed idee', vond Ali B.

'Waarom niet?', vroeg een van de koks.
Het is een páárd man!' antwoordde Ali B.
'Maar je eet toch ook koe?'
'Ja, maar dat is een koe. Die kijkt dom uit z'n ogen.'

Ali B. zei het echt :-(

Nee, dan de boer en boerin bij BinnensteBuiten. Zij fokken Wagyu koeien. En hoe. De kalfjes blijven minimaal 10 maanden bij de moeder. De koeien lopen 's zomers buiten en 's winters in een zeer ruime lichte stal, de Koeientuin genaamd.

Als de koeien op stal gaan, hoeven ze niet in vrachtwagens. Dat geeft ze teveel stress. Nee. Ze gaan te voet over de weg. Het hele dorp loopt uit om dat mee te maken. 'Dat noemen we de Wagyu-run', vertelde de boerin enthousiast.

Toen de boer na jaren hard werken ein-de-lijk wat winst maakte, kocht hij daar een paar peperdure automatische massageborstels van voor zijn koeien. Wat een genot om te zien hoe ze daar van staan te genieten. Hij kan niet wachten tot hij meer van die massageborstels kan kopen.

Er is ook een stier, die vrij tussen de dames mag rondlopen. En als een koe niet eten wil en koude oren heeft omdat ze zich niet lekker voelt, krijgt ze twee biertjes. Na een paar uur heeft ze weer trek plus warme oren.

Dan het afscheid.

Van te voren al een paar keer geoefend in een wagen om ze te laten wennen aan vervoer. Op zondag gebracht, een nachtje laten bijkomen en dan maandagochtend als eerste aan de beurt.

Als ik dan toch koe of stier moest zijn, dan het liefst bij deze boer en boerin.

En Ali B. moet Mozzarello maar eens in de ogen komen kijken. Wedden dat hij dan nooit meer zo'n domme opmerking over koeien durft te maken?

Fijne woensdag allemaal!

PS
www.npo.nl/binnenstebuiten/KN_1686612



Zondag 4 december 2016

De Dag van DE BOFKONT BOETIEK

...

Op LINDA. staat dit: Giel Beelen houdt het allermeest van roze varkentjes. In een filmpje komen Giel's 25 favorieten aan bod. Zijn lievelingsdier is het varken.

En wat zegt Giel daarover? 'Ik ben ook echt alleen maar van één ding ambassadeur en dat is van Het Beloofde Varkensland.'
Dankjewel Giel!

Jort Kelder doet er nog een schepje bovenop :-) Op zijn site staat behalve een foto van hem met Zeeman dit:

'Optreden voor (semi-)overheden doet 'de knuffelkakker' principieel voor 'de helft', danwel in ruil voor een gift aan het goede doel van zijn voorkeur: Het Beloofde Varkensland van de blonde heldin Dafne Westerhof. Steun de familie Bofkont, check hier hun site, en stort beestachtige bedragen op Giro 469 t.n.v. 'Familie Bofkont' in Amstelveen.'
Dankjewel Jort!

MAAR NU DIT:
De wereldberoemde Kaatje van Esse (bekend van haar uitmuntende ouderenzorg) overtreft alles. Zij heeft een miniwinkeltje gemaakt: de Bofkont Boetiek. Een display in de vorm van de hooikap van Het Beloofde Varkensland als drager van Bofkontbedeltjes. Mozzarello om je hals, Juffrouw Loes in je oor, Gieltje om je pols, Herman aan je sleutelhanger. Allemaal zelf gemaakt en in zo'n grote voorraad dat alle lezeressen van LINDA. zich van top tot teen met die beeldige bofkontbedeltjes kunnen volhangen.

Kaatje heeft ambities met haar Bofkont Boetiek. Ze spoort anderen aan ook hebbedingen te maken. Zo heeft Daphne Kuiper het uithangbord gebrandschilderd. Daar prijken Rosamunde, Gieltje, Gekke Goudoog en Arie Bombarie op. Ze is nu bezig met een serie houten doosjes. Eentje heb ik al gezien. Zo mooi, met de afbeelding van Brutale Griet & Rosamunde op het dekseltje. De man van Marjan Kossen heeft een malletje gemaakt van Bokita en giet nu een serie Boktia's als presse papiers. Ook al zo leuk.

Maar er zijn ook armbandjes van kralen halfedelsteen met een varkenskopje erin verwerkt, rijk gedecoreerde pennen die aan het hof van Sissy de jonge Keizerin niet zouden misstaan om je eerste beestseller mee te schrijven. Kortom je kijkt je ogen uit.
Dankjewel lieve Kaatje!

En nu we het dan toch over Oostenrijk hebben: daar geven ze elkaar op Nieuwjaarsdag altijd iets met een varkentje. Want varkens brengen geluk.

De BOFKONT BOETIEK wordt op 30 december geopend tijdens de laatste Vrienden van Familie Bofkont bijeenkomst van het jaar. Als er daar ook bij wilt zijn, zo word je nog vriend: http://www.familiebofkont.nl/vriend

En daarna?
Het mooiste is natuurlijk als er een webwinkeltje van komt. Opbrengsten voor 100% naar Familie Bofkont. Zo had Kaatje dat voor ogen toen ze me ineens met haar Bofkont Boetiek verraste. De materialen heeft ze trouwens uit eigen zak betaald.

Om te beginnen moeten al die hebbedingetjes goed gefotgrafeerd worden. Wie kan dat en wil dat? Familie Bofkont hoort het graag :-)
Wordt Vervolgd.

Fijne zondag allemaal!



Zaterdag 3 december 2016

De Dag van NOGMAALS TE LICHTE KALFJES

...

Nog even over te lichte kalfjes. Kleintje werd een maand te vroeg geboren. Per definitie dus te licht. En nee, dat was niet gisteren :-) Alweer 6 jaar geleden. Ze heet nu Dolle Mina en is een prachtige koe geworden, niet in de laatste plaats door haar karakteristieke hoorns.

Dolle Mina kwam op een vrijdag de dertiende ter wereld.

Onverwacht, want een maand te vroeg. Zo klein en zwak dat ze steeds omviel. Het zou euthanasie geworden zijn als de boer mij niet gebeld had. 'Kom eens kijken, dit kalf heeft zo'n levenslustige blik in haar ogen.'

Tegen ieders verwachting in, en zeker die van de veearts, heeft ze het gered. Dat was geen gelopen race, want Kleintje kreeg er ook nog eens een dubbele longontsteking bij. (De longen worden de laatste maand gerijpt in de baarmoeder, de maand die ze nu net gemist had).

Mijn geheim?

Iedere ochtend een pan verse melk bij de boer halen. Ik hoefde me niet te melden, mocht de melk zelf uit de melktank tappen. Verser kon niet. Snel terug naar Kleintje. Vaak de fles geven. Net zo vaak als een oerkoe haar kalf zoogt in de natuur. Kleine porties per keer. Verspreid over dag en nacht.

Kleintje heeft het gered en hoe. Dolle Mina is een beauty geworden. Op haar eerste verjaardag kwam de boer haar bewonderen: 'Mag ik haar terug?' Mag ik anders een kalf van haar?' De mega-makke Dolle Mina zou een mak kalf krijgen. En dat makke kalf zou ook weer moeder worden van een mak kalf. Enzovoort. Zo'n mooie foklijn, de droom van iedere boer.

Dolle Mina is natuurlijk bij Familie Bofkont gebleven :-)

Zo welkom als zij was bij Herman en Zeus, die zich letterlijk als toegewijde ooms over haar heen bogen. Niet lang daarna haalden we er een vriendje bij van haar eigen leeftijd: het buffelstierkalfje Mozzarello. De rest is geschiedenis.

Nog even terug naar die uitzending van Rambam. Op een gegeven moment wordt een kalfje door een Rambammer toegesproken: 'Arm kalf. Je mag niet eens een lekker stukje vlees gaan worden. Wat zielig.' (Laat die opmerking uit de mond van iemand die de boeren de schuld geeft even op je inwerken).

Nou als ik kalf was: liever meteen na de geboorte inslapen, dan eerst ge-oormerkt worden, de veewagen in naar de veemarkt, daar verhandeld worden, dan op een lang transport, ergens in een hok vetgemest worden en dan de klep op naar het slachthuis om daar alsnog gedood te worden. En dat allemaal voor dat lekkere stukje vlees. Ik zou het wel weten als ik een kalfje was.

En dan nog dit. Toen Rosamunde, mijn eerste vrijgekochte kalfje, er nog was (tot ze in augustus op 19-jarige leeftijd voorgoed haar ogen sloot), was het eerste wat ze altijd deed als ze 's avonds in haar huisje kwam: het licht aandoen. Met haar snuit drukte ze op de schakelaar.

En iedere keer als ik dat zag dacht ik: daar is Brutale Griet weer! En nu ik dat licht zelf aandoe voor Hammie & Miss Piggy denk ik dat nog steeds: Daar zijn Brutale Griet & Rosamunde weer! En dat zal altijd een fijne gedachte blijven :-)

Fijne zaterdag allemaal!

...



Vrijdag 2 december 2016

De Dag van KALFJES & GROENE STROOM #RAMBAM

...

Weinig tot geen tijd voor een blog vandaag.

Maar deze tweet kon er nog wel even af vanmorgen:
TWEET
'Vraag aan RAMBAM: Eten jullie kaas? Ja? Stoppen. Zélf je verantwoordelijkheid nemen. Geen schuld afschuiven dmv item groene stroom #rambam.'

Ingegeven door een gevoel van irritatie na het zien van hun uitzending. De toon beviel me niet. Het dédain naar boeren toe was pijnlijk om te zien. Dierkadavers (paarden, koeien, schapen, geiten, varkens, maar ook honden en poezen) in groene stroom is niks nieuws.

Om er nu de (te lichte) kalfjes aan op te hangen is slimme marketing voor het programma, maar goedkoop meeliften op de trend van boeren deugen niet. Zo passé.

Liever had ik als conclusie gezien: 'En nu steken wij als RAMBAM de hand in eigen boezem. Zielige kalfjes? Voortaan doen wij geen kaas (of kalfskroket) meer op ons brood tijdens de redactievergaderingen.'
Dan ben je geloofwaardig.

Iedereen is consument. Ook programmamakers.
Tijd voor een nieuwe trend in omroepland :-)

Fijne vrijdag allemaal!



Donderdag 1 december 2016

De Dag van WELK MINIVARKENS-BAASJE WIL MEEDOEN?

...

Hier volgt een mail van een student Toegepaste Psychologie:

'Beste Dafne,
Ik mail omdat ik uw organisatie op EénVandaag zag. Ten eerste wil ik u complimenteren. Ik vind het erg bijzonder wat u doet voor gedumpte minivarkentjes en dat ze dan toch nog een mooi leven krijgen.'

'Maar er ging ook een belletje bij me rinkelen. Ik studeer Toegepaste Psychologie op de Hogeschool van Amsterdam. Ik word opgeleid om gedrag te onderzoeken en te analyseren om dit vervolgens te veranderen. De focus hierbij ligt op het gedrag van de massa.'

'Ik zou graag mijn afstudeerscriptie en mijn onderzoek bij uw organisatie willen doen en dan in de richting van: 'Hoe kan je mensen een bewustere keuze laten maken voor ze een varkentje nemen?' 'Hoe kan je mensen meer laten nadenken over de gevolgen van het nemen van een varkentje?'
Ik hoor graag van u!'
Met vriendelijke groeten,
José N.

OPROEP aan MINIVARKENS-BAASJES
Inmiddels is José's afstudeerscriptie een heel eind op weg. Nu is ze op zoek naar mini-varkensbaasjes. Aspirant- of ex-minivarkensbaasjes komen ook in aanmerking. Graag zelfs. Jouw antwoorden kunnen waardevol zijn voor haar onderzoek. Vind je het leuk om door haar geinterviewd te worden?

Mail dan naar: mail@hetbeloofdevarkensland.nl
Je mailtje wordt doorgestuurd naar student Toegepaste Psychologie José N.
Dank vast namens haar!

Fijne donderdag allemaal!

PS
Kijk hier hoe Bokkie geworden is:

...


naar november ← BOFKONT BLOG DECEMBER 2016 → naar januari
| mail@familiebofkont.nl | www.familiebofkont.nl |

GIRO 469 (IBAN NL02INGB0000000469) t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)