Ik ga morgen naar Leeuwarden om op een vreemde boerderij vreemde varkens te masseren en tussen vreemde varkens te vertellen over mijn varkenswerk. Ben daar een beetje zenuwachtig voor. Wat dat betreft ben ik net als de beesten, ik blijf liever op eigen erf. Maar ik verheug me er ook erg op, vooral omdat het met zoveel toewijding georganiseerd wordt. Opwinding vanochtend bij de van Hall Studenten omdat het Jeugdjournaal had gebeld en om mijn nummer had gevraagd. Hun eerste echte persbericht was dus geslaagd! De pers belde!
‘Ze willen misschien komen,’ riep het meisje tegen me door de telefoon ‘en ik wist niet of ik je nummer wel door mocht geven!’ Maar het Jeugdjournaal had mij inmiddels al gemaild. Er was een lichte aarzeling omdat ik al zoveel in de media ben en onlangs nog bij TMF, vertelde de redactrice, maar toch een ontzettend leuk onderwerp. Toen ik had neergelegd bedacht ik dat ik dan natuurlijk in mijn rieten Varkensbusje zou moeten gaan. Dat betekent wel 70 kilometer per uur en dan dat hele eind naar Leeuwarden. Bovendien, het busje is nog niet helemaal klaar, dus dat zou (weer) een nachtje doorwerken worden… Wat te doen? Gelukkig werd het vanzelf opgelost. Ze nemen een ander onderwerp.
‘Maar bij een volgend moment bellen we weer, zei het Jeugdjournaal, ‘absoluut!’ Ik was eigenlijk opgelucht. Als er een item gemaakt moeten worden over varkensmassage dan moet dat op eigen erf bij mijn eigen vertrouwde Familie Bofkont. Bij mijn eigen Billie Bofkont. En Aagje. En Vrouw Vos. En Mannetje Bromsnor. En Lady Lolita. En Stalker. En Miss Universe. Morgen dus lekker snel in de VarkensVolvo naar Leeuwarden. Aagje gaat mee, onder de arm. Ik heb er zin in.